رجب طيب اردوغان، رئيس‌جمهور تركيه، اصرار دارد در عمليات آزادسازي موصل از دست داعش مشاركت داشته باشد اما دولت عراق قبل از شروع عمليات مخالفت خود را با اين درخواست اعلام كرده بود و بعد هم كه اشتون كارتر، وزير دفاع امريكا، براي موافقت دولت عراق با اين درخواست پا درمياني كرد، بغداد بر موضع خود اصرار كرد و حيدر العبادي، نخست‌وزير عراق گفت: «مي‌دانم كه ترك‌ها خواستار مشاركت در عمليات آزادسازي نينوا هستند اما ما به آنها مي‌گوييم ممنون، عراقي‌ها خودشان اين كار را انجام مي‌دهند و ديگر مناطق را آزاد خواهند كرد.» العبادي به اين نحو محترمانه و البته به شدت كنايه‌آميز به اردوغان جواب رد داد و اردوغان وضعيتي مشابه اما در قالب ديگري در سوريه دارد. وضعيت جنگي در سوريه اين امكان را به اردوغان داد پا را فراتر از درخواست گذاشته و ارتش خود را با عناصر به اصطلاح ارتش آزاد سوريه از 24 آگوست به شمال سوريه بفرستد.
شروع اين تحرك اردوغان با شعار مبارزه با داعش بود اما خيلي زود معلوم شد كه او اهداف ديگري را دنبال مي‌كند و علاوه بر نيروهاي كرد اتحاد دموكراتيك، حالا معلوم شده كه حمايت از تروريست‌ها در شرق حلب هم از اهداف او است. دولت سوريه از همان ابتدا، ورود نيروهاي تركيه به خاك خود را محكوم كرد و آن را نقض حاكميت ملي سوريه دانست و اعلام كرد: «مبارزه با داعش تنها با بيرون راندن داعش از شمال سوريه و جايگزين كردن آن با گروه‌هاي تروريستي ديگر كه مورد حمايت تركيه است، تحقق نمي‌يابد.» اين اعلام موضع دولت سوريه پرده از نقشه آنكارا برمي‌داشت كه قصد دارد با يك جابه‌جايي گروه‌هاي تروريستي، آن دسته از اين گروه‌ها را در شمال سوريه مستقر كند كه به طور مستقيم تحت نظر و فرمان خودش باشند. آنكارا با اين جابه‌جايي دو هدف ديگر را دنبال مي‌كند؛ نخست ايجاد منطقه‌اي به وسعت 5 هزار كيلومتر براي اسكان مهاجران سوري تا زمينه را براي برقراري منطقه پرواز ممنوع در شمال سوريه فراهم كند. آنكارا با اين كار به دنبال اجراي طرح گذشته خود از برقراري چنين منطقه‌اي است كه متحدان غربي‌اش چندان به آن تمايلي نداشتند اما در صورت اسكان مهاجران و فراهم شدن زمينه‌هاي لازم، مي‌تواند آنها را متقاعد به وضع چنين منطقه‌اي كند و به نظر مي‌رسد كه اظهار‌نظر اخير دبورا لي جيمز، مقام ارشد غيرنظامي در نيروي هوايي امريكا، پاسخ مثبت امريكا به اين اقدام آنكارا باشد. دبورا گفته كه اگر از امريكا براي ايجاد منطقه پرواز ممنوع يا «منطقه‌اي از اين نوع» درخواستي بشود، نيروي هوايي امريكا حاضر است اين درخواست را با همكاري شركايش در ائتلاف بين‌المللي برآورده كند.
شايد دولت سوريه تحقق اين هدف آنكارا را با توجه به حضور مؤثر نيروي هوايي روسيه چندان عملي نداند اما نمي‌تواند از پيشروي ارتش تركيه و گروه‌هاي تروريستي تحت حمايتش به سوي حلب چشم بپوشد. اگر ورود ارتش تركيه و اين گروه‌ها به شهر جرابلس و ادامه مسير به سمت دابق به عنوان پاكسازي داعش در خط مرزي تركيه با سوريه تعبير بشود، حركت به سوي شهر الباب در اين تعبير نمي‌گنجد. قصد آنكارا براي اشغال الباب آن هم با توجه به فاصله 38 كيلومتري آن با حلب تنها به معناي برنامه‌اي در مورد حلب قابل تعبير است كه آنكارا هدف ادامه مسير به سوي حلب و حمايت مستقيم از تروريست‌هاي مستقر در شرق آن را دارد. به همين جهت است كه اردوغان شنبه گذشته اعلام كرد: «مي‌گويند به الباب نرويد. ما به آن پايبنديم و به آنجا خواهيم رفت.
بايد منطقه خالي از تروريسم ايجاد كنيم.» او تعيين نكرد كه چه كسي به او گفته به الباب نرود و شايد منظورش روسيه يا امريكا بوده اما قصد جدي خود را براي اشغال الباب نشان داد و حالا ارتش سوريه پاسخ متقابل را به او داده و با انتشار بيانيه‌اي نسبت به هر‌گونه پيشروي نيروهاي تركيه به سمت پايگاه‌هاي نيروهاي خود در شمال و شرق حلب هشدار داده و تأكيد كرده كه سوريه هر‌گونه پيشروي به سمت اين پايگاه‌ها را به شدت پاسخ مي‌دهد. ارتش سوريه به صدور اين بيانيه اكتفا نكرد و با هليكوپترهاي خود تعدادي از مواضع نيروهاي تحت حمايت ارتش تركيه را هم مورد هدف قرار داده است.
چنان كه هيثم حسون، سرتيپ بازنشسته و تحليلگر نظامي سوري مي‌گويد، ارتش سوريه براي اين موضوع برنامه‌اي دارد و از عمليات نظامي ارتش سوريه در روزهاي آينده به سمت شمال و شمال شرق سوريه تا الباب مي‌گويد تا از پيشروي تركيه و گروه‌هاي تحت حمايتش به سوي اين شهر جلوگيري كند. در واقع، ارتش سوريه با اين عمليات مي‌خواهد قبل از رسيدن ارتش تركيه به دروازه‌هاي شرق حلب و كمك‌رساني مستقيم به تروريست‌هاي مستقر در آن، سدي را در الباب ايجاد كند. حالا بايد ديد كه اردوغان همچنان مصمم به پيشروي به سمت الباب خواهد بود تا درگيري مستقيم با ارتش سوريه را كليد بزند يا نه. در اينجا نبايد نقش روسيه و ديگر متحدان ارتش سوريه را ناديده گرفت كه به نحو مستقيم و غيرمستقيم حمايت خود را از ارتش سوريه در اين رويارويي اعلام كرده‌اند. شايد اردوغان با توجه به اين ميزان حمايت از ارتش سوريه در طرح خود تجديد‌نظر كند اما نمي‌توان با خوش‌بيني به تجديد‌نظر او نگريست و بايد آماده هر اتفاقي حتي يك درگيري تمام‌عيار بين تركيه و سوريه بود.
