عزل، دستگيري، برخورد قضايي، هجمه‌هاي رسانه‌اي، افشاگري، باج‌گيري، بازي‌هاي انتخاباتي، ابزار از ميدان به در كردن رقبا؛ همه و همه مي‌تواند واكنش‌هايي در مقابل اطلاع از فسادهاي مالي سازمان‌يافته باشد، اما همه اين واكنش‌ها غفلت از يك فاجعه بزرگ، آن هم در جامعه اسلامي را جبران نمي‌كند، فاجعه مال‌هاي حرام. تحصيل مال نامشروع فقط خوردن حق‌الناس نيست؛ حتي فقط رعايت نكردن حق‌الله نيست، تحصيل مال نامشروع و لقمه حرام اثرات وضعي بر زندگي فردي و اجتماعي دارد كه به نظر مي‌رسد اين مهم نيز، در ازدحام سياست بازي‌هاي پيرامون مبارزه با فساد گم شده است.
توسعه اقتصادي در ايران هيچ‌گاه با توسعه دستورات اقتصادي اسلام همراه نشد و آنچه به عنوان توسعه اقتصادي مدنظر قرار گرفت، هيچ‌گاه به افزايش حساسيت نسبت به ورود مال حرام در زندگي، افزايش تعهد نسبت به پرداخت خمس و زكات و دوري از ربا و... نينجاميد و برعكس، توسعه اقتصادي با الزام به زندگي اشرافي همراه شد و با افزايش فاصله طبقاتي و تشويق به اشرافيت، از قضا اين ذهنيت را به وجود آورد كه براي رسيدن به قله‌هاي ثروت مي‌توان هر راهي را طي كرد.
در مسابقه اشرافيت، بسياري از مديران مياني نظام نيز شركت جستند و اخبار اختلاس‌ها و دزدي‌هاي سازماني پراكنده و كم‌تعداد در دهه 70 به اخبار پشت سر هم اختلاس‌هاي باندي و گروهي و افشاي به‌كار‌گيري راه‌هاي جديد و حتي قانوني در دهه 90 رسيد، قبح مال حرام براي خيلي‌هايي كه حتي به يك ريالش هم حساس بودند، فرو‌ريخت، با همين شبه‌استدلال عوامانه كه اين يك ريال من كنار هزاران ميليارد دزدي آقايان يك شوخي است!
مال حرام، اما با كسي شوخي ندارد؛ ذره‌ذره از جيب‌ها به سر سفره‌ها مي‌رسد و از سر سفره‌ها به گوشت و پوست‌ها و دل‌ها و مغزها و از همانجاست كه راه به اراده افراد مي‌گشايد. يك‌سو آسيب‌هاي اجتماعي قدعلم مي‌كند و افزايش جرم‌ها و جنايت‌ها و... عبادات افراد قبول نمي‌شود، زشتي و گناه در جامعه ريشه مي‌دواند و در نهايت، شايد فكر كنيم بدبيني است، اما انباشت مال حرام در درون افراد يعني آنكه مقابل پسر پيغمبر هم مي‌ايستند و رويش شمشير مي‌كشند و حرف حق او را نمي‌شنوند. به نظر مي‌رسد همه اين آثار وحشتناك مال حرام در زندگي فردي و اجتماعي ناديده گرفته شده و امروز در ايران همه مي‌خواهند قتل، غارت، دزدي، روابط نامشروع، بي‌حجابي، پارتي‌بازي و ايستادن جلوي حق و زدوبند سياسي، لابي‌هاي نامشروع و غيرقانوني، امضافروشي و... از بين برود، اما كسي توجه ندارد كه وقتي ربا و اختلاس و دزدي و فساد اقتصادي تيتر همه روزه اخبار شد، يعني جامعه دارد به سمت و سوي شكل‌گيري با مال حرام مي‌رود و اثر وضعي مال حرام را نمي‌شود انكار كرد. حكومت ولايت فقيه كه هيچ، مال حرام باعث مي‌شود حتي به حرف امام معصوم عليه‌السلام نيز گوش داده نشود. در كربلاي سال 61 هجري، امام حسين عليه‌السلام دليل نشنيده شدن كلامش از سوي كوفيان را همين مال‌هاي حرام عنوان مي‌كند: «فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرَامِ وَ طُبِعَ عَلَى قُلُوبِكُمْ؛ شکم‌هايتان از حرام پر شده و بر قلب‌هايتان مُهر خورده است.» حرف حق ولي‌فقيه هم به همين دليل است كه توسط برخي مسئولان شنيده نمي‌شود...
