کد خبر: 816225
تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۳۹۵ - ۲۰:۵۶
نايب رئيس فراكسيون نفت و گاز مجلس:
نايب رئيس فراكسيون نفت و گاز مجلس با بيان اينكه وزارت نفت در صدد تضعيف شركت‌هاي ايراني در رسانه‌هاست، گفت: طي چند سال اخير بارها شاهد آن بوديم كه وزير نفت و برخي مديران ارشد شركت ملي نفت با زير سؤال بردن شركت‌هاي داخلي، به دنبال توجيه افكار عمومي جهت حاتم‌بخشي از جيب منابع كشور به چند شركت خارجي بودند كه اين موضوع زنگ خطر بزرگي براي كشور است.
وحید حاجی‌پور
نايب رئيس فراكسيون نفت و گاز مجلس با بيان اينكه وزارت نفت در صدد تضعيف شركت‌هاي ايراني در رسانه‌هاست، گفت: طي چند سال اخير بارها شاهد آن بوديم كه وزير نفت و برخي مديران ارشد شركت ملي نفت با زير سؤال بردن شركت‌هاي داخلي، به دنبال توجيه افكار عمومي جهت حاتم‌بخشي از جيب منابع كشور به چند شركت خارجي بودند كه اين موضوع زنگ خطر بزرگي براي كشور است.
هدايت‌الله خادمي در گفت و گو با «جوان» گفت: درست در روزهايي كه شركت‌هاي خارجي به دليل تحريم‌ها، ايران را ترك كردند اين شركت‌هاي ايراني بودند كه به كمك كشور آمدند و توسعه پارس جنوبي را ادامه دادند. اينكه گفته مي‌شود شركت‌هاي ايراني پروژه‌ها را با دو برابر قيمت اجرا مي‌كنند نشان از عدم اشاره مسئولان به اصل ماجراي دو برابر شدن دارد.
وي با تأكيد بر اينكه چنين موضوعي واقعيت ندارد گفت: وزير نفت مي‌گويد توتال فاز 2 و 3 را با 2 ميليارد دلار به پايان رسانده در حالي كه قيمت تمام شده اين پروژه بيش از 5/4 ميليارد بوده است. توتال اين پروژه را بين سال‌هاي 1376 تا 1382 انجام داده است كه قيمت فولاد به عنوان يكي از مهم‌ترين عامل در قيمت پروژه در آن دوران حداقل يك سوم قيمت چند سال پيش است. از سوي ديگر يكي ديگر از مهم‌ترين بخش‌هاي هزينه‌اي، هزينه حفاري است. در آن سال‌هايي كه توتال فعاليت مي‌كرد نرخ اجاره يك دكل دريايي به ازاي هر روز بين 30 تا 40 هزار دلار در روز بود ولي از سال 1387 به بعد اين رقم به طور ميانگين به 140 هزار دلار در روز رسيد.  مديرعامل اسبق شركت حفاري شمال افزود: هزينه حفاري در پروژه‌هاي پارس جنوبي حدود 30 درصد هزينه‌هاي پروژه پارس جنوبي است كه با سه برابر شدن قيمت اجاره دكل‌هاي حفاري، 500 ميليون دلار هزينه اجاره دكل حفاري طي چند سال به 5/1 ميليارد دلار رسيده است كه اين موضوع در بخش‌هاي ديگر نيز ديده مي‌شود.
وي ادامه داد: مثلاً در بخش مهندسي پروژه‌ها و دستمزدها هيچ شركتي قيمت سال 76 را نمي‌گيرد و اين هزينه‌ها نيز چند برابر شده است؛ با افزايش قيمت فولاد قيمت كالاها و تجهيزات نيز افزايش يافته است و اينها همه عواملي هستند كه وزارت نفت به آن اشاره نمي‌كند و با سياسي‌كاري قصد دارد شركت‌هاي ايراني را تضعيف كند.
تنها عضو نفتي كميسيون انرژي مجلس با بيان اينكه افزايش قيمت هزينه‌ها در زمان افزايش قيمت نفت موضوعي عادي است، گفت: واقعاً شگفت‌انگيز است كه هيچ يك از مديران نفت به اين موضوع اشاره نمي‌كنند كه با افزايش قيمت نفت، بهاي نهادهاي مؤثر در هزينه‌ها نيز افزايش مي‌يابد و موضوعي كاملاً طبيعي است كما اينكه مثلاً در پروژه دارخوين، شركت ايتاليايي اني هنوز مي‌گويد يك ميليارد دلار ديگر طلبكار است زيرا هزينه‌هايش افزايش يافته است.
خادمي ادامه داد: اينكه قيمت نفت افزايش يافته و به تبع آن هزينه‌ها صعودي مي‌شود مقصرش شركت‌هاي ايراني هستند؟ اگر اينطور است كه شركت‌هاي خارجي نيز مقصر هستند چون مصاديق بسياري در اين باره وجود دارد كه نشان مي‌دهد هزينه‌هاي اين شركت‌ها در اقصي نقاط جهان افزايش يافته است.
وي در بخش ديگري از صحبت‌هاي خود با اشاره به اينكه بدنه فني وزارت نفت اعتقادي به قراردادهاي جديد ندارد، افزود: يكي از هدف‌گذاري‌ها در IPC موضوع ازدياد برداشت از مخازن است كه گفته مي‌شود با جذب شركت‌هاي خارجي ميليادرها دلار به درآمد كشور افزوده مي‌شود؛ گرچه افزايش ضريب بازيافت يك موضوع مهم است اما بايد توجه كرد در اين حوزه بايد از توان شركت‌هاي ارائه‌دهنده خدمات فني و مهندسي استفاده كرد نه آنكه با واسطه‌گري، هزينه‌هايمان را افزايش دهيم.
او گفت: صدها شركت معتبر جهان حاضر به ارائه سرويس به كشور هستند اما وزارت نفت معتقد است بايد اصل كار را به شركت‌هايي مانند توتال و شل سپرد و آنها اين شركت‌ها را جذب كنند؛ در اين حالت اگر قرارداد يك ميليارد دلاري امضا شود نيمي از آن به جيب اين شركت خارجي مي‌رود كه در واقع حق واسطه‌گري و مديريت است. با حذف اين شركت‌ها مي‌توان با شركت‌هاي اصلي طرف قرارداد بود بدون آنكه حق دلالي به توتال بدهيم زيرا توتال همان كاري را مي‌كند كه ما مي‌توانيم انجام دهيم.
خادمي با اشاره به رقم‌سازي كه وزير نفت انجام مي‌دهد گفت: متأسفانه مدام در حال رقم‌سازي و عدد‌سازي هستند كه نيازمند 160 ميليارد دلار هستيم كه مشخص نيست چه ذهنيتي از آن دارند. حكايت اين عددسازي‌ها حكايت مردي است كه كنار دريا نشسته بود و زير لب مي‌گفت اگر يك سطل ماست داشتم درون دريا مي‌ريختم و دوغ درست مي‌كردم. مردي از كنار او گذشت و گفت مگر همچنين چيزي مي‌شود كه وي در پاسخ گفت مي‌دانم نمي‌شود ولي اگر بشود چه مي‌شود!

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار