در بخشي از اين جوابيه آمده است: این اولین باری نبودکه جریان فکری که روزنامه جوان یکی از تریبون‌های آن می‌باشد، علت تمایل خارجی‌ها به بنده را در این دست عوامل جست‌وجو میکنند. پیشترهم وقتی کاردار ترددی سفارت انگلستان در تهران، آقای اِ. جی. شرما و یا آقای والتر اشتاین مایر وزیر محترم خارجه آلمان دردیدارشان از تهران خواستار دیدار با بنده شده بودند، عین همین مطالب از سوی روزنامه جوان گفته شده بود. این بار البته یک دلیل دیگر هم به دلایل قبلی اضافه شده بود: « نفوذ». به زعم « روزنامه جوان» دعوت پارلمان انگلستان از حقیر مصداق بارز جدی و واقعی‌بودن «جریان نفوذ» می‌باشد. بنده جناب دکتر گنجی عزیز، در موارد قبلی چندان اصراری بر پاسخ‌دهی نداشتم. اما این بار چون حضرتعالی به علاوه خبرگزاری معظم« فارس» و سایرین پای «نفوذ» را هم به میان کشیده‌اند، بر آن شدم که پاسخ دهم. البته پاسخ که چه عرض کنم، بیشتراز محضرتان توضیح بخواهم که این «جریان نفوذ» که دعوت پارلمان انگلستان از این جانب هم با آن مرتبط می شود به‌راستی چیست؟ چون بنده علیرغم آنکه استاد علوم سیاسی هستم، اما نه متاسفانه درکی از پدیده « نفوذ» دارم و نه می توانم میان آن ودعوت پارلمان انگلستان ارتباطی برقرار نمایم.امیدوارم جنابعالی جدای از توضیح پدیده«نفوذ» بتوانید ارتباط آن با دعوت پارلمان انگلستان را برایم تشریح نمایید.
مشکلم جناب گنجی از اینجا آغاز می شود که اساسا معنا و مفهوم این گزاره را که «پارلمان یا خود انگلستان می‌خواهد از طریق بنده و امثال بنده در ایران نفوذ نماید» را واقعاً متوجه نمی‌شوم. یعنی نمی‌فهمم که انگلستان دقیقاً کدامین اهداف و منظوری را در ایران دنبال می‌کند یا می‌خواهد به آن برسد که جنابعالی نام آن را «نفوذ» می‌گذارید،و بنده و دیگران هم عامل اجرایی آن مقاصد شده ایم یا درآینده قرار است بشوم؟
زيبا کلام در بخش ديگري از جوابيه خود برخي از جاسوسان و متهمان امنيتي را در حد منتقد تقليل داده و آورده است: مسئولین ما آنقدر خود را کامل و آنچنان تصمیمات‌شان را بی عیب و نقص می‌پندارند که اگر کسی از آنها انتقاد نماید لاجرم «آلت دست بیگانان» و «نفوذی» است. از آخرین آنها خانم ها «هما هودفر» و «نازنین زاغری» گرفته تا «جیسون رضاییان»، «سیامک نمازی»، «هاله اسفندیاری»، «مازیار بهاری»، «حسین رسام»، «رامین جهانبگلو»، تا «زهرا صالحی»، «رکسانا صابری» و دهها انسان بخت برگشته دیگر که تنها گناه‌شان این بوده که در میانه رقابت‌ها و تعاملات سیاسی در ایران گرفتار می‌شوند.
پاسخ «جوان»صادق زيباكلام اولاً اين مطلب را به شخص مديرمسئول نسبت داده‌‌اند كه اينگونه نيست و قلم خبرنگار صفحه مربوطه است و دوم اينكه قانون مطبوعات را هم رعايت نمي‌كنند و به جاي حداكثر دو برابر مطلب مورد اعتراض، چند برابر آن را فرستاده‌اند.
البته در سراسر مطلب ايشان از «جوان» خواسته كه نفوذ را برايش توضيح دهد و مدعي است معناي نفوذ را نمي‌فهمد و سؤالات متعددي را در اين باره طرح كرده است كه ذكر چند نكته ضروري است:
1- اگر آنچه «جوان» به عنوان دلايل دعوت از ايشان آورده را قبول ندارد، خود ايشان بفرمايند انگلستان به خاطر كدام ويژگي ايشان را از بين 70 هزار استاد ايراني برگزيده است؟ به قيد قرعه بوده است؟ آورده‌هاي اين دعوت براي پارلمان آنان چيست؟ حتماً زيباكلام مي‌داند كه انگليسي‌ها هم عقل دارند و هم كاري كه نفعي برايشان نداشته باشد، انجام نمي‌دهند. شما بفرماييد كدام نقد را به جمهوري اسلامي داريد كه انگلستان ندارد؟
2- مسئله نفوذ را نبايد اطلاعاتي- امنيتي صرف ديد. مشكل زيباكلام از جنس «نفوذ فكري» است. اشتراك مواضع بين انگلستان و زيباكلام درباره جمهوري اسلامي است. حداكثري است چرا؟ شخصيت‌پردازي يكي از راه‌هاي نفوذ فكري- شخصيتي غرب در جهان سوم است و اين مسئله با حمايت از هواداران غرب از چين تا ايران، از شيرين عبادي تا اكبر گنجي و زيباكلام دنبال مي‌شود. شما اكنون رسانه و پياده نظام آنان هستيد و اين مدعاي ما از محتواي مواضع شما قابل اثبات است.
3- پرسيده‌اند چرا آنان نفوذ را به كار نمي‌گيرند و كسي را متهم به نفوذ نمي‌كنند يا نفوذ برايشان معني ندارد. در جواب بايد پرسيد اگر انگليس دنبال پيشگيري از نفوذ نيست يا به دنبال نفوذ در كشورهاي ديگر نيست MI6 و سرويس داخلي و خارجي آن با آن همه هزينه براي چيست؟
آقاي زيباكلام! خوش‌بيني روشنفكرانه شما را كه نبايد ما پاسخگو باشيم. خاطرات همفر را بخوانيد، لطفاً.
کار اقای زیبا کلام از دلبستگی و شیفتگی به غرب گذشته و به مرز "شیدایی خفیف" رسیده است.که ترجمه ان " Hypomania " می شود که معنای انرا ایشان خوب می دانند.
