در ايام دفاع مقدس همزمان با سالروز گراميداشت هشت سال دفاع مقدس هستيم و در حوزه‌هاي مختلف هنري آثاري توسط هنرمندان كشور در معرض ديد عموم قرار گرفته است، يكي از عرصه‌هاي مهم كه تأثير بسزايي در ثبت رخدادهاي ارزشي مي‌تواند داشته باشد، هنر‌هاي نمايشي است، هنري كه در طول سال‌هاي متمادي همواره از سوي مسئولان عالي كشور در حمايت‌هاي مادي و معنوي، كاستي‌هاي فراواني داشته است.
يكي از مهم‌ترين دغدغه‌هاي هنرمندان اين عرصه كوتاهي مسئولان است و يكي از سؤالات پر شمارشان استقبال نكردن تصميم‌گيرندگان كشوري و لشکري از آثار نمايشي روي صحنه است. در شرايطي كه بسياري از هنرمندان تئاتر دفاع مقدس جذب جذابيت‌هاي سينما و تلويزيون شده‌اند و صحنه اين ژانر نمايش را به نسل‌هاي بعد از خود سپرده‌اند، هستند كساني كه بدون توجه به برنامه‌ريزي غلط و بدون پشتوانه مسئولان، به‌صورت خودجوش، به ثبت تاريخ واقعيت‌ها جنگ مي‌پردازند، هنرمنداني كه معتقدند، همچنان اين روايت تا امروز ادامه دارد، روايتي از دفاع و مقاومت سربازاني كه گمنام مانده‌اند.
بي‌شك جرقه‌هايي در اين عرصه به صورت جسته و گريخته وجود دارد، جرقه‌هايي كه سالي بود و سال ديگر بودنش نامعلوم است؛ جشنواره‌هايي كه چند سال بودجه‌هايش به شناسايي استعداد‌ها صرف و چند سال بعد متوقف شد.
با اين همه پيشنهاد من و كساني كه كمي دغدغه توجه به هنر و هنرمند را داريم، فقط در يك سطر خلاصه مي‌شود؛ نمايشي كه با نام امام هشتم، آقا امام رضا(ع) آغاز شده است و با هفته گراميداشت دفاع مقدس جاني دوباره مي‌گيرد را فقط نظاره‌گر باشيد؛ داستان سربازاني پاك باخته را كه گمنام به خاك وطن پيوسته‌اند... نمايش «سردار» كه اين شب‌ها در سالن اصلي تئاتر شهر روي صحنه مي‌رود. شايد تماشاي اين نمايش براي مسئولان كشور به ويژه مديران عالي رتبه حوزه فرهنگي، صدا و سيما و نمايندگان مجلس شوراي اسلامي ضمن آنكه ايشان را از فضاي شلوغ كاري دور مي‌كند و به دوران شيرين دفاع - كه همچنان ادامه دارد - مي‌برد، دلگرمي باشد به آنها كه خالصانه و بدون چشمداشت اين عرصه هنري و اين ژانر مهم را براي خدمت به هنر نمايش كشور انتخاب كردند. تماشاي اين نمايش، لذت تنفس در هواي خالص و پاك مرداني از جنس روح‌الله است كه هنوز هم در جامعه ما هستند و نفس مي‌كشند.
