محمود حبيبي از شاعران و صاحبنظران مشهور كشور در شعر آييني است كه از مدعوين ويژه كنگره ضيافت شعر غدير اصفهان بود. با اين شاعر جوان كه خود از داوران مطرح جشنواره‌هاي شعري كشور است در حاشيه ضيافت شعر غدير اصفهان در باب فضاي شعري كشور و مسئله غدير گفت‌وگوي كوتاهي داشتيم كه شما را به مطالعه آن دعوت مي‌كنيم.
نظرتان درباره برپايي كنگره‌هاي آييني از جمله همين كنگره شعر غدير كه به‌صورت مردمي دراصفهان راه‌اندازي شده، چيست؟حركت بسيار خوبي است به خصوص درباره عيد غدير كه بايد فرهنگ آن احيا شود و مسلماً هر كاري كه در اين زمينه انجام گيرد ميمون و مبارك است خاصه در زمينه شعر و ادب كه اولين رسانه غدير هم است. جالب است بدانيد كه اولين رسانه‌اي كه در غديرخم پيامبر دستور دادند به تبيين، گسترش و تبليغ آن پرداخته شود شعر بوده است. روز غدير پيامبر به حسان بن ثابت دستور مي‌دهند تا واقعه غدير را منظوم كند و اين نشان از قدمت و اثرگذاري بالاي شعر و ادبيات است.
در روزگار ما پرداختن به واقعه غدير به نسبت گذشته چگونه است؟ الحمدلله در عرصه شعر و ادب كارهاي خوبي شده كه جاي تقدير دارد.
جاي چنين برنامه‌هايي مثل ضيافت شعر غدير در كشور خالي نيست؟نه، خالي نيست و مراسم شعر غدير و كنگره‌هاي خوبي داريم. به نظر من چيزي كه جاي خالي‌اش احساس ميشود آن است كه بايد شعر غدير را ميان مردم برد و معارف غدير را به زبان شعر براي مردم بيان كرد و از اين مراسم و كنگره‌ها پا را فراتر گذاشت و براي مردم سرود. اگر مردم تنها نامي از غدير شنيده‌اند و آن را مي‌شناسند به خاطر برنامه‌هاي اينچنيني است، بايد اين نوع برنامه‌ها بين مردم برود تا بهتر درك شود. گاهي كاري كه چند كتاب انجام نمي‌دهد يك بيت شعر به راحتي و سادگي انجام مي‌دهد و تبيين مي‌كند لذا ادبيات آييني به طور مشخص شعر غدير موقعي موفق است كه مخاطب مردمي داشته باشد تا همه مردم كوچه و بازار فضايل امام علي(ع) را بشنوند.
از نسل حاضر شاعران چقدر در اين زمينه ورود داشته‌اند؟ و آيا ميزان اين ورود مناسب بوده است؟شكر خدا در سال‌هاي پس از انقلاب اسلامي به طور ويژه به مدح و مرثيه حضرات معصومين پرداخته شده است. شايد بتوانيم بگوييم در آسيب شناسي اين قضيه به موضوع خود غدير كمتر پرداخته شده است و شعر و مدح بيشتر براي خود شخص امام علي(ع) بوده است تا واقعه غدير كه بايد بيشتر به اين موضوع هم پرداخته شود. برخلاف ادبيات سنتي فارسي شاعران شيعي و حتي اهل سنت در ديوان‌هاي خود فضايل غدير را داشته‌اند ولي امروز كمتر به اين موضوع پرداخته شده كه به نظرم نياز به تحول كلي است.
به نظر مي‌رسد در زمينه غدير زياد شعرهاي ماندگار بين مردم نداريم تا زمزمه شود و ماندگار گردد نظر شما چيست؟ وقتي وارد يك عرصه خالي مي‌شويم هر نوع كار با هر قدرت و ضعفي كه دارد ديده ميشود چه خوب باشد و چه بد، ولي در زمينه شعر آييني به خصوص شعر غدير كه شاهكارهاي ادبي زيادي داريم شاخص شدن به آن صورت كه به قول شما ماندگار و زمزمه شود خيلي سخت است ولي با اين حال شايد تعداد اين آثار كم بوده باشد اما نمي‌توان گفت اثري ماندگار خلق نشده است بلكه آثار خوبي داريم كه بين مردم ماندگار هم هستند ولي نماد غدير كم بوده است.
چرا حتي يك بيت شعر هم از غدير بين مردم ماندگار و شاخص نيست؟چون شاعران بيشتر به مدح شخصيت امام علي(ع) پرداختند و اشعار و آثار زيادي داريم و كمتر به مسئله غدير پرداخته شده است والا همانطور كه گفتم اشعار و ابيات شاخص زيادي داريم كه بايد گفته و معرفي شوند.
زيباترين اثر ادبي درباره غدير از نظر شما چيست؟نمي‌توان گلچين كرد زيرا انصافاً سخت است اما شعر بيدل دهلوي در مدح امام علي (ع) زيباست يا قصيده شاني هم شنيدني است (وجيه‌الدين نسف شاني تِكلو از شعراي عصر صفوي) آنجا كه مي‌گويد:
اگر دشمن كشد شمشير و گر دوست
به طاق ابروي جانانه اوست...
