چندي است فعاليت‌هاي فرهنگي شهيندخت مولاوردي معاون امور زنان و خانواده رئيس‌جمهور روند رو به رشدي به خود گرفته است. چند روز پيش نام مولاوردي در ميان ليست داوران خانه سينما ديده شد و به فاصله‌اي كوتاه روز گذشته خانم معاون براي رونمايي از يك تئاتر با عنوان «زناني كه به بزها خيره مي‌شوند» دعوت شد و زنگ افتتاح اين نمايش را به صدا درآورد.
شايد حضور سياستمداران در مراسم فرهنگي و هنري خيلي تازگي نداشته باشد اما نوع نمايشي كه خانم معاون براي به صدا درآوردن زنگ افتتاح آن دعوت شده با توجه به عنوانش و محتواي اين نمايش قابل تأمل است.
فرهنگ؛ پاشنه آشیل دولتحالا ديگر پس از ورود به سال چهارم عمر دولت يازدهم كسي نيست كه از فرهنگ به عنوان پاشنه آشيل اين دولت ياد نكند، البته فرهنگ همواره و در همه دولت‌ها مظلوم بوده است اما دولت يازدهم بيش از هر دولت ديگري پيش و پس از روي كار آمدن از شعارهاي فرهنگي براي جذب آرا استفاده كرد، مخاطب اصلي شعارهاي فرهنگي دولت نيز نه توده مردم كه بيشتر جامعه هنري كشور و البته طبقه‌اي خاص بودند كه حالا دولت احساس مي‌كند بايد در سال پاياني عمر خود حتي اگر شده به شكل نمايشي به اين مطالبات پاسخ بدهد تا از سبد رأي خود در ميان يك قشر معين آسوده خاطر بماند.
معاون زنان و خانواده رياست جمهوري كه به عنوان يك فعال حقوق بشر شناخته مي‌شود و سابقه فعاليت‌هاي فمنيستي نيز در كارنامه‌اش ديده مي‌شود از دولتي‌هايي است كه براي اين منظور كانديدا شده است. حقوقدان، فعال سياسي اصلاح‌طلب، پژوهشگر و فعال امور زنان، معاون رئيس‌جمهور ايران در امور زنان و خانواده، دبيركل جمعيت حمايت از حقوق بشر زنان، مسئول كميته حقوقي ائتلاف اسلامي زنان و عضو جبهه مشاركت ايران اسلامي عناويني است كه در رزومه كاري شهيندخت مولاوردي به چشم مي‌خورد.
خانم معاون هنگام حضور روي صحنه سالن دكتر ناظرزاده‌كرماني تماشاخانه ايرانشهر گفته: «وقتي براي حضور در آيين افتتاح اين نمايش دعوت شدم، نام اين اثر برايم جالب بود. هدف اصلي من براي حضور در اين مراسم، ارج نهادن به هنر و هنرمندان است. اميدوارم از ظرفيت موجود هنري و تئاتر بهره‌برداري مناسب شود. آرزو مي‌كنم شعار دولت فرهنگي و نه فرهنگ دولتي، تا پايان دولت يازدهم جامه عمل بپوشد.»
اينكه ايشان آرزو دارند دولت يازدهم به يك دولت فرهنگي در سال پاياني خود تبديل شود، تنها مي‌تواند يك آرزو باشد و در حد يك آرزو نيز باقي خواهد ماند چراكه عملكرد دولت يازدهم نشان مي‌دهد فرهنگ و هنر تنها ابزار و دستاويزي براي جذب آراي يك طبقه خاص و البته قدرتمند است و دولت تنها در حد شعار به فرهنگ نظر دارد و تنها چيزي كه در دولت يازدهم اولويت ندارد، مسئله فرهنگ است.
وقتی خانم معاون داور میشودخانم مولاوردي اخيراً از سوي نهاد خانه سينما نيز كه همواره ژست صنفي بودن و مردمي بودن دارد به عنوان داور معرفي شده است. دبير جشن هجدهم خانه سينما در توجيه اين مسئله اعلام كرده حضور همه اقشار جامعه در ميان داوران اين جشن امري طبيعي است و حضور معاون رئيس‌جمهور نيز از اين جهت انجام شده است. گرايشات افراطي برخي سينماگران اجتماعي ايران به نمايش مظلوم‌نمايي از زنان در جامعه ايران در دو دهه اخير رشد قابل تأملي داشته است و اين مسئله در آثار كارگردان‌هايي كه اصولاً ادعاي روشنفكري هم ندارند به وفور ديده مي‌شود. دوگانه زن مظلوم و مرد خشن جزو كليشه‌هاي اساسي سينماي به اصطلاح اجتماعي ايران است و انتخاب يك فعال حقوق زنان كه از دريچه حقوق بشر غربي به مسائل زنان مي‌نگرد، براي جشن خانه سينما مسئله‌اي تا حدودي بديهي به نظر مي‌رسد. اگرچه خانم مولاوردي تنها يك نفر است و يك حق رأي بيشتر نبايد داشته باشد ولي اگر وزنه جوايز جشن خانه سينما به سمت آثاري چون «دختر» يا «نفس» سنگيني كرد مي‌توان حدس زد كه رأي خانم معاون رئيس‌جمهور بيش از يك رأي اثرگذار بوده است.
معلوم نيست خانم معاون براي داوري بخش مسابقه جشن خانه سينما از كجا وقت مي‌آورد چراكه تماشاي همين تعداد فيلم و درباره آنها نظر كارشناسي دادن حداقل احتياج به 10 روز كاري دارد و نكته ديگر اين است كه اصولاً يك سياستمدار كه احتمالاً در عمرش وقت سینما و فیلم نداشته و به طور طبيعي نيز تخصصي درباره سينما ندارد، چگونه قادر است به فيلم‌هاي راه‌يافته به بخش مسابقه جشن خانه سينما نمره بدهد؟! پاسخ اين است كه به احتمال زياد خانم معاون فقط با معيار مسئله زنان به آثار نمره خواهد داد و سينما در اين نمره‌دهي محلي از اعراب نخواهد داشت.
حضور عواملي خارج از بدنه سينما در ميان داوران خانه سينما نشان مي‌دهد اين نهاد بيش از اينكه به اعضاي صنف و بدنه سينما براي برون‌رفت از مشكلات اين نهاد چشم دوخته باشد به دلارهاي نفتي نظر دارد، ريشه اينكه خانه سينما در پاسخگويي به مطالبات صنفي اعضاي خود ناكام مانده را نيز بايد در اين نگرش دولتي دانست، البته گرايشات فمنيستي شهيندخت مولاوردي نيز تا حدود زيادي در انتخاب وي براي داوري جشن خانه سينما بي‌تأثير نبوده است. وقتي خانم وزير اعلام مي‌كند عنوان تئاتر «زناني كه به بزها خيره مي‌شوند» او را ترغيب كرده كه در آيين رونمايي اين نمايش شركت دارد، تو خود حديث مفصل بخوان از اين مجمل.
نویسنده این گزارش نظر منفی خودش رو نسبط به دولت یازدهم پنهان نکرده . یادتون باشه هر چه دشمنی خودتونو به این دولت بشتر نشون بدید رای های بیشتری رو به صندوقش ریختید . این جامعه مخصوصا تهرانی ها عکس خاست شما عمل غخاهند کرد . اگر روحانی رو به عنوان ریس جمهور نمیخاید باید ازش تعریف کنید . ...... 
