مسافران غرب كشور مسير پرخطر قديمي را به بزرگراه بدون خدمات ترجيح مي دهند

تهران ساوه بزرگراهي بدون امكانات در رزومه شش دولت

زمان افتتاح بزرگراه تهران- ساوه به ماه هاي پاياني دولت سازندگي بر مي گردد. بزرگراهي که در ابتدا قرار بود به عنوان يکي از راه هاي مواصلاتي مهم ايران غرب کشور را به پايتخت متصل کند بدون توجه به زيرساخت هاي اساسي و با شتاب افتتاح شد تا قبل از اينكه بارترانزيت نواحي غربي و مرکزي کشور را بر دوش بکشد، رفت كه در رزومه کاري رييس جمهور دولت سازندگي جا بگيرد. به دليل نيمه كاره بودن اين پروژه، در دولت هاي بعدي هم در ظاهر اقداماتي صرف تجهيز و تكميل آن شد اما در نهايت اين بزرگراه به دليل نداشتن استانداردهاي لازم انگونه که انتظار مي رفت نتوانست مورد بهره برداري قرار بگيرد و كم كم صداي اعتراض مردم به جهت نبود امكانات و خدمات و همچنين بالا بودن عوارض اين محور بلند شد.

افتتاح شتابزده بزرگراه مذکور وعدم توجه به زيرساخت ها و بررسي هاي کارشناسانه در کنار حجم تردد بالاي کاميون ها، اتوبوس ها و خودروهاي سواري از اين مسير، سبب شد پس از گذشت چند سال، مشکلات اين بزرگراه يکي پس از ديگري قد علم کرده و با ايجاد دردسر براي رانندگان، محبوبيتش را از دست بدهد.

 بزرگراهي که وعده وعيدهاي روساي سه دولت را با خود به همراه داشت حالا به يکي از ناامن ترين راه هاي مواصلاتي کشور تبديل شده است. از جمله مهمترين مشکلات موجود در اين بزرگراه نامناسب بودن روکش اسفالت و ايجاد گاه به گاه چاله ها و دست اندازهاي متعددي است که يکي از عوامل ايجاد تصادف در اين مسير محسوب مي شود. اگرچه اين عبورکنندگان از اين مسير هر از گاهي شاهد ترميم اسفالت برخي نقاط اين بزرگراه هستند اما به دليل زيرسازي نامناسب، ترميم روکش اسفالت راهکاري موقتي و بي فايده است. بنا به اظهارات برخي هموطنان، اين بزرگراه فاقد روشنايي و نوپردازي مناسب، خط کشي و علائم راهنمايي و حتي استقرار پليس راهنمايي و رانندگي است! گويا تمام تدابير پليس راهنمايي به تعبيه چند دوربين تخلف سنج، آن هم در چند نقطه محدود که البته براي رانندگان شناخته شده است، محدود شده و به رغم اعتراضات مکرر رانندگان، هيچ اقدامي براي تجهيز بزرگراه تهران ساوه انجام نمي شود. اين در حالي است که در اين مسير،هيچ گونه امکانات و مجتمع هاي رفاهي براي رفع خستگي و نياز رانندگان و مسافران هم  وجود ندارد. بنا به گفته برخي مسافران، بزرگراه تهران ساوه از جمله مسيرهايي است که در صورت خرابي اتومبيل و ماندن در جاده، نمي توان به رسيدن هيچ کمک و نيروي امدادي اميدوار بود.  

علاوه بر اين از انجا که اين بزرگراه در مسير بادگير احداث شده ،وجود بتون هاي به هم چسبيده ( به جاي گارد) مانع عبور خاک و ماسه ها در هنگام وزش باد شده و انباشت خاک و ماسه در وسط جاده سبب کاهش ديد رانندگان و افزايش احتمال تصادفات جاده اي مي شود.

با اين وجود برخي مسئولان مربوطه با اين بهانه که مشكلات موجود ناشي از سهل‌انگاري‌هاي پيمانكار در سال‌هاي گذشته است و رفع آنها هزينه مضاعفي بر سازمان ها و نهادهاي مربوطه تحميل مي کند از انجام اقداماتي براي رفع مشکل اين بزرگراه سرباز مي زنند.

عوارضي هايي که فقط پول مي گيرند!

تمام اين مشکلات در شرايطي پيش پاي رانندگان و مسافران عبور کننده از اين بزرگراه قرار دارد که اتوبان مذکور پنج عوارضي را در خود جا داده است!‌ جايگاه هايي که از تردد رهگذران از اين مسير درآمدهاي کلاني عايدشان مي شود. بااين حال ظاهرا اين درآمدها به مصارف ديگري  غير از تجهيز و اصلاح اين بزرگراه مي رسد.

پرداخت عوارض سنگين براي تردد از بزرگراهي که نا امني و بي امکاناتي در آن موج مي زند سبب شده رانندگان به دنبال مسيرهاي جايگزين باشند. ازاين رو در سالهاي اخير ميزان تراکم و تردد از اين بزرگراه به حد چشمگيري کاهش يافته است. مسئله اي که خود مسئولان هم به آن اذعان دارند. چندي پيش مجیدرضا نصرالله‌نژاد مدیرکل راه و شهرسازی استان مرکزی در اين خصوص گفت: زمانی که آزادراه ساوه ساخته شد به سبب اجرایی شدن پروژه از سوی بخش خصوصی ۵ عوارضی در این آزادراه برپا شد اما اکثر رانندگان برای پرداخت نکردن عوارضی از این مسیر عبور نمی‌کنند و حالا ديگر آزادراه ساوه ـ تهران مشتری ندارد ورانندگان برای عبور به ‌جاده قدیم ساوه روی آورده‌اند!

اين مسئولان ظاهرا خودشان هم فراموش کرده اند پرداخت عوارض در مقابل برخورداري از امکانات توجيه مي يابد و در غير اينصورت طبيعي است که رانندگان از پرداخت هزينه بيهوده خودداري مي کنند.

نا گفته نماند جاده قديم ساوه نيز سالهاست به دليل عرض کم و نبود روشنايي کافي و صدها مشکل ديگر به يکي از پرحادثه ترين جاده هاي کشور تبديل شده است. مسيري که پس از بهره برداري از اتوبان تهران ساوه و کاهش حجم تردد ها در آن شرايط بهتري يافت حالا باز با افزايش تردد در اين جاده پرخطر افزايش ميزان مرگ و مير در اين مسير قابل پيش بيني است.