26
مرداد ماه ياد آور بازگشت غرور آفرين آزادگان سرافراز به ميهن اسلامي است. روز
سراسر افتخاري كه بر صفحات زرين انقلاب حك شد و ياد آور ايامي است پر از شور و
شادي و معطر است به عطر حضور دوباره عزيزاني كه بوي شهيدان را با خود داشتند.
بدون ترديد آزاداگان تنديس استقامت و مقاومت در
برابر ظلم و بيداد استكبار جهاني هستند آنان كه در قلب دشمن ضمن مظلوميت شديد با
استقامت بي نظير نه تنها روحيه دشمن را خرد كردند بلكه درسي به استكبار آمريكا و
هم پيمانانش دادند كه هرگز دندان هاي خود را به سوي ملت ايران تيز نكنند و قدرت هاي
جهاني متوجه شدند در صورت مواجهه با ملت ايران با حريفي سخت و مقاوم مواجه هستند.
اين وجه از بازدارندگي در پناه مقاومت و مجاهدت آزادگان به ايران عزيز هديه شد و
ملت نعمت پر قدر آنان را پاس مي دارد.
لحظه آزادي
26 مرداد 1369 تنها دو هفته پس از اشغال
نظامي كويت توسط ارتش صدام و دو روز پس از آن كه صدام در نامه اي به آيت اله هاشمي
رفسنجاني، رييس جمهور وقت ايران، بار ديگر عهدنامه 1975 الجزاير را پذيرفت و به
شرايط ايران براي پايان جنگ تسليم شد و از جمله قول عقب نشيني از مرزهاي ايران و
آزاد سازي اسيران ايراني را داد.
اسراي سرافراز ايراني از چند نقطه مرزي با
تشريفات وارد كشور شدند و نخستين واكنش آنان، بوسه بر خاك ايران و ريختن اشك شوق
بود. زيارت مرقد مطهر امام خميني (ره) و همچنين بيعت با جانشين خلف وي حضرت آيت
اله امام خامنه اي، از نخستين برنامه ها و اقدامات مشترك آزادگان سرافراز ايراني
بود.
طلوع دوباره زندگي
آزادگان آمدند همانطور كه رفته بودند،
دلير و مقاوم، نستوه و استوار، اميدوار و دلاور،آمدند با همان صلابت هميشگي، همان
طور كه ديروز رفته بودند امروز كه آمدند بوي اسپند و دود، بوي عطر خاطرات، بوي
مهرباني و انتظار فضاي دل ها را سرشار از شور و شعف كرد.
حس غريبي بود. عشق خودنمايي مي كرد.
اقاقيا به استقبال آمده و آفتابگردان صورت خود را به خورشيد سپرده بود. نسيم، مژده
وصل مي داد. انتظار پايان يافت و بازگشت پرستوها، سخني بود كه هر پيرو جوان ورد
زبان خود كرده بود.
كلام امام خميني با اسراي آزاده
فرزندان ميهن به عشق ديدار پير جماران،
روزهاي سخت هجران را به اميد وسال سپري مي كردند و هر دم به اين اميد، روزها را
لحظه شماري مي كردند. آنان در گوشه زندان هاي تاريك وحشتناك دشمن با پدر پير خود
درد دل مي كردند و آن پير فرزانه با عشق پدري به آنان پاسخ مي داد:
"فرزند بسيار عزيزم ! از نامه
دلسوزانه شما بسيار متاثر گرديدم. من ناراحتي شما عزيزان در بند را احساس مي كنم،
شما هم ناراحتي پدرتان را كه فرزندان عزيزش دور از وطن هستند، احساس كنيد. عزيزان
من! سيد و مولاي همه ما حضرت موسي بن جعفر (ع) بيش از همه شماها در ماها رنج و
گوشه زندان به سر بردند. براي اسلام عزيزش صبر كنيد. خداوند فرج را انشاء اله
نزديك مي نمايد و پدر پير شما را با ديدن شما شاد مي فرمايد. به همه عزيزان در بند
اسلام مرا برسانيد. من از دعاي خير فراموشتان خدا حافظ شما باشد."
آزادگان در كلام رهبري
مقام معظم رهبري نيز چنين مي
فرمايد:" شما ذخيره بزرگ الهي و يك ثروت عظيم انساني هستيد كه در دست دشمن
غضب شده بوديد. خداي متعال شما را به ملت و به اين كشور اسلامي برگرداند."
ايشان همچنين مي فرمايند:" سازندگي
زندان و اسارت، سازندگي مخصوصي است. آن را در جاي ديگر نمي شود پيدا كرد" و
نيز در جاي ديگري فرمودند:
"شما ها ده سال، هشت سال كمتر يا
بيشتر سخت ترين دوران را گذرانديد، جواني و زندگي باطراوت دوران شباب را در راه
خدا داديد، اما ضرر نكرديد، چون با خدا معامله كرديد. صبر و استقامت شما به اسلام
آبرو بخشيد. خانواده هاي شما با صبر خود اسلام را روسفيد كردند. و به نظام و
جمهوري اسلامي آبرو دادند. در اين مدت هشت سال و ده سال و دوران تلخ اسارت شما در
دست دشمن، ملت ايران با سربلندي از گذرگاه هاي بسيار سختي عبور كرد. اين ملت در
جاده آسفالته حركت نكرد. گردنه هاي زيادي را طي كرد و با خطرها مواجه شد... ما به
شما و به خانواده هاي شما و به مجاهدت شما افتخار ميكنيم."
خميني قلب من است!
درباره علاقه شديد آزادگان به امام راحل
مي شنويم كه :" يك روز افسر عراقي از اسير مجروحي كه يك بسيجي پانزده ساله
بود پرسيد: توچه اندازه پدرو مادرت را دوست داري؟ گفت: به اندازه چشمانم . پرسيد
خوب تو كه بسيجي هستي رهبرت خميني را چه قدر دوست داري؟ گفت: امام خميني قلب من
است، او را به اندازه قلبم دوست دارم. انسان بدون چشم مي تواند زندگي كند اما
زندگي بدون قلب زندگي ممكن نيست."
نيمه پنهان دفاع مقدس
آزادگان ما وارثان شهيدان اند و ماندند تا
نامشان را گرامي و راهشان را ادامه دهند. اين از معراج برگشتگان، اينك با حضور خود
در جامعه آمده اند تا در صحنه هاي سازندگي حماسه اي ديگر بيافرينند و هم دوش
همسنگران ديروزشان، روح بزرگي و صلابت را در جامعه بدمند. اينك رسالت ما، به ويژه
نسل جوان اين است كه با دنباله روي از سيره اين سرافرازان، كشور خود را در برابر
دشمنان به كمين نشسته بيمه كنيم، بايد قدر اين گنجينه هاي ارزشمند انقلاب اسلامي
را دانست، آزادمرداني كه در اوج عزت و پايداري به وطن بازگشتند و با صلابت و
ايستادگي براي خدمت در سنگر سازندگي ايران آزاد و آباد در صحنه هاي مختلف اجتماعي
فرهنيگ و سياسي آماده و مقاوم اند.
اين يادگاران دفاع مقدس و روهاي آتش و
خون، با گام هاي مطمئن و دل هاي سرشار از عشق و ايمان به خدا و وطن براي رسيدن به
قله هاي فتح و ظفر ايستاده اند، پسما نيز بايد صبوري شان را ارج نهيم و پاي غفلت
بر آن نگذاريم.
ضرورت ترويج فرهنگ اسارت
آزادگان گنجينه هاي ارزشمندي هستند كه در
درون آن فرهنگ انسان ساز دوران اسارت نهفته است، ثبت وقايع اسارت، پلي است براي
انتقال فرهنگ اسارت از درون اردوگاه ها به شهرهاي ميهن اسلامي مان، ايران بر
حاملان اين فرهنگ است كه ضمن حفظ آن چاره اي نيز براي ترويج آن بينديشند.
در زمينه بيان اين فرهنگ از سه
ابزار خط، تصوير و انتقال به صورت سينه به سينه مي توان بهره گرفت. اما مهم اين
است كه بيان فرهنگ اسارت، امري حياتي و كاري بس سترگ براي جامعه جوان ما است.
بنابر اين نظام اسلامي بايد از همه امكانات موجود در اين حركت ارزشي فرهنگي بهره
برداري كند، تا اثر مجاهدت و مقاومت وصف ناپذير اين رسولان انقلاب به صورت فرهنگي
مصور و مكتوب و به مثابه كليد راه هدايت براي نسل آينده و همه بيداردلان و آزادگان
جهان محفوظ بماند.
ضرورت ديگر چاره انديشي در ترويج اين
فرهنگ در جامعه است و تاثير پذيري فرهنگ شهر از فرهنگ جبهه و جنگ و مقاومت در
اسارت.
سردار عبدالرضا آقاخاني
-فرمانده انتظامي استان اصفهان
