«قبح تقابل و تخريب روحاني و دولت يازدهم» براي شخصيت‌ها و رسانه‌هاي وابسته به جريان تجديدنظرطلب ريخته شده و چند هفته‌اي است كه برخي از عناصر و روزنامه‌هاي وابسته به اين طيف صلاح ديده‌اند شمشير را عليه شخص رئيس‌جمهور و دولت از رو بسته و علناً به تخريب آن بپردازند.
از همان آغاز روي كار آمدن دولت يازدهم اخبار و اطلاعات پشت پرده از يك سو و تحليل‌ها و بررسي‌هاي متعدد نشان مي‌داد ائتلاف تجديدنظرطلبان با دولت بسيار شكننده‌تر از آن است كه به دور بعدي انتخابات رياست جمهوري روحاني كشيده شود چراكه غش كردن رهبران اصلاحات به سمت روحاني هفت روز مانده به روز برگزاري انتخابات رياست جمهوري از روي ناچاري بود تا آنكه يك پيوند مباني و استراتژيك عنوان شود.
حمايت احساسي مدعيان اصلاح‌طلبي از روحاني كه با وادار كردن محمدرضا عارف نامزد اختصاصي اين طيف همراه بود، با سهم‌خواهي از دولت، مصادره شخص روحاني و تلاش براي نفوذ عناصر تندرو وابسته به تجديدنظرطلبان به كابينه و بدنه دولت همراه شد؛ اهدافي كه تا حدود فراواني محقق شد تا آنجا كه در همان ماه‌هاي نخست دولت يازدهم رئيس‌جمهور روحاني تلاش كرد در سخنان خود به تلويح و كنايه از حصر سران فتنه گلايه كرده و دل جماعت تجديدنظرطلب را با خود همراه سازد.
جماعت تجديدنظرطلب هم به‌رغم آنكه برخي از مواضع انقلابي و همسو با نظام روحاني به مذاق‌شان خوش نمي‌آمد بر حسب اجبار و ناچاري چنين اوضاع نابساماني را تحمل مي‌كرد تا كماكان اميدوار باشد كه اهداف از‌پيش‌تعيين شده‌اش روزي رنگ تحقق خواهد گرفت.
اما به نظر مي‌رسد صبر مدعيان اصلاح‌طلبي بيشتر از 37ماه نبوده و آرام آرام رنگ تقابل به خود مي‌گيرد؛ تقابلي كه چشم‌انداز تخاصم را به همراه دارد و احتمال آنكه در انتخابات بهار 96 به كناره‌گيري تجديدنظرطلبان از روحاني و تكروي در معرفي نامزد اختصاصي بينجامد را بسيار محتمل مي‌داند.
سطحي از تقابل بين جماعت تجديدنظرطلب با دولت و نحله اعتدال را مي‌توان در روز گذشته مشاهده كرد؛ محمدعلي وكيلي نماينده مردم تهران و سخنگوي فراكسيون اميد مجلس دهم كه نامزد اختصاصي ليست اميد در انتخابات دهم مجلس بود در گفت‌وگويي در پاسخ به اين سؤال كه نظر شما درباره اظهارات شهيندخت مولاوردي معاون امور زنان و خانواده رياست‌جمهوري چيست، بيان مي‌كند: در مورد اينكه خانم مولاوردي تعبير خودسرانه را براي بنده به كار بردند، بايد گفت اولاً اين مطلب دون شأن يك مسئول است، دوماً ايشان در جايگاه تشخيص خودسري و غيرخودسري نيست. مگر ايشان رهبر يا سخنگوي فراكسيون است؟ ضمن اينكه او يك مقام دولتي است، آيا اظهارنظر در مسئله‌اي كه به او مربوط نيست، آن هم بدون اجازه رئيس‌جمهور خودسرانه نيست؟ اظهارنظر من در موضوعي كه جزو وظايف ذاتي‌ام است، خودسرانه است يا اظهارنظر خانم مولاوردي در موضوعي كه به او ارتباطي ندارد؟
اشاره وكيلي به تصميم فراكسيون اميد براي استيضاح ربيعي بود كه با واكنش مولاوردي همراه بوده است.
وي بر همين اساس اضافه كرد: مردم بايد داوري كنند كه خودسرانه بودن در اين بين قابل تعميم به كداميك از ماست. برداشت هر كسي كه اين جمله را از ايشان شنيده كه كار و قضاوت او در موضوعي كه به او ارتباط ندارد، كاملاً خودسرانه است چراكه در حوزه وظايف او نيست. كار او خودسرانه است چون دخالت در كار نمايندگي كرده و بدون اجازه رئيس‌جمهور چنين اظهارنظرهايي ارائه داده است.
وي در ادامه اينگونه شكاف بين مدعيان اصلاح‌طلبي با دولت را نمايان مي‌كند: خانم مولاوردي مقام مسئول در دولت است و اگر قرار باشد هر مقام اجرايي براي نماينده تعيين تكليف كند، اين نماينده به درد لاي جرز ديوار مي‌خورد، اگر بنا باشد نمايندگان اين چنين برايشان تعيين‌تكليف شود، همان بهتر كه نامشان بردگان سياسي باشد تا نمايندگان ملت.
وكيلي در خاتمه احتمال اينكه در آينده نزديك نمايندگان اصلاح‌طلب با دولت يازدهم درگيري و زد و خورد داشته باشند را هم اينگونه محتمل مي‌داند: ما معتقد هستيم با ملت ميثاق داريم و بر سر ميثاقمان با ملت، با كسي رودربايستي نداريم. اگر بنا باشد از بيرون هر روز براي نمايندگان ملت اين چنين شرط و شروط گذاشته شود، اسم اين نمايندگان را بايد بردگان سياسي گذاشت نه نمايندگان شرافتمند و آزاده‌اي كه در بزنگاه‌ها دِين‌شان را بايد به ملت ادا كنند.
آفتاب‌يزد: تداوم سهم‌خواهي اعتدالگرايان از دولت، صداي سران اصلاحات هم درآمد
روزنامه آفتاب‌يزد هم علني‌تر و تندتر از گذشته به دولت و حاميانش حمله كرده و با بهانه قرار دادن اين موضوع كه حاميان دولت از دولت سهم‌خواهي مي‌كنند، مي‌نويسد: «سهم‌خواهي اصولگرايان معتدل و منتسبان حزب اعتدال و توسعه، صداي سران اصلاحات را هم در‌آورده است. چندي پيش خبري منتشر شد مبني بر اينكه در مراسم افطاري رئيس‌جمهور، سران اصلاحات به دليل دخالت برخي دولتي‌‌هاي عضو حزب اعتدال و توسعه در انتخابات هيئت رئيسه لب به گلايه گشودند. حال شنيده‌ها حاكي از آن است كه اين شكوه‌ها فزوني يافته است، آن هم به دليل سهم‌خواهي اعتدالگرايان از حسن روحاني، اين در حالي است كه همين اعتدالگرايان قدرت‌طلب به كرات پشت خود حسن روحاني را خالي كرده‌اند. به طوري كه به گزارش ايلنا اعتداليون كه وزنه تعادل مجلس هستند خيلي زود به اعتدال معنايي ديگر دادند و از دولت طلب قدرت بيشتر كردند. در حالي روحاني به كرمانشاه ميرود كه نمايندگان اعتدالگراي كرمانشاهي در بيانيه‌اي گفته‌اند رئيس‌جمهور را در اين سفر به خاطر بي‌توجهي به مطالبات استاني همراهي نخواهند كرد.»
اين روزنامه مدعي اصلاح‌طلبي در ادامه اينگونه به نمايندگاني كه از جرگه اعتداليون هستند و به دولت گرايش داشته توهين كرده و قليل بودن آنها را به رخ‌شان مي‌كشد، متهم به سهم‌خواهي و نه انجام وظايف نمايندگي در مجلس مي‌خواند و مي‌نويسد: «از جمعي از ياران دولت گمان مي‌كردند در مجلسي با 10 نماينده اصلاح‌طلب و صد و چند نماينده اصولگرا جمع 40 نفره اعتدالگرايان، حامي پر و پا قرص دولت خواهد بود اما گويي اين نيروها آمده‌اند تا از دولت، صندلي قدرت طلب كنند و روحاني را در چالشي سخت در سال آخر رياست جمهوري قرار دهند؛ موضوعي كه يك منبع نزديك به رئيس‌جمهور اسبق ايران نيز به آن اشاره كرده است. مجيد انصاري پيغام اعتراض سران اصلاحات را نسبت به عملكرد مدعيان اعتدال در انتخاب هيئت رئيسه به روحاني رسانده بود و روحاني خوب مي‌داند كه اگر حامي هم در مجلس داشته باشد، اصلاح‌طلبان هستند.»
حضرتي: مردم اميدواري روزهاي اول تصويب برجام را ندارند
الياس حضرتي نيز از نمايندگاني است كه با حمايت جريان اصلاحات وارد مجلس شده و امروز مانند ديگر عناصر اين طيف تلاش مي‌كند با تزريق واقع‌بيني به جامعه درباره برجام، شيب انتقاد از دولت در قبال برجام را تندتر كند، شايد به اين دليل كه رهبران و شخصيت‌هاي اين جريان به اين نتيجه رسيده‌اند كه روحاني نمي‌تواند نامزدي نهايي، مطلوب و رأي‌آور آنها در انتخابات پيش‌رو باشد و ضرورت دارد كه از هم‌اكنون با فاصله گرفتن از وي - به وسيله تندكردن شيب انتقادات از عملكرد كابينه و نتايج برجام - گزينه جديدي با قابليت رأي‌آوري براي رويارويي با رقبا معرفي كنند.
الياس حضرتي با در نظر داشتن چنين نكاتي مي‌گويد: با گذشت يك سال از تصويب برجام كه مسئله مهمي در مباحث حقوقي، اقتصادي و سياسي است، به دلايل متعددي از جمله كارشكني طرف‌هاي ما (امريكايي‌ها و اروپايي‌ها) و عدم‌آمادگي مسئولان مربوطه در داخل در حوزه بانكي و اقتصادي نتايج برجام براي مردم هنوز ملموس نبوده، لذا مردم نشاط و شادابي و اميدواري روزهاي اول تصويب برجام را ندارند، ضمن اينكه كاملاً هم نااميد نشده‌اند.
وي زير سؤال بردن عملكرد وزارت امور خارجه را اينگونه بيان مي‌كند: توصيه اكيد ما به وزارت امور خارجه اين است كه قدري جدي‌تر با اين موضوع برخورد كنند و از موضع تشر و تهديد برخورد كنند چراكه اگر اين‌طور پيش برود برجام نقض مي‌شود و از بين ميرود.
خداحافظي با روحاني، سلام به انتخابات؟!
آنچه در اين ميان بايد مورد تأكيد قرار بگيرد اين است كه فضاي حاكم بر روابط اصلاح‌طلبان با روحاني و دولت يازدهم فضاي تنش‌آلودي است و قطعاً با استيضاح وزير كار و امور اجتماعي يا تخطئه اقدامات و اظهارات شهيندخت مولاوردي و حتي با زير سؤال بردن برجام توسط عناصر اين جريان خاتمه نمي‌يابد و به احتمال فراوان با اعلام برائت اين جريان از روحاني در انتخابات دوازدهم رياست جمهوري كشيده خواهد شد.
رئیس جمهور از هرجناحی میخواهد باشد باید برنامه استراتژیک ارایه دهد که:1- کجا هستیم (وضع موجود)2-بکجا میخواهد کشور راببرد(چشم انداز)3- چگونه میخواهد ببرد(برنامه).در هر سه وضعیت فوق باید برنامه دارای اعداد کمی باشد.مثلا:اشتغال الان چند درصد ؟ در پایان دوره 4 ساله چند درصد ؟ودر چشم اندازچند درصد.؟ 
