از بديهيات ادب است وقتي بزرگ‌تر تذكري را گوشزد كرد، نه تنها بايد در محضر او سر به زير افكند بلكه ضمن اظهار عذرخواهي و ابراز پشيماني تأكيد شود تمام مساعي و كوشش خود را در جبران آن با تمام توان به كار خواهد گرفت. چندي است كه رهبر معظم انقلاب در سخنراني‌هاي خود، حوزه فرهنگ و هنر را مخاطب قرار داده‌اند و تذكراتی بحق و جدي بيان فرموده‌اند، تذكراتي كه نشئت گرفته از نگاه دقيق و رصد موشكافانه ايشان به اين حوزه است. رهبر انقلاب از ولنگاري فرهنگي گرفته تا عدم‌حمايت از هنر متعهد و در نهايت نيز بحث كم كاري محض و مطلق در تهيه و توليد آثار هنري منطبق با وقايع بزرگ انقلاب از جمله حادثه «هفتم تير» تذكراتي را بيان فرمودند. قطعاً خطاب حضرت آقا به يك يا دو نهاد فرهنگي خاص نبوده و ايشان تمامي نهادها و ارگان‌هاي مرتبط با اين حوزه را مورد تذكر جدي خود قرار داده‌اند؛ نهادهايي كه با تعدد بسيارشان و صرف بودجه‌هاي فراوان متأسفانه بايد گفت يا سهواً به بيراهه رفته‌اند يا خداي ناكرده با تصميمات سياست‌گذارانشان تعمداً نهاد مطبوع خود را از اهداف و استراتژي‌هاي اصيل و اساسي انقلاب دور كرده‌اند. عملكردي كه در بهترين حالت ممكن نتيجه‌اي جز كسب منافع حزبي و گروهي كه غايتي جز فشل و دور ماندن از فرهنگ و هنر اصيل انقلاب است در پي نخواهد داشت.
اما آنكه چرا با وجود نهادهاي فراوان فرهنگي در چهارمين دهه از عمر بابركت انقلاب اسلامي، رهبري اين چنين از ولنگاري فرهنگي سخن به ميان مي‌آورند يا مصداقاً از كم‌كاري در خلق آثار هنري در حوزه سينما، تئاتر و كتاب با محتوا و مضمون حوادث بزرگ انقلاب به جهت شناسانده شدن افراد تاريخ‌ساز انقلاب اسلامي سخن به ميان مي‌آورند بحث مفصلي را طلب مي‌كند كه در اين مجال قطعاً نمي‌گنجد و ان‌شاءالله به‌زودي به آن خواهيم پرداخت؛ اما تأسف‌آورترين بخش اين ماجرا زماني چهره نمايان مي‌كند كه بعد از گذشت چند روز نسبت به تذكر رهبر انقلاب، مديران مربوطه با سكوتشان نشان دادند وقتي برايشان به‌صرفه باشد دم از ولايتمداري مي‌زنند اما آن زمان كه مورد خطاب و عتاب رهبري قرار مي‌گيرند سكوت را بهترين راه براي پنهان شدن برمي‌گزينند تا به احتمال فراوان وقتي آب‌ها از آسياب افتاده، مجدد آواي فرهنگي بودن را براي رسيدن به مقاصدشان سر دهند؛ و اين رفتار زماني فاجعه بارتر مي‌شود كه حتي نهادهايي كه با تابلوي ولايتمداري خود را در عرصه فرهنگ و هنر معرفي كرده‌اند نيز همين فرمول را پياده مي‌كنند و اينجاست كه بايد خطاب به تمامي متوليان فرهنگ و هنر كشور گفت كه اگر دين نداريد لااقل شجاعت داشته باشيد و آداب ادب و احترام را به‌جا آوريد؛ امر بديهي و ساده‌اي كه در ابتداي همين يادداشت نيز بدان اشاره شد.
تذكر در خصوص كم‌كاري فرهنگي آن هم نه در يك ديدار بلكه در دو ماهه اخير در اغلب فرمايشات معظم له اشاره شده است. پس قطع به يقين مي‌بايست به خاطر اين تذكر در درجه اول هم قدردان رهبري باشند و در ثاني از ايشان در پيشگاه ملت عزيز و بزرگ ايران طلب عفو و بخشش كرده و متعهد شوند تمام مساعي خود را براي بهبود وضع فعلي و رضايت ايشان به كار خواهند بست؛ اما متأسفانه نه تنها هيچ‌گونه پوزش و عذرخواهي تا لحظه نگارش اين يادداشت صورت نگرفته كه تماماً در يك سكوت محض فرورفته‌اند. حال بايد ديد نهادهاي فرهنگي اعم از دولتي و غيردولتي كه دم از ولايتمداري مي‌زنند تا چه زمان بنا دارند در مقابل تذكر رهبري سكوت پيشه كنند و حتي حاضر به يك عذرخواهي ساده نيز نشوند و اينكه آيا نهادي، رسانه يا تريبوني يافت مي‌شود براي اين عدم ولايتمداري متوليان فرهنگ و هنر كشور روزشمار روشن كند؛ اما غافل از اينكه روزشمار حافظه ملت دقيق‌تر و منصفانه‌تر از ساير نهادها و رسانه‌ها حاضر و ناظر اين ايام خواهد بود.
ان‌شاءالله كه اين روزشمار ملت تك‌رقمي بماند.
