مهر: برخلاف پیش بینی ها رای دهندگان انگلیسی روز پنج شنبه به
خروج کشورشان از اتحادیه اروپا رای مثبت دادند و این به معنی آغاز مذاکرات
این کشور با این اتحادیه برای خروج تدریجی در مدت دو سال است.
نکته
حائز اهمیت این است که «دیوید کامرون» طراح رفراندوم برای خروج این کشور از
اتحادیه اروپا در ماه های اخیر خودش به صف مخالفان خروجش از این اتحادیه
بدل شده بود. همچنین «باراک اوباما» رئیس جمهور آمریکا که در سفر آخر خود
به لندن از مردم انگلیس خواسته بود تا در اتحادیه اروپا بمانند، بعد از
تصمیم مردم انگلیس برای خروج از اتحادیه اروپا اعلام کرد به رای مردم
انگلیس احترام می گذارد و این مسئله تاثیری در روابط ویژه دو کشور نخواهد
داشت.
با توجه به مزایایی که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد شاید
بتوان گفت مخالفت های واشنگتن با خروج انگلیس از اتحادیه اروپا سیاست
اعلامی واشنگتن باشد تا واکنش های دیگر متحدان آنرا در اروپا را برنیانگیزد
و سیاست عملی این کشور خلاف ادعای ظاهری آن باشد، سیاست هایی که در عین
حال در دراز مدت به نفع لندن که دنباله رو سیاست های واشنگتن است نیز خواهد
بود.
در همین راستا گفتگویی انجام شده با پروفسور «نادر انتصار»
رئیس دانشکده علوم سیاسی دانشگاه آلابامای جنوبی آمریکا که مشروح آن در زیر
آمده است.
با توجه به تبعات سنگینی که خروج انگلستان از اتحادیه اروپا داشته است، چرا انگلستان تصمیم به برگزاری رفراندوم در این خصوص کرد؟
ماهها
قبل «دیوید کامرون» نخست وزیر انگلستان خواستار یک همه پرسی درباره آینده
بریتانیا و روابطش با اتحادیه اروپا شد. وی فکر می کرد با برگزاری این همه
پرسی موضع حزبش را هم در داخل و هم در اتحادیه اروپا محکم تر خواهد کرد و
امتیازات بیشتری را از اتحادیه خواهد گرفت. قطعا این یک قمار سیاسی بزرگ
بود زیرا کامرون هرگز تصور نمی کرد که نتیجه این همه پرسی منجر به پیروزی
مخالفان عضویت بریتانیا در اتحادیه اروپا شود.
آیا این تبعات برای انگلستان کوتاه مدت خواهند بود یا در درازمدت هم ادامه خواهند داشت؟
با این فرض که برگزیت پا برجا بماند و بریتانیا بطور کامل اتحادیه اروپا را ترک کند، در این صورت تبعات دراز مدت خواهند بود
برخی
بر این باور هستند که بر خلاف سیاست اعلامی آمریکا که از برگزیت حمایت
نکرده بود، خروج انگلستان از اتحادیه اروپا در دراز مدت به نفع آمریکا
خواهد بود. نظر شما در اینباره چیست؟
من فکر می کنم خروج
انگلستان از اتحادیه اروپا در دراز مدت به نفع منافع سیاسی و اقتصادی
آمریکا نباشد. در بسیاری از موضوعات بین المللی سال های اخیر (از جمله در
توافق هسته ای ایران) آمریکا توانسته با طرح این ادعا که منافعش با منافع
جامعه جهانی همخوانی دارد کار را پیش ببرد. اگر جامعه جهانی مثلا اروپا با
آمریکا زاویه پیدا کند کار برای آمریکا برای پیشبرد اهدافش سخت خواهد شد.
از سوی دیگر هم البته فشار آوردن به اروپای ضعیف تر و تجزیه شده آسان تر
خواهد بود. اما بطور کلی ابعاد منفی برگزیت بر ابعاد مثبت آن برای آمریکا
می چربد.
گفته می شود که رژیم های ایجاد شده بعد از جنگ جهانی دوم دیگر کارایی لازم را ندارند. نظر شما در این خصوص چیست؟
نظام
بین المللی که بلافاصله بعد از جنگ جهانی دوم برقرار شد برای پاسخ دادن به
نیازهای مختلف آن دوره و کشمکش های دوره جنگ سرد بود. الان آن دوره به
پایان رسیده است. در خصوص مسئله انسجام اتحادیه اروپا باید بگویم که این
اتحادیه تا حدود زیادی موفق عمل کرده بود. به اعتقاد من یکی از اشتباهات
اتحادیه اروپا تلاش برای گسترش سریع اعضای این اتحادیه پس از پایان جنگ سرد
بوده است. بسیاری از اعضای کنونی این اتحادیه کشورهایی نسبتا ضعیف از بعد
اقتصادی و سیاسی هستند که نتیجه اش مصرف شدن منابع اروپا شده است. انسجام
منطقه ای زمانی که کشورهای عضو دارای سطح مشابهی از توسعه اقتصادی و
دورنمای سیاسی اجتماعی سازگار و همگنی داشته باشند، بسیار موفق خواهد بود.
