کد خبر: 793945
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: ۰۵ تير ۱۳۹۵ - ۲۱:۲۶
چالش های حیاتی محیط بانان در گفتگو با یک محیط بان
وقتی متخلف به محیط بان تیراندازی می کند چیزی شبیه شرایط جنگی است، آیا می توان در مقابل تیراندازی واکنش نشان نداد؟ در آتش متقابل شاید شخص دیگری ازبین رفت، چرا قوانین حمایتی وجود ندارد.

با افزایش گرما و کاهش آب آشامیدنی در مناطق تحت حفاظت محیط زیست، حیات وحش به سمت آبشخورهایی کشیده می شود که محیط بان ها برایشان فراهم کرده اند، شکارچیان هم از این فرصت غافل نمی مانند و در تقابل میان عشق و آز، فصل شهادت رقم می خورد.

محیط بان محمد دهقانی و پرویز هرمزی نیز به همین دلیل صبح روز پنجشنبه هنگام سرکشی به آبشخورهای منطقه حفاظت شده گنو گزارش ورود دو متخلف را به همکاران خود می دهند، مکالمه آنها با درخواست آب آشامیدنی برای همیشه تمام می شود و هنگامیکه همکارانشان برای رساندن آب به ارتفاعات می روند با پیکر غرق در خون این دو محیط بان روبرو می شوند. محمد دهقانی و پرویز هرمزی درگرمای تیرماه هرمزگان و در حین انجام وظیفه از سوی پدر و پسری شکارچی کشته می شوند.

جمعه هم روز آرامی برای طبیعت ایران نبود؛ منوچهر شجاعی محیط بان بمو در درگیری با شکارچیان متخلف با دستانی خالی از سلاح مورد اصابت گلوله قرار می گیرد و در اثر شدت جراحات وارده از میان می رود.

منوچهر شجاعی
منوچهر شجاعی

با شهادت این سه سرباز طبیعت که حتی اثبات شهادتشان در ارگان های حمایتی هنوز با مشکلاتی مواجه است آمار محیط بانان شهید به 120 تن رسید. مصائب محیط بانان تنها به درگیری های مسلحانه و بی رحمانه ختم نمی شود، داستان محیط بانی در ایران داستان غم انگیزی است.

وقتی محیط بان باشید هر روز را با انتظار یک حادثه تلخ آغاز می کنید

در شرایطی که با گزارش این اخبار گرد غم بر چهره پاسگاه های محیط بانی کشور نشسته است با یکی از محیط بانان کشور گفتگو کردیم. او صادقانه و با حزن بسیار از مشکلات محیط بانی در ایران گفت و تنها خواست که نامش فاش نشود.

این گفتگو را در ادامه خواهید خواند:

وقتی محیط بان باشید هر روز را با انتظار یک حادثه تلخ آغاز می کنید، در مواجهه با افرادی که عموما مسلح هستند با نبود ابتدایی ترین امکانات و تجهیزات و خلاء قانون های حمایتی؛ شاید روز را به شب برسانید.

مشکلات معیشتی و ساعات طاقت فرسای کاری بی اجر

این محیط بان می گوید: مسئولان توجه نمی کنند که محیط بانان از نظر روحی روانی تحت فشار هستند. چه موقع قرار است مسائل معیشتی، ساعات بالای کاری محیط بانان حل شود؟

مطابق قانون کار هر فرد در طول هفته باید 144 ساعت کار کند، محیط بانان 18 شبانه روز کار می کنند که معادل 256 ساعت است، از این 256 ساعت، یک محیط بان تنها 60 ساعت اضافه کار دریافت می کند، یعنی بالای 200 ساعت رایگان برای دولت خدمت می کند.

به غیر از این محیط بان براساس قانون در طول ماه باید 10 روز کار شبانه روزی انجام دهد در صورتیکه در حال حاضر 18 شبانه روز کار و 12 روز استراحت می کنند و در این 18 روز به صورت دو شیفت مشغول کار هستند، دوری از خانواده و مسئولیتی که در قبال خانواده داریم و سختی کار محیط بانی دیده نمی شود.

فکر می کنید جیره غذایی محیط بانی در طول سال چقدر است؟ معادل 600-700 هزار تومان، آیا شما با این رقم می توانید زنده بمانید؟

چیزی به نام حق تیر وجود ندارد

یک سری از محیط بانان، محیط بان سلاح دار هستند که این دسته دوره دیده اند و از طرف ارگان های نظامی به عنوان نیروی سلاح دار تایید صلاحیت شدند اما با این وجود به دلیل خلاهای قانونی در صورت درگیری و شلیک به سمت متخلف مشکل قضایی پیدا می کنند.

مشکل دیگر ما این است که بخشی از ماموران مشمول قانون خدمات کشوری هستند و برخی از ماموران به عنوان نیروهای مسلح محسوب می شوند که یک تعارض قانونی بین قضات وجود دارد که ما را هم نیروی دولتی و نیروی مسلح محسوب می کنند.

محیط بانی نیازمند لوایح حمایتی است

این محیط بان تاکید می کند: علاوه بر این محیط بانان به عنوان ضابط خاص مثل نیروی بسیج نیازمند لوایح حمایتی هستند که باید قانون تعریف کند که نیازمند چه حمایت هایی است و به طور مشخص در مناطق 4 گانه چه اختیاراتی دارند.

هیچ محیط بانی در سراسر کشور راضی نیست حیات وحش انسان را مورد تهدید قرار بدهد یا بی دلیل به سمت آن تیراندازی کند، معمولا تیراندازی ها برای دفاع از خود، جلوگیری از فرار متهم و یا درگیری با متهم است که براساس شرایط منطقه و تبادل آتش احتمال دارد یکی از طرفین درگیری صدمه ببیند.

محیط بانان کشته شده

اگر محیط بانان مجهز باشند، میزان تلفات کاهش می یابد

تجهیزات وسلاح هایی که محیط بان نیاز دارند همیشه مورد اعتراض محیط بانان است، باید تجهیزات فردی و پرسنلی یگان محیط زیست به حدی باشد که درصد مرگ ومیر و صدمات را کاهش دهد.

او می گوید: اگر محیط بانان حداقل امکانات ممکن یعنی جلیقه های ضد گلوله، کیف های کمک های اولیه و وسیله های ابتدایی که در سراسر دنیا استفاده می شود را در اختیار داشته باشند، میزان تلفات آنها کاهش می یابد.

اما هیچ گاه نمی توان با توجه به فرهنگ موجود میزان درگیری ها را به صفر رساند.

محیط بان ها خودشان قبول کرده اند که حادثه هر لحظه در کمین آنها است، اما می توان با تجهیز محیط بان و حمایت های قانونی و ایجاد قانونهای بازدارنده در برابر متخلفانی که مقاومت می کنند این میزان را کاهش دهیم.

سلاحی که زمین گذاشته نمی شود

در حال حاضر شرایط به گونه ای است که متخلفان هیچ حسابی از محیط بان نمی برند، وقتی محیط بان به متخلفی که وارد منطقه حفاظتی شده است دستور می دهد: سلاحت را زمین بگذار، توجه نمی کند! فکر می کنید چه اتفاقی می افتد؟ در این شرایط خطر محیط بان را تهدید می کند.

هرچند ممکن است این مشکلات برای دیگر نیروهای نظامی و انتظامی باشد زیرا در قوانین تعریف نشده که در ابتدا جان اجرا کننده قانون مهم است این در حالی است که در بسیاری از کشورها وقتی به شخصی اخطار داده می شود و شخص خاطی تمرد کند، مامور می تواند از اختیارات خود استفاده کند در حالیکه در کشور ما اینگونه نیست.

اگر محیط بان به شخص مسلحی دستور بدهد که سلاحش را زمین بگذارد و او تهدید کند و محیط بان از سلاحش استفاده کند بلا استثنا محکوم می شود.

وقتی یک محیط بان به خاطرتیراندازی به حیات وحش به متخلف شلیک کند، قاضی قانع نمی شود که به دلیل انجام وظیفه بوده و در درجه بعدی به دلیل حفظ جان این کار را انجام داده است.

دادگاه های تخصصی می تواند به محیط بان ها کمک کند؟

دادگاه های تخصصی با قوانین تخصصی می تواند به محیط بان کمک کند. وقتی متخلف به محیط بان تیراندازی می کند چیزی شبیه شرایط جنگی است، آیا می توان در مقابل تیراندازی واکنش نشان نداد؟ در آتش متقابل شاید شخص دیگری ازبین رفت، چرا قوانین حمایتی وجود ندارد.

امکانات درمانی برای بعد از درگیری در اختیار نیروهای یگان حفاظت نیست

وقتی درگیری پیش می آید حتی امکانات و بودجه تعریف شده ای وجود ندارد که برای آسیب دیده هزینه شود.

درگیری های قومیتی یا دفاع از طبیعت

این محیط بان اشاره کرد: گفته می شود بسیاری از درگیری های محیط بانان به دلیل نزاع های قومیتی است؟ اما این کذب محض است. از لحاظ عقلانی هم اگر من بخواهم کسی را بکشم، به صورت شخصی این کار را می کنم که ردی از من نماند نه اینکه با هویت دولتی این کار را انجام بدهیم.

چرا شرایط محیط بان درک نمی شود

مسئولان و مدیران بالادستی محیط بان نبوده اند و آشنایی با این شغل ندارند.

این محیط بان می گوید: شرایط به گونه ای شده است که مدیران، محیط بانان را زنگوله خطر خودشان می دانند، سر نترس محیط بانان مدیران را می ترساند و در صددند کسانی جای محیط بانان را در کشور بگیرند که صندلی مدیریتشان را نلرزانند.

برای مثال می توان به تجهیزاتی که در اختیار قرار نمی گیرد اشاره کرد؛ شوکرهای محیط بان ها در برخی از استان ها در اختیار محیط بان قرار نمی گیرند که مبادا در درگیری ها محیط بان ها استفاده کنند و فرد خاطی صدمه ببیند. یعنی راضی هستید که محیط بان جانش در خطر بیافتد و خاطی صدمه نبیند؟

برخی نمی گذارند محیط بان اقتدار پیدا کند

هرچند ابتکار در این دوره کارهای بزرگی کرد و آموزش های تخصصی به محیط بانان داد اما به دلیل نبود اعتبارات تجهیزاتی در اختیار محیط بان ها قرار نمی گیرد.

فشارهای فعالان بی اطلاع محیط زیست که به جای تلاش برای اقتدار یگان حفاظت محیط زیست برای خلع سلاح آن تلاش می کنند، مزید بر علت شده است. آنها با ایجاد تنش جلوی تصمیم گیری صحیح سازمان محیط زیست را گرفته اند.

سرویس اجتماعی فردا؛ سمیرا خباز
غیر قابل انتشار: ۰
در انتظار بررسی: ۰
انتشار یافته: ۱
خادم شما
|
Iran, Islamic Republic of
|
۱۲:۴۷ - ۱۳۹۵/۰۴/۰۶
0
0
باسلام
یک سوال برای اینجانب پیش آمده اصلا شکار در زمانی که همه مردم به مایحتاج خود دست رسی دارند چه مفهومی دارد,
اگر بحث تفریح است خوب بروند در مراکزی که برای تیر اندازی محیا شده باید حتما حیوانات بی گناه را شکار کنند.
بعد به خاطر شکار یک حیوان بی گناه یک انسان بی گناه را بکشند.
این کجای عقلانیت است به نظر بنده:

1- باید تجهیزات لازم به محیط بانان داده شود.
2- قانون بصورت صفت و سخت موضوع کار و امنیت آنها را محیا کند.
3- شکار ممنوع, تا نسل حیوانات کشور انقراض پیدا نکرده.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار