مصاحبه تكان‌دهنده يكي از فوتباليست‌هاي قديمي درباره وضعيت ناهنجار اخلاقي فوتبال ايران نشان مي‌دهد كه بر خلاف عقيده مسئولان و مديران فدراسيون فوتبال و وزارت ورزش كه معتقدند فساد در فوتبال وجود ندارد، اين ورزش پرطرفدار روزهاي سياهي را از نظر اخلاقي و فرهنگي پشت سر مي‌گذارد. اگر چه در دوره‌هاي گذشته هم در بين اهالي فوتبال برخي مواقع كج‌روي‌هايي در سطح جامعه ديده مي‌شد اما به نظر مي‌رسد در يك دهه گذشته فساد در فوتبال ايران اوج گرفته است، علاوه بر موضوع فساد مالي و دلالي كه در سطح فدراسيون و باشگاه‌هاي مختلف كشور ديده مي‌شود، فساد اخلاقي جامعه فوتباليست روند رو به صعودي در سال‌هاي اخير داشته است، به طوري كه برخي اعتقاد دارند كمتر مي‌توان در بين فوتباليست‌هايي كه نامي براي خودشان دست و پا كرده‌اند و به شهرت رسيده‌اند، كسي را پيدا كرد كه با توجه به شرايط جديدي كه پيدا كرده است، به سمت كارهاي غير اخلاقي كشيده نشده باشد. اين واقعيت تلخ و سياه فوتبال كشورمان است كه بايد مورد توجه قرار بگيرد، با اين حال به نظر مي‌رسد نه محمود گودرزي، نه مسئولان فدراسيون فوتبال و نه باشگاه‌ها در اين‌باره كمترين دغدغه‌اي ندارند. البته در فدراسيون فوتبال و به‌خصوص در سال‌هاي گذشته و در دوره دوم رياست علي كفاشيان، او نشان داده است كه اراده‌اي براي برخورد با فساد اخلاقي رايج در فوتبال كشور ندارد و نحوه برخورد فدراسيون كفاشيان با پرونده‌هاي اخلاقي برخي فوتبالي‌ها به خوبي ثابت مي‌كند كه براي او، اخلاق محلي از اعراب هم ندارد.
واكنش فدراسيون فوتبال به پرونده فساد در فوتبال هم به خوبي نمايانگر اين مسئله است كه در مجموعه فعلي فدراسيون اراده‌اي براي بهبود فضاي فرهنگي و اخلاقي فوتبال وجود ندارد، به خصوص اينكه كفاشيان و همكارانش در ماجراي پرونده غير‌اخلاقي دروازه‌بان پرسپوليس و فوتباليست‌هايي كه جرم جعل انجام داده بودند، با بي‌تفاوتي محض از كنار اين پرونده‌ها كه سرو صداي زيادي در سطح جامعه به راه انداخت گذشت و هيچ گونه مجازات و محروميتي را براي آنها در نظر نگرفت. اهمال فدراسيون فوتبال با فساد‌اخلاقي و فرهنگي در فوتبال كار را به جايي رسانده كه به گفته يكي از بازيكنان قديمي، در اين فوتبال كوچك‌ترين فساد اين فوتباليست‌ها، مصرف مشروبات الكلي و مواد مخدر است! با توجه به وضعيت قرمز اخلاقي به وجود آمده در بين فوتبالي‌ها كه هر روز پرونده جديدي از آن رو مي‌شود و روي جلد روزنامه‌ها قرار مي‌گيرد، بي‌توجهي فدراسيون و مسئولان آن به چنين مسائلي نشئت گرفته از عدم اعتقاد آنها به برخورد با ناهنجاري‌هاي اخلاقي است كه زمينه ساز گسترش فساد در بين اهالي فوتبال شده است.
علاوه بر فدراسيوني‌ها، وزارت ورزش هم نشان داده است كه بر خلاف شعارهاي اوليه گودرزي در بدو ورودش به مديريت ورزش، برنامه‌اي براي برخورد با ناهنجاري اجتماعي جامعه ورزش به خصوص در حوزه فوتبال ندارد. به خصوص اينكه مديركل حراست وزارت ورزش در مصاحبه‌اي منكر كارهاي غير‌اخلاقي در بين بازيكنان فوتبال شده است و ادعا كرده است كه پرونده‌اي در اين رابطه به وزارت ورزش نرسيده است. اين در حالي است كه گودرزي در ابتداي فعاليتش به عنوان وزير ورزش، همواره در مصاحبه‌هايش از برخورد با فساد صحبت مي‌كرد. با اين حال با مرور زمان مشخص شد كه وعده‌هاي وزير ورزش تنها شعارهايي توخالي بوده است و حتي كار به جايي رسيد كه محمود گودرزي در جهت خلاف وعده‌هايش براي مبارزه با فساد، دست به قلم برد و در حمايت از فوتباليست‌هاي سرباز فراري كه مرتكب جرم جعل شده بودند، به ستاد كل نيروهاي مسلح نامه نوشت و خواستار بخشش آنها شد!
در اين بين تكليف باشگاه‌ها هم مشخص است. آنها نه تنها براي برخورد با فساد اخلاقي و ناهنجاري‌هاي بازيكنانشان برنامه‌اي ندارند، بلكه با ريش گرو گذاشتن و جور كردن وثيقه‌هاي مختلف، بازيكنانشان را شبانه از پاسگاه‌ها خارج مي‌كنند تا نشان دهند كه شاخصه‌هاي اخلاقي و فرهنگي بازيكنان برايشان اهميتي ندارد، مانند يكي از باشگاه‌هاي بزرگ كه با وجود پرونده سنگين اخلاقي دروازه‌بانش، تنها وقتي مجبور شد كه اين بازيكن را براي مدتي كوتاه از تمرينات كنار بگذارد كه با حكم دادستاني روبه‌رو شد.
حال با توجه به وضعيتي كه بر فدراسيون، وزارت و باشگاه‌ها حاكم است و آنها ذره‌اي اراده براي برخورد با ناهنجاري‌هاي فوتبالي ندارند، بايد در آينده نزديك در انتظار بر‌ملا شدن پرونده‌هاي بيشتري از فساد اخلاقي برخي بازيكنان فوتبال باشيم، بازيكناني كه با سوء استفاده از پول و شهرتشان چوب حراج بر اخلاق و ارزش‌ها مي‌زنند و نه تنها با آنها برخوردي نمي‌شود، بلكه با سكوت مسئولان، بيشتر از قبل در منجلاب فساد فرو مي‌روند.
