چه بسا مي‌شد زودتر از اينها سراغ فيلم‌هاي جديد رفت و جايگزين كرد تا مخاطب سينما هنوز به ايام امتحانات دانش‌آموزان و دانشجویان نيز نرسيده، سرك بيشتري به سالن‌ها بكشد. گرچه هنوز وقت هست، اما كم است! مي‌شود دوباره نسبت به رونق فيلم‌هاي جديد اميدوار بود حتي در اين بازه زماني، ولي توقع گيشه چند روز قبل را نبايد داشت. البته از نيمه ارديبهشت فيلم‌هاي پرفروش فعلي سينما نيز سرگروه خود را به بقيه مي‌دهند از «من سالوادور نيستم» با بيش از 200 سالن گرفته تا «باديگارد» كه حتي با فرصت محدودتر، فروش جالبي را نيز از سر گذراند و پنج ميليارد تومان تا همين چند روز پيش قابل‌توجه است. حواسمان باشد كه ديگر بود و نبود فيلم‌هاي كمدي فعلي فرقي ندارد چون هرچه لازم بوده مشتري جذب كرده‌اند، ولي حيف است برخي فيلم‌هايي كه داعيه مضمون دارند زود از پرده كنار بروند. اين آثار مثل فيلم حاتمي‌كيا خصوصاً اينكه اگر خوش‌ساخت باشند، جذابيتشان به يكي دو روز ختم نمي‌شود؛ مخاطب عام جايي در دسترسش نيست جز همين سالن‌هاي سينمايي. پس بايد به اين آثار بها داد مثل اضافه كردن تايم زيادتري براي اكران عمومي وگرنه استفاده از فضاهاي دانشگاهي و غيره بحث ديگري است كه خارج از قواعد نوشته سازماني است. با ذكر اين نكته كه كسي منكر تبليغات به روز و ايده‌هاي پخش بهتر «باديگارد» نيست ولي برخلاف بقيه آثار فعلي، نمايي از آن در شبكه‌هاي ماهواره‌اي و غيره ديده نشد و اين يعني پايبندي به قانون حتي در سطح كوچكش؛ كاري كه خيلي از فيلم‌ها نمي‌كنند و با توبيخ و انتقادي هم روبه‌رو نمي‌شوند! هدف چيز ديگري است اينكه فيلم خوش‌ساخت، خوش‌موضوع و قائل به مقررات را چه بسا مي‌توان براي تشويق هم كه شده در اكران امتيازاتي داد.
خصوصاً در شرايط الان كه به رغم فروش ميلياردي اكران نوروز اما شايد تنها به لحاظ ساختار بشود روي «باديگارد» و بعد «ابد و يك روز» نگاه ويژه‌تر داشت كه اينها نيز متأسفانه در جمع تر و خشك مي‌سوزند. اميدوارم حداقل بتواند در سينماهاي شهرستان يا ديگر فضاها از دانشگاه گرفته تا محيط‌هاي تفريحي حتي، قابليت نمايش افزون‌تر را داشته باشد. آنهم فيلمي كه دغدغه‌اش گرچه فروش نيست، اما حداقل چيزي بالاتر از ميانگين را نيز مختص خودش كرده است. يادمان هم نرود كه اكران در سينماي ما تا بوده محل سر و صداست از تعداد سالن‌ها و نبود عدالت در اين بين تا حتي بازه‌هاي زماني مختلفي كه بين فيلم‌ها تقسيم مي‌شود. سرگروه‌هايي كه تك و توكي همه جوره روي بورس مخاطب هستند و برخي كه تك‌سانس هستند مثل سينماي معمولي. اينها برخي از ايراداتي است كه از شانس گاهي يقه فيلمساز را مي‌گيرد وگرنه هيچكس از جمله ما قائل به تبعيض ميان آثار نيستيم. چه بسا قانون بد نيز بهتر از بي‌قانوني است، اما دلخوش به اين نيز نكنيم و از در توجيه درنياييم. فيلمِ خوبِ داستانگوي با دغدغه بايد فرصت اكران بيابد، چون سينما براي ما ديدن اينهاست. تا نيمه ارديبهشت فرصت زيادي نمانده چيزي در اندازه يك هفته كه براي فيلم‌هاي محل بحث و مخاطبينش غنيمت است. گرچه جابه‌جايي برخي ديگر از آثار، جاني به پخش سينما مي‌دهد تا حال و هواي خوب اين روزهاي سالن‌ها باقي بماند اگر احياناً با قصه بد و ساخت بي‌كيفيت توي ذوق مخاطب نزنند!
