بازي عربستان با ايران، جز يك عقده‌گشايي سياسي و با قصد و غرض قبلي نيست. سعودي‌ها به بهانه چالش‌هاي سياسي، وقاحت را به حد اعلا رسانده و نه فقط خود امنيت مثال زدني ايران را زير سؤال بردند كه ساير كشورهاي حاشيه خليج فارس از جمله امارات را هم تحريك كردند تا در اين بازي كثيف سياسي آنها را همراهي كنند. به طوري‌كه حالا اماراتي‌ها هم حرف‌هايي عليه امنيت ايران مي‌زنند كه به هيچ عنوان در حد و اندازه‌هاي آن نيستند، اما كوتاهي برابر اين گستاخي سعودي‌ها باعث شده تا آنها حالا مانع از برگزاري بازي‌هاي عراق در ايران شوند. در شرايطي كه تاكنون عراق بدون هيچ مشكلي بازي‌هاي خانگي خود را در ايران برگزار كرده و از اين بابت با كوچك‌ترين مسئله‌اي نيز مواجه نبوده، حالا بايد به دنبال كشوري ديگر باشد براي ميزباني بازي‌هاي خانگي خود، چراكه سعودي‌ها در پي بازي‌هاي كثيف و سياسي خود نمي‌خواهند با عراق در ايران بازي كنند و سعي دارند از اين طريق نيز بار ديگر امنيت ايران را زير سؤال برده و به آن ضربه بزنند.
امتناع عربستان و امارات از بازي در ايران به بهانه عدم امنيت در حالي مطرح مي‌شود كه بارها و بارها بازيكنان و مربيان خارجي كه در ايران رفت و آمد داشتند، به امنيت مثال زدني آن اشاره كرده و ايران را يكي از امن‌ترين كشورهاي دنيا خوانده‌اند و عراق و افغانستان نيز همواره بازي‌هاي خانگي خود را بدون كوچك‌ترين مشكلي در خاك ايران برگزار كرده و از ميزباني ايران به طور كامل راضي بوده‌اند، اما نرود ميخ آهنين در سنگ وقتي اين بهانه‌جويي‌ها مغرضانه است و بويي از واقعيت نبرده است. البته از سعودي‌ها و دست‌نشانده‌هاي آنها انتظاري هم جز اين بازي‌هاي كثيف و دور از انسانيت نمي‌رود، اما درد واقعي سكوت مسئولان ورزشي ايران است. سكوتي كه در واقع امضايي بر پاي ادعاي دور از واقعيت و مغرضانه عربستان و امارات است.
اشتباه از همان اول كنار آمدن با درخواست سعودي‌ها براي برگزاري بازي‌هاي جام باشگاه‌هاي آسيا در كشوري ديگر و گرفتن ميزباني از ايران بود. مسئله‌اي كه با شلوغ بازي فدراسيون همراه شد اما بي‌آنكه نتيجه مثبتي داشته باشد باعث سرخم كردن باشگاه‌هاي ايراني مقابل سعودي‌ها شد، اما حالا بحث زير سؤال بردن امنيت ايران با اين سكوت و كوتاهي از سوي فيفا هم تأييد شده است. سكوت فدراسيون در گام اول عربستاني‌ها را به چنان وقاحتي رساند كه حالا به دنبال گرفتن ميزباني بازي‌هاي عراق در ايران هستند و نه تنها در اين زمينه موفق عمل كرده‌اند كه اماراتي‌ها را نيز برآن داشتند راه آنها را ادامه دهند.
حكم فيفا براي گرفتن ميزباني ايران از بازي‌هاي خانگي عراق مي‌تواند به معناي زير سؤال رفتن امنيت ايران باشد. مسئله‌اي كه با دست روي دست گذاشتن رئيس فدراسيون فوتبال پيش از اين در آسيا مطرح شد و حالا به لطف همراهي وزير ورزش، جهاني شده و فيفا نيز مهر تأييد بر آن زده است. برخي كوتاهي‌ها و اشتباهات قابل بخشش نيست و نمي‌توان با يك كارت زرد سروته آن را هم آورد و بايد مستقيم قرمز داد و سكوت و دست روي دست گذاشتن مسئولان ورزشي كشور برابر زير سؤال رفتن امنيت كشور يكي از همان كوتاهي‌ها و اشتباهاتي است كه نمي‌توان انتظاري براي بخشش آن داشت.
امنيت هر كشوري مهم‌ترين مسئله است و حالا اين امنيت مثال زدني كه بارها و بارها خارجي‌هايي كه به هر دليلي به ايران رفت و آمد كرده‌اند به آن اذعان داشتند مغرضانه زير سؤال رفته و مسئولان ورزشي كشور نيز گويي آن را پذيرفته باشند، برابر اين فاجعه مهر سكوت بر لب زده و قدم از قدم براي مقابله با اين اتهام سنگين و دروغين برنداشته‌اند.
در واقع امروز ديگر مشكل عربستان و امارات و حرف‌هاي گنده‌تر از دهان آنها نيست. اكنون مشكل مسئولان هستند. آنهايي كه وظيفه دارند برابر اين حرف‌هاي گزاف واكنش جدي نشان داده و در پي احقاق حق ورزش كشور باشند و اعاده حيثيت كنند. تكليف با سعودي‌ها و دست‌نشانده‌هاي آنها روشن است. اما گويي تكليف با مسئولان ورزشي كشور روشن نيست در حالي كه اين سكوت به نوعي آب ريختن به آسياب دشمن است، چراكه امنيت مثال زدني ايران امروز نياز به دفاعي جانانه و تمام‌قد از سوي مسئولان دارد. مسئولاني كه فراموش كرده‌اند بايد در اين جبهه از جان و دل مايه بگذارند، چراكه هيچ چيزي از امنيت يك كشور مهم‌تر نيست و حالا دشمنان به ناحق امنيت ايران را زير سؤال برده‌اند و اين سكوت و كوتاهي قابل بخشش نيست.
