نه توهيني هست، نه استعفايي!

شنيدن خبر استعفاي كارلوس كرش تبديل به عادتي شده كه هر چند ماه يك بار رسانه‌اي مي‌شود، چند روزي سروصدا به راه مي‌اندازد و بعد ساكت مي‌‌شود. اين بار هم به فاصله چند ماه بعد از آخرين استعفاي! سرمربي تيم ملي خبر آمد كه كرش استعفا مي‌دهد، البته اين بار كار به نامه‌نگاري و تقديم آن به رئيس فدراسيون فوتبال هم رسيده اما يك نكته جالب وجود دارد و آن اينكه كرش نه امروز يا فردا يا ماه آينده بلكه 11 ارديبهشت ماه سال آينده از تيم‌ملي جدا مي‌شود، به هر حال اين هم براي خودش نوعي استعفاست؛ استعفايي كه فقط و فقط نمونه آن را مي‌توان در فوتبال مثلاً حرفه‌اي ايران با فدراسيون فوق تصور فوتبالش پيدا كرد.
ما با اين موضوع كه از امروز منتقدان كرش به خصوص برخي‌ها زبان درازي و شروع به حرافي مي‌كنند كه كرش توهين مي‌كند و چنان و چنان مي‌كند، كاري نداريم و در جبهه كسي هم قرار نمي‌گيريم چرا كه به واقع معتقديم كارلوس كرش به كار فوتبال ايران مي‌آيد به شرط آنكه ما بلد باشيم از او كار بكشيم و تجربياتش را به خوبي استخراج كنيم.
تحقق چنين امري نيازمند برخورداري از امكانات مناسب و قرار دادن آن در اختيار كرش است؛ كاري كه فدراسيون فوتبال در وزارت ورزش تاكنون به جز در برخي موارد خاص در انجام آن ناتوان بوده‌اند.
كرش با فوتبال ايران بازي مي‌كند، حرف از استعفا مي‌زند ولي تاريخ را به بعد از دو بازي مهم فوتبال ايران در فروردين ماه 95 موكول مي‌كند، اين يعني اينكه مي‌خواهد بماند، كرش امكانات مي‌خواهد و اين مسئله را به تندترين شكل ممكن بيان مي‌كند، در عوض فدراسيون فوتبال و وزارت ورزش برخي نقطه نظرات او را توهين به ايران و ايراني عنوان مي‌كنند.
امروز براي همه مثل روز روشن است كه استعفاهاي چند ماه در ميان كارلوس كرش تماماً براي جلب توجه و گرفتن امكانات براي تيم ملي فوتبال ايران است از اين بابت بايد به او حق داد، وقتي مي‌بيند هيچ راهكار ديگري براي اخذ امكانات وجود ندارد، وقتي مي‌بيند براي به دست آوردن كوچك‌ترين امتياز بايد بجنگد، بايد به او حق داد ولي نه با اين ادبيات و نه با پرخاشگري. توجه داشته باشيد ما به هيچ عنوان معتقد نيستيم كارلوس كرش به احدي در فوتبال يا ورزش كشور توهين كرده باشد، پرخاشگري او حاصل عدم‌توجه و دخالت‌‌هاي غيرمنطقي و نامسئولانه در كارش است كه بايد هر دو اصلاح شوند.
تيم ملي فوتبال براي رسيدن به جام جهاني 2018 روسيه نيازمند امكانات است، سرمربي تيم ملي اين موضوع را به خوبي درك مي‌كند و فرياد مي‌زند؛ او حرف از استعفا مي‌زند، آنها كه منصف هستند و چشم بسته دهان باز نمي‌كنند، خوب مي‌دانند كه رفتن كارلوس كرش ضربه مهلكي به فوتبال ايران وارد مي‌كند؛ ضربه‌اي جبران‌ناپذير مانند آنچه با رفتن ولاسكو به واليبال خورد ولي اينجا ضربه سخت‌تر است چون نه مجالي هست نه دلسوزي‌اي! بنابراين معترفند كه كرش بايد بماند، بايد بماند تا فوتبال ايران از دانش او نهايت استفاده را ببرد، در اين ميان اما كرش بايد ادبيات خود را اصلاح كند، علاقه‌مندان به فوتبال كرش را به عنوان يك دوستدار ايران قبول دارند، وقتي مچ بند ايران مي‌بندد، وقتي در برابر سرمربي هتاك كره‌اي رگ غيرتش ورم مي‌كند و وقتي همپاي ما عزاداري مي‌كند، همه نشان‌دهنده آن است كه او ايران و ايراني را دوست دارد اما بايد پرخاشگري‌هايش را اصلاح كند و مسئولان ورزش و فوتبال هم بايد او را درك كنند. او و فوتبال ايران امكانات مي‌خواهند، نه توهيني در كار است و نه استعفايي، حرف،‌حرف جام جهاني و امكانات مناسب و برنامه‌ريزي خوب براي رسيدن به اين هدف بزرگ است.