اظهارنظر قاطع وزير ورزش در خصوص مدالهاي احتمالي در المپيك ريو آب پاكي را روي دست ورزشكاران و اهالي ورزش ريخت. در فاصله شش ماه تا آغاز المپيك 2016 نفر اول ورزش ايران به جاي بالا بردن روحيه المپينها و مربيان المپيكي فرار رو به جلو را در دستور كار قرار داده تا در صورت ناكامي كاروان ورزشي كشورمان در ريو براي دفاع كردن از خود توجيهي داشته باشد.
گفت و گوي دكتر گودرزي با يكي از برنامههاي ورزشي تلويزيون اگرچه ميتوانست اميد را به تيمها و نفرات اعزامي به ريو تزريق كند اما در نهايت همه از زبان آقاي وزير شنيدند كه در اين دوره عملاً نبايد زياد منتظر كسب مدالهاي رنگارنگ و طنينانداز شدن سرود كشورمان باشيم. با گذشت سه سال و نيم از المپيك لندن هنوز هم خاطره موفقيتهاي پرتعداد ورزشكاران اعزامي از خاطر مردم نرفته است، به ويژه خاطره مدالهاي خوشرنگ كشتيگيران كه متأسفانه اين روزها دست اندركاران و مليپوشان اين رشته گلايههاي زيادي از كمبودها دارند. در حالي كه تلاشها براي افزايش سهميههاي المپيك از سوي مليپوشان ايراني همچنان ادامه دارد گودرزي در خوشبينانهترين حالت نويد تنها شش مدال و در نگاهي «خيلي» خوشبينانه قول هفت تا هشت مدال را به مردم ورزش دوست كشور داد! اين صحبتها را كسي مطرح كرده كه رشد و ترقي ورزش ايران يكي از شعارهاي اصلي او پيش و پس از انتخابش به عنوان وزير ورزش بوده است.
هرچند با توجه به انتقادهاي ورزشكاران، مربيان و مديران فدراسيونها پيش از اظهارات صريح گودرزي هم بسياري از كارشناسان در مورد افت احتمالي و شديد تعداد مدالهاي كشورمان در المپيك پيش رو هشدار داده بودند اما ايكاش آقاي وزير به تعدادي از علل كاهش مدالها هم سخن ميگفت. المپينهاي ايراني در آوردگاه لندن فراتر از انتظار ظاهر شدند و حسابي خوش درخشيدند تا جايي كه با كسب 12 مدال رنگارنگ مسئولان وقت ورزش را شوكه كردند. بايد به اين نكته اشاره كرد كه موفقيت در لندن و كسب بهترين نتيجه تاريخ ورزش ايران در المپيك اتفاقي نبود. در حالي كه كمبود بودجه و مشكلات مالي معمولاً يكي از دغدغههاي اصلي مديران ورزشي است، در سال المپيك لندن شاهد مديريت اين كمبودها از سوي مسئولان بوديم. ولي در حال حاضر و در فاصله اندك باقي مانده تا المپيك ريو هنوز رؤساي فدراسيونها از نرسيدن پول و فراهم نشدن شرايط مطلوب (نه ايدهآل) مينالند. گودرزي در حالي از اختصاص بخش اعظمي از بودجه ورزش به رشتههاي المپيكي صحبت ميكند كه همه ميدانيم موفقيت در المپيك و حتي كسب سهميه نيازمند طي كردن پروسهاي طولاني مدت است، پروسهاي كه از ابتداي امسال شروع شده و تزريق پول در سال 95 در بسياري از موارد ممكن است حكم نوشدارو پس از مرگ سهراب را داشته باشد. موفقيتهاي اخير تيراندازي در كسب عناوين مختلف و رسيدن به پنج سهميه المپيك آن هم باتوجه به كمبودهاي اين رشته جاي تقدير فراوان دارد. بد نيست اشاره كنيم كه تيمملي تيراندازي با داشتن پنج المپين همچنان از نداشتن فشنگ كافي رنج ميبرد!
بايد به وزير ورزش حق داد كه انتظاراتش را از مدال آوري ورزشكاران مان در ريو به حداقل رسانده چراكه نفر اول ورزش مان است و بهتر و بيشتر از هركسي از وضعيت حاكم بر اردوهاي آمادهسازي اميدهاي مدال در المپيك خبر دارد. منتها بايد به دكتر گودرزي اين نكته را گوشزد كنيم كه جامعه ورزش و مردم به اين راحتي پايين آوردن سطح انتظارات را نخواهند پذيرفت. بدون شك تكيه بر بهانه هميشگي كمبود بودجه آن هم به خاطر تحريمهاي ظالمانه نه كارشناسان را قانع ميكند و نه حتي مردم كوچه و بازار.
پول و پشتوانه خوب مالي به همان اندازه در پيشرفت ورزش را تأثيرگذار است كه مديريت و نظارت بر نحوه تقسيم و هزينه كردن پولهاي بيت المال نقش دارد. نصف شدن تعداد مدالها در المپيك 2016 موضوع مهمي است كه به هيچ وجه نميتوان از كنار آن به سادگي گذشت. افكار عمومي منتظر توضيحات بيشتر وزير ورزش و همكارانش در اينباره ميماند.