زير سؤال بردن منطق هاشمي در مواجهه با منتقدان و به چالش كشاندن روحيه انتقاد پذيري او يكي از رويه‌هاي ثابت روزنامه‌هاي زنجيره‌اي در اين دوره است. زنجيره‌اي‌ها در تلاشند فاصله هاشمي با آزادي را ترميم ناشدني و غيرقابل تصور عنوان كنند.
يكي از فعالان فتنه 88 و مجرمان امنيتي آن سال كه امروز يكي از كارشناسان فعال رسانه‌هاي بيگانه است، در زمستان سال 78 مطرح مي‌كند: « او [هاشمي رفسنجاني] بايد بپذيرد كه يا هيچ گاه بر همه امور مشرف نبوده و زيردستانش با استفاده از همين عدم اشراف كامل سياست‌هاي نادرست خود را پيش برده‌اند و يا اينكه به اعمال زيردستان خود واقف بوده و از آن دفاع مي‌كرده است. هاشمي ناگزير است كه در قبال فعاليت‌هاي آشكار گروه‌هاي شبه نظامي در سطح جامعه، مصطفي ميرسليم در رأس وزارت ارشاد، بشارتي در رأس وزارت كشور، سعيد امامي و همفكرانش در دستگاه‌هاي امنيتي و بسياري از سرشناسان ديگر پاسخگو باشد كه بي‌گمان هر گونه پاسخ او به يكي از دو فرض بالا خواهد بود. او از منطق سخن مي‌گويد و هيچ‌گاه گونه منطق حاكم بر قتل دگرانديشان ايران در دوران صدارتش را توضيح نمي‌دهد. از آزادي مطبوعات سخن مي‌گويد و تعطيلي روزنامه را به باد انتقاد مي‌گيرد و به گونه‌اي مضاعف وضعيت مطبوعاتي دوران رياست خود را از خاطر مي‌برد. هيچ‌گاه توضيح نمي‌دهد كه چرا در زمان مسئوليت او تنها چند روزنامه حكومتي اجازه انتشار داشتند. به نظر مي‌رسد كه اينك هاشمي رفسنجاني ناگزير است تا ميان دو مؤلفه يكي را به انتخاب خود برگزيند. او دوم خرداد را روند تكاملي مي‌داند كه بايد از آن پاسداري كرد. »(1)
«او حتي اعتقاد ندارد كه دوم خرداد معلول سياست‌هاي بسته فرهنگي، سياسي و حاكميت شعارهاي افراطي در زمان صدارت او بود. ... بي‌شك او رفتار زيرمجموعه خود در دوران صدارتش بر هيئت دولت را فراموش كرده است. هاشمي ناگزير نمي‌داند كه بسياري از ادارات دولتي از ورود مردان با آستين كوتاه به اين مراكز جلوگيري مي‌كردند. او به خاطر ندارد كه سران سرشناسي كه اينك در افواه گروه فشار مشهورند در اوج قدرت او به پاره كردن لباس‌هاي جوانان، لباس‌هايي كه حداكثر جرم آن آستين كوتاه بودن يا داشتن مارك‌هاي خارجي بود و ماشين كردن موهاي نوجوانان تازه به بلوغ رسيده مشغول بودند. او معتقد است كه از ماهواره نمي‌توان جلوگيري كرد و تلويحاً مخالفت خود را با منع قانوني ماهواره در ايران ابراز مي‌كند بي‌گمان او باز هم وزير ارشادش را از ياد برده است. هم او كه با تيغ سانسور غيرمنطقي‌اش لطمه‌اي به فرهنگ، ادب و هنر اين مملكت وارد ساخت كه تا سال‌هاي سال جبران نخواهد شد. »(2)
1 ـ مهدي مهدوي‌آزاد، روزنامه پيام آزادي، 2/10/78
2 ـ همان
می گویند"انسان وقتی مسن می شود"
