در انيميشن بايد سعي كرد با شفافيت تمام و البته تكيه بر تصاوير متفاوت انيميشن و صداپيشه‌هايش درباره آن اطلاع‌رساني كرد تا مخاطب زودتر از مديران جشنواره‌اي چون فجر حضور چنين آثاري در محصولات سينمايي كشورش را درك كرده و به صورت مستقيم يا غيرمستقيم از مديران خواهان ارائه جايگاهي درست از آثار در جشنواره باشد.
تكليف جشنواره فيلم فجر با ژانر انيميشن هنوز مشخص نيست. البته كه اصلي‌ترين دليل اين بلاتكليفي هم مشخص نبودن روند تولد انيميشن در سينماي ايران است. با اينكه در سال‌هاي گذشته انيميشن‌هايي مانند «تهران 1500» و «شاهزاده روم» را داشته‌ايم كه به هنگام حضور در جشنواره توانسته‌اند توجه علاقه‌مندان انيميشن وطني را به خود جلب كنند اما مسئله بزرگ‌تر اينجاست كه انيميشن هنوز كه هنوز است به عنوان ژانري كه سرمايه‌گذاران وطني به طور جدي روي توليد آن فكر كنند مورد توجه قرار نگرفته است. يك دليل اين امر شايد اين باشد كه سينماهاي ما بدترين فصول اكران خود را به انيميشن داده‌اند و به جز مواردي مانند همين «تهران 1500» و «شاهزاده روم» كه اولي به واسطه نام صداپيشه‌هايش مي‌تواند قدعلم كند و اكران نوروز بگيرد و دومي به خاطر سياست‌هاي حوزه هنري در پخش انيميشني استراتژيك با تخصيص سالن‌هاي كافي روبه‌رو مي‌شود، بقيه انيميشن‌هايي كه در سال‌هاي اخير در كشور ما توليد شده‌اند اكران بساماني نداشته‌اند.
اگر مي‌بينيم در فراخوان جشنواره سي و چهارم فيلم فجر هم حرفي از انيميشن زده نمي‌شود دقيقاً به دليل همين بي‌توجهي در اكران است. از آن طرف اطلاع‌رساني درباره توليدات انيميشن هم به ناگاه در روزهاي منتهي به جشنواره شدت مي‌گيرد. اگر دقت داشته باشيم درمي‌يابيم كه حتي اخبار مربوط به توليدات انيميشن در همين يكي، دو ماه منتهي به جشنواره به ناگاه در كانون توجه قرار گرفت. يعني در تمام ماه‌هاي ابتدايي سال كمتر خبري درباره انيميشن مي‌شنيديم و به ناگاه نزديك جشنواره كه شديم توليدكنندگان انيميشن يادشان افتاد كه بايد براي آگاهي مديران جشنواره هم كه شده به اطلاع‌رساني درباره آثارشان بپردازند.
پس اگر دبيرخانه فجر هفت انيميشني كه به ناگاه در هفته‌هاي منتهي به جشنواره رخ نماياندند را در بخشي فرعي از جشنواره مي‌گنجاند و حتي براي آنها نمايش ويژه در كاخ جشنواره قرار نمي‌دهد، قطعاً يك دليلش همين روند نادرست اطلاع‌رساني درباره اين انيميشن‌هاست. اي كاش توليدكنندگان انيميشن كه هزينه و زحمت زيادي را هم براي توليدات خود صرف مي‌كنند قدري با ذكاوت و هوش بيشتري مقوله اطلاع‌رساني درباره انيميشن‌ها را انجام مي‌دادند يعني به جاي اينكه از موضع بالاتر از حق خود براي حضور در بخش اصلي جشنواره بگويند به معرفي درست و البته با تأكيد بر جلوه‌هاي مخاطب‌پسند انيميشن‌هايشان بپردازند.
فيلمي كه به درستي و در بازه زماني درست معرفي شود فارغ از آنكه انيميشن باشد يا رئال قطعاً اسباب كنجكاوي مخاطبان را موجب خواهد شد و در آن صورت است كه نياز مخاطب براي تماشاي اين فيلم‌ها خيلي راحت جشنواره را به مسيري سوق خواهد داد كه شرايط ديده شدن آثار را فراهم كند. در زحمتي كه توليدكنندگان انيميشن براي ارائه محصولاتي به‌روز و البته داراي مفاهيم استراتژيك صرف كرده‌اند شكي وجود ندارد اما آخرين حلقه توليد يك محصول كه معرفي درست آن است هنوز كه هنوز است از سوي توليدكنندگان انيميشن جدي گرفته نشده است. انيميشن‌سازان ما فكر مي‌كنند همان‌طور كه در سينماي رئال مي‌توان با خلاصه داستان‌هاي نمادين و صرفاً تكيه بر حضور فلان بازيگر شناخته شده در تيم بازيگران مخاطب را به سمت محصول كشاند در انيميشن هم اين خسّت در اطلاع‌رساني به كارشان مي‌آيد.
در صورتي كه در انيميشن بايد سعي كرد با شفافيت تمام و البته تكيه بر تصاوير متفاوت انيميشن و صداپيشه‌هايش درباره آن اطلاع‌رساني كرد تا مخاطب زودتر از مديران جشنواره‌اي چون فجر حضور چنين آثاري در محصولات سينمايي كشورش را درك كرده و به صورت مستقيم يا غيرمستقيم از مديران خواهان ارائه جايگاهي درست از آثار در جشنواره باشد و در واقع خود را به مديران تحميل كنند تا كسي نتواند آنها را ناديده بگيرد. البته نمي‌توان اين مسئله را هم منكر شد كه ناديده گرفتن بخش جذابي مانند انيميشن در جشنواره فيلم فجر به‌رغم موارد بالا چندان قابل توجيه نيست و مديران جشنواره با قرار ندادن اين ژانر در بخش اصلي جشنواره، مخاطبان بسياري را از اين جذابيت محروم كرده‌اند.
