حمله نيروهاي ويژه اداره مبارزه با جرائم سازمان يافته وزارت كشور جمهوري آذربايجان (باندوتدل) به يك مجلس عزاداري در نارداران در روز 26 پنج‌شنبه گذشته نوامبر (14 صفر) منجر به شهادت پنج تن از دينداران جمهوري آذربايجان شد. اين منطقه كه در حدود 30 كيلومتري شمال شرق باكو در ساحل درياي خزر قرار دارد، با محاصره اعلام نشده دولت جمهوري آذربايجان مواجه شده است، به نحوي كه حتي رهبران برخي احزاب لائيك مخالف دولت جمهوري آذربايجان كه از نظر اعتقادي تاكنون چندان هم با رويكرد اهالي شيعه نارداران موافق نبوده‌اند، به لحاظ انساني از اين وضعيت انتقاد كرده‌اند. از جمله علي كريملي، رهبر حزب جبهه خلق در واكنش به تداوم محاصره اعلام نشده نارداران گفته كه محروم كردن 10 هزار نفر در نارداران از آب و برق و خدمات حمل و نقل و آذوقه و اينترنت، به معناي محاصره اين انسان‌هاست: «حتي اگر فرد مجرمي در نارداران وجود داشته باشد، به اين بهانه، مجازات يك روستا با 10 هزار نفر جمعيت، زيبنده يك دولت نمي‌باشد و يك رسوايي است. حاكميت بايد درك كند كه اين قبيل اقدامات خشونت آميز و خصمانه، پيوندهاي باقيمانده ميان ملت و حاكميت را نيز خواهد گسست.»
واقعيت اين است كه رسانه‌هاي دولتي و خصوصي وابسته به دولت در باكو ناخواسته اذعان مي‌كنند هدف از حمله نيروهاي ويژه وزارت كشور جمهوري آذربايجان به نارداران، تلاش براي برچيدن هميشگي عادات و سنن شيعي است كه در نارداران رعايت مي‌شود. رسانه‌هايي همچون خبرگزاري ترند و روزنامه آذربايجان و رسپوبليكا و شبكه‌هاي تلويزيوني نظير ليدر و اسپيس و آ. تي. وي و آ. ان. اس. در خلال گزارش‌هاي مغرضانه خود عليه مردم نارداران و جنبش اتحاد مسلمانان به رهبري حاج طالع باقرزاده كه وي نيز در جريان حمله نيروهاي ويژه وزارت كشور به نارداران دستگير شده و طي سه روز اخير تحت شكنجه‌هاي شديد در بازداشتگاه اداره باندوتدل وزارت كشور جمهوري آذربايجان قرار داشته است، تأكيد مي‌كنند كه دولت باكو سبك زندگي شيعي رايج در نارداران را براي جمهوري آذربايجان نمي‌پسندد و بايد به آن پايان داده شود، از اين رو تبليغات رسانه‌هاي باكو مبني بر اينكه نيروهاي وزارت كشور جمهوري آذربايجان به يك گروه افراطي حمله كرده‌اند كه قصد براندازي دولت و تشكيل دولتي براساس قوانين شريعت را داشته است، براي مردم جمهوري آذربايجان باورپذير نيست. واقعيت اين است كه نيروهاي ضدشيعي در جمهوري آذربايجان كه شامل ائتلافي از آتئيست‌هاي حاكم و وابسته به صهيونيسم و غرب و جريان‌هاي وهابي و نورچي‌هاي صاحب سرمايه و نفوذ در جمهوري آذربايجان مي‌باشند، در پي برگزاري تجمعات عظيم عاشورايي در نقاط مختلف جمهوري آذربايجان به‌رغم وجود تمامي محدوديت‌ها و موانع موجود، از رونق گرفتن فرهنگ عاشورايي در اين جمهوري به شدت نگران بوده و به انحاي مختلف سعي در مقابله با اين روند داشته‌اند. طراحي حمله نارداران در برهه زماني يك هفته باقي مانده به اربعين حسيني نيز دقيقاً با همين هدف انجام شده است.
حمله به نارداران و اعمال محاصره اقتصادي عليه مردم اين قصبه صرفاً به علت پايبندي و اعتقاد آنها به سبك زندگي شيعي كه برگزاري مجالس عزاداري حسيني يكي از رفتارهاي اين سبك زندگي مي‌باشد، در حالي انجام شد كه تنها دو روز پيش از آن، در كنفرانس سازمان آيسسكو (سازمان علمي - فرهنگي - آموزشي سازمان همكاري‌هاي اسلامي) در باكو، بر وجود تساهل ديني در جمهوري آذربايجان تصريح شد. همچنين رهبران جمهوري آذربايجان به‌طور مكرر و دائمي بر اين ادعا تأكيد مي‌كنند كه جمهوري آذربايجان به الگويي براي تساهل ديني و چندفرهنگي‌گرايي تبديل شده است و اكنون مدل آذربايجاني تساهل ديني در دانشگاه‌هاي چندين كشور دنيا به عنوان واحد درسي تدريس مي‌شود! واقعيت اين است كه الگوي تساهل ديني صرفاً پوششي براي برتري‌جويي يهود و صهيونيسم در جمهوري آذربايجان و ميدان داده شده به فرقه‌هاي ضاله‌اي نظير بهائيت و وهابيت و نورچي‌گري و عقايد گوناگون ميسيونري نظير آدونتيسم و شاهدان يهوا و شيطان پرستي و آيين كريشنايي و حتي ايجاد فرقه‌اي به‌نام «مهدوي‌چي»ها در جمهوري آذربايجان تبديل شده است كه هدف آن، چيزي جز دور كردن مردم جمهوري آذربايجان از تشيع اصيل نيست. همچنين در چارچوب سياست چندفرهنگي گرايي تلاش مي‌شود اينگونه وانمود شود كه جمهوري آذربايجان يك كشور شيعي نيست و كشوري چندفرهنگي و چندمذهبي مي‌باشد اما تهاجم وحشيانه نيروهاي ويژه وزارت كشور جمهوري آذربايجان به نارداران براي بازداشت فعالان شيعي و برهم زدن مراسم عزاداري در منزل ابوالفضل بنيادوف، يكي از فعالان و روزنامه‌نگاران شيعه جمهوري آذربايجان و دستگيري 14 نفر از جوانان شيعه و حجت‌الاسلام طالع باقرزاده، رهبر جنبش اتحاد مسلمانان نشان داد كه دولت جمهوري آذربايجان هيچ گونه پايبندي به اصل تساهل ديني ادعايي خود ندارد و در برخورد با تشيع اصيل نه تنها به تساهل اعتقادي ندارد بلكه از به‌كارگيري خشونت آميزترين شيوه‌ها كه بعضاً از شيوه‌هاي سركوب زمان حاكميت كمونيسم نيز شديدتر است، هيچ ابايي ندارد. باكو در برخورد با شيعيان از حمايت صهيونيسم و امريكا و اروپا و عربستان سعودي و تركيه نيز برخوردار است و روسيه نيز در اين زمينه بي‌تفاوت مي‌باشد. تأسف‌آورتر اينكه خشونت باكو عليه شيعيان جمهوري آذربايجان بازتاب چنداني در جهان اسلام و حتي كشورهاي شيعي ندارد و شيعيان مظلوم جمهوري آذربايجان به علت سياست منافقانه‌اي كه دولت باكو در پيش گرفته است، حتي در ايران نيز انعكاس قابل قبولي ندارد و به همين دليل شيعيان جمهوري آذربايجان از كسب حمايت‌هاي لازم از ايران نيز محروم مي‌مانند.
