پانزدهمي وزنه‌برداري ايران در جهان زنگ خطري جدي براي ورزش كشور و همچنين فدراسيون وزنه‌برداري محسوب مي‌شود. در صورتي كه هرچه سريع‌تر اين ناكامي مورد بررسي دقيق و كارشناسي قرار نگيرد، بدون شك بايد منتظر ناكامي بزرگ‌تر در المپيك ريو باشيم.
پولادمردان كشورمان در دو دهه اخير در تورنمنت‌هاي بين‌المللي خوش درخشيده و همواره روي سكو رفته‌اند. همين مسئله وزنه‌برداري را به يكي از اميدهاي اصلي كاروان ورزشي ايران در ميادين مختلف تبديل كرده است. تا جايي كه در اين رشته يكي از سه رشته مدال‌آور ما در المپيك به حساب مي‌آيد، مسئولان هميشه حمايت ويژه‌اي از ورزشكاران و مربيان آن داشته‌اند و به ملي‌پوشان‌شان نيز همواره به چشم ورزشكاران المپيكي نگاه شده است. با اين وجود در فاصله كمتر از هشت ماه تا شروع بزرگ‌ترين رويداد ورزشي جهان، وزنه‌برداري ايران در سراشيبي سقوط قرار گرفته؛ سراشيبي كه سقوط هشت پله‌اي را نسبت به سال گذشته نصيب‌مان كرده است.
تيم ملي در حالي به رقابت‌هاي جهاني اعزام شد كه بهداد سليمي اسير مصدوميتي شديد شد و از سفر به امريكا بازماند. پس از آسيب‌ديدگي او حرف و حديث‌هايي مبني بر نگراني كادر فني در خصوص نتايج احتمالي به گوش رسيد و از همان زمان مي‌شد حدس زد مربيان تيم كه از همه بهتر به شرايط شاگردانشان واقفند، دلهره نتيجه نگرفتن دارند. متأسفانه اين نگراني‌ها زودتر از آنچه انتظار مي‌رفت به واقعيت تبديل شد؛ چراكه نمايندگان سبك وزن كشورمان يك به يك از گردونه رقابت‌ها حذف مي‌شدند آن هم بدون به دست آوردن يك امتياز. در جمع نفرات اعزامي سه ملي‌پوش اوتي داشتيم، چند وزنه‌بردارمان حتي در گروه B هم آخر شدند و به غير از كيانوش رستمي سايرين هم در رده‌هاي آخر اوزان مختلف قرار گرفتند. رستمي تنها مدال‌آور ايران در هيوستون بود، دو مدال نقره و يك برنز اين ملي‌پوش هم از حسرت وزنه‌برداري كشورمان كم نكرد. قطعاً غيبت سليمي به هيچ‌وجه نمي‌تواند بهانه‌اي براي پنهان كردن افت شديد ملي‌پوشان اين رشته باشد. چه بسا اينكه با توجه به آمادگي بالاي مدعيان سنگين وزن جهان، بهداد سليمي نيز در صورت وزنه زدن در جهاني امريكا نمي‌توانست موفقيتي كسب كند. از طرفي در بين ملي‌پوشان كشورمان تنها علي هاشمي نسبت به سايرين بي‌تجربه بود و انتظار مي‌رفت ديگر نفرات با آمادگي بهتري به آوردگاه جهاني اعزام شوند.
شكسته شدن ركورد قوي‌ترين مرد جهان به دست وزنه‌بردار روس بر تلخي ناكامي تيم حسين توكلي افزود. از 15 سال پيش تاكنون حرف و حديث‌هاي زيادي در خصوص شكسته شدن ركورد حسين رضازاده مطرح شده تا اينكه بالاخره الكسي لوچف براي هميشه به اقتدار رضازاده در حركت دوضرب و مجموع پايان داد و اين حسرت به دلمان ماند كه چرا يك ايراني نتوانست عنوان قوي‌ترين مرد جهان را به خود اختصاص دهد. علاوه بر از دست رفتن اين ركورد، بايد حواسمان به پيشرفت روزافزون رقباي روس باشد. وزنه‌برداران روسيه به ويژه در سنگين‌وزن، ركوردهاي منحصر فردي را به ثبت رسانده‌اند، ركوردهايي كه بهداد سليمي در صورت رسيدن به المپيك 2016 كار سختي براي شكستن آنها در پيش خواهد داشت. عملكرد ضعيف كادر فني تيم ملي، نكته ديگري است كه نمي‌توان آن را كتمان كرد. متأسفانه در هيوستون آمار افتادن وزنه‌هاي ايراني به مراتب بيشتر از رقبا بود و اين انتقاد قطعاً به حسين توكلي وارد است كه چرا وزنه‌هاي خوبي را براي شاگردانش انتخاب نكرده است! اينكه چرا سرمربي در مدت زمان كافي‌اي كه در اختيار داشته نتوانسته شناخت خوبي از وضعيت ملي‌پوشان پيدا كند سؤال مهمي است كه اميدواريم كادر فني و مسئولان فدراسيون به آن پاسخ دهند.
باز هم تأكيد مي‌كنيم كه وزنه‌برداري كشورمان در سراشيبي تند سقوط افتاده، سراشيبي كه اگر دير بجنبيم شايد تا سال‌ها نتوانيم به جمع مدعيان باز گرديم. بايد بپذيريم كه مدت‌هاست تنها به بهداد سليمي و مدال‌هايش تكيه كرده‌ايم، بدون اينكه به فكر پيشرفت و پشتوانه‌سازي در ساير اوزان باشيم. مسابقات جهاني با ناكامي محض به پايان رسيد. براي آنكه هشت ماه بعد ناكامي به مراتب تلخ‌تر را تجربه نكنيم بايد بدون غرض‌ورزي و كينه‌هاي قديمي به فكر نجات وزنه‌برداري باشيم.
