يك فرمول به هم پيوسته از مواضع امريكايي رسمي و رسانه‌اي، در كنار گزارش آمانو در مورد PMD اين گزاره را قوت بخشيده است كه ابهام در PMD به روش ويژه‌اي حفظ خواهد شد.
آمانو تأكيد كرده كه نيازمند پاسخ‌ها و اطلاعات ديگري از ايران است ولي آقاي عراقچي اصرار دارد اينگونه القا كند كه همه چيز در كنترل است و شوراي حكام، پرونده PMD را خواهد بست. اگر چنين باشد كه آقاي عراقچي تمنا مي‌كند و آرزو دارد كه به وقوع بپيوندد، آژانس و شوراي حكام به يك اتهام بزرگ كه دامن آنها را گرفته بايد تأكيد كنند و بگويند كه رفتار آنها كاملاً سياسي است و از وظيفه حقوقي و فني و حرفه‌اي خود فاصله گرفته‌اند! مقامات آژانس، آمانو و شوراي حكام به اندازه‌اي تجربه دارند كه خود را به اين دام نيندازند بلكه متناسب با خواست و نياز امريكا، هم نوعي تأييد براي اجرايي شدن برجام بدهند و هم ابهام در مورد ماهيت برنامه هسته‌اي را حفظ كنند.
دليل اين است كه امريكا، همانگونه كه از زبان سناتورها و نظاميان آنها شنيده‌ايم، با تكيه بر چارچوب آژانس و تحقيقات PMD و تعهدات فراپروتكلي در برجام، بايد پازل اطلاعاتي آنها را نسبت به ايران و مراكز هسته‌اي و ديگر توانمندي‌ها (حتي المقدور) تا مرز نيازهاي يك عمليات نظامي تأمين كند و در بعد سياسي هم اين امكان را به مقامات امريكايي بدهد كه فرمول «ادامه فشار و كسب امتياز» را حفظ كنند.
واكنش وزارت خارجه امريكا به موضع عراقچي همين پيام را مي‌دهد كه روز شروع اجراي برجام منوط به اجراي تعهدات ايران بيان شده است. نكته بسيار مهم‌تر براي امريكاييها اين است كه از محتواي برجام و سير اجرايي آن بتوانند پلي با موضوعات غيرهسته‌اي و مسائل منطقه‌اي ايجاد كنند و بهره اصلي اين فضا را در محيط سياسي داخلي ايران و به ويژه روندهاي انتخاباتي كسب نمايند. امريكاييها كه اميدوار بودند يا اينگونه ترويج مي‌كردند كه «ايران پس از برجام» در مسير تغيير رفتار قرار مي‌گيرد، با مواضع محكم رهبري و نظام روبه‌رو شده و در ارزيابي خود، شرايط فعلي را براي گره خوردن با مقامات ايراني و گسترش موضوعات مذاكراتي مناسب نمي‌دانند، لذا بايد انتظار داشت كه اين هدفگذاري و اجراي آن به پس از انتخابات اسفندماه موكول شده تا نتايج اين انتخابات را با مطالبات خود، به ارزيابي بگذارند.
برخي از چهره‌هاي سياسي داخلي كه انتخابات اسفند را يك رخداد سرنوشت‌ساز تلقي كرده‌اند و از قبل نيز در مواضع خود، رويكرد تعامل با امريكا و امتيازدهي و توافق به هر قيمت را تشويق نموده‌اند، با نياز و برنامه‌ريزي امريكا براي دوره پس از برجام پيوند دارند، لذا حفظ چماق PMD و ابهام در ماهيت برنامه هسته‌اي يك فرصت نجات بخش براي امريكايي‌هاست تا شانس خود را در ماه‌هاي پس از انتخابات اسفند نيز براي مهار و تقويت ظرفيت‌هاي براندازي در ايران بيازمايند.
