پايه‌ريزي مناسبات راهبردي روسيه و ايران

فضا و محتواي مذاكراتي دو ساعته پوتين با رهبر معظم انقلاب نشان داد كه اولويت اصلي سفر پوتين به تهران، چيزي مهم‌تر از مديريت انرژي گازي در دهه‌هاي آينده جهان است چراكه ساماندهي و برنامه‌ريزي رفتاري و قيمت‌دهي گاز قبلاً از سوي كارشناسان ارشد اعضا بررسي شده بود. آنچه پوتين را بدون اجراي تشريفات معمول، يكسره به ديدار رهبري برد، بايد اهميتي فراتر از  نشست گازي تهران و صرف وقت براي تشريفات داشته باشد. اين ديدار دو ساعته  تمامي شاخص‌هاي لازم را براي پي‌ريزي مناسبات راهبردي بين دو كشور داراست. تمايل دو طرف براي همكاري‌هاي راهبردي، تأكيد بر اصول اعتماد دو طرفه، فعال‌سازي همكاري‌هاي همه‌جانبه در عرصه‌هاي گوناگون، تعيين موضوع راهبردي براي همكاري دو طرف و اصول و مباني اين همكاري و حتي در مواردي كه اختلاف‌نظر وجود دارد، عزم جدي و رويكردهاي مشترك در قبال تهديدات مشترك و منافع مشترك و مقابله با سياست‌هاي سلطه استكباري و ضرورت حل بحران‌هاي ساختگي منطقه‌اي و تأكيد مجدد بر مبارزه با ترورسيم و نفاق غرب كه حمايت از تروريسم را با تصوير مبارزه با آن نشان مي‌دهد، شاخص‌هايي بود كه در اين ديدار ثبت شد. نگاه هر دو طرف به پرونده سوريه، به عنوان يك مدخل اصلي همكاري و سرنوشت ساز در تحولات منطقه‌اي كه پيامدهاي جهاني مطلوبي نيز به جاي مي‌گذارد و قابل گسترش به پرونده‌هاي ديگر منطقه‌اي و جهاني است پايه مهمي در همكاري‌هاي امنيتي- راهبردي تشكيل مي‌دهند. انفعال و حساسيت‌هاي غربي در اين همگرايي راهبردي بين روسيه و ايران، بدين سبب است كه از پيامدهاي ژئوپلتيكي و آثار آن بر موازنه‌هاي منطقه‌اي و جهاني به خوبي آگاه هستند. شكست غرب و ارتجاع عرب در پروژه‌ استفاده ابزاري از تروريسم براي براندازي دولت‌هاي مستقل، دو هزينه و رسوايي دربر دارد؛ ابتدا اينكه نمي‌توانند چهره زشت نفاق در قبال تروريسم و حمايت‌هاي لحظه‌اي از تروريسم را پنهان كنند و حتي اگر نامگذاري دستجات تروريستي را تغيير دهند، بايد براي نابودي تنها كارت بازي خود در معادلات منطقه‌اي عزادار باشند. ثانياً اينكه در شرايطي فوق‌العاده و در تنگناي ابزاري و گزينه‌هاي خود براي مقابله با راهبرد مشترك امنيتي روسيه- ايران در سوريه، پاسخي هم‌وزن ندارند و همه تلاش‌هاي آنان براي تدارك يك نيروي زميني مداخله‌گر از كشورهاي غربي و عربي، آنچنان بي‌رمق و بي‌نتيجه بوده كه جان كري در سفر به ديكتاتوري‌هاي حاشيه خليج فارس، تنها به ادامه تقويت و حمايت از تروريست‌ها در سوريه تن مي‌دهد و بايد در كابوس پيامدهاي راهبردي نابودي تروريسم در خاورميانه، به نگراني‌هاي خود در همكاري هاي بيشتر و گسترده‌تر بين روسيه و ايران بينديشد.
تلاش بي‌جان و بي‌نتيجه رسانه‌هاي طوطي‌مآب كه ديدگاه‌هاي ترديدساز نسبت به روسيه را تكرار مي‌كنند، به زودي آنها را در پارادوكس دفاع از منافع ملي و مزدوري چشم و گوش بسته از غرب و تكرار جنگ رواني آنها قرار خواهد داد، همانگونه كه تروريست‌هاي فعال در سوريه يا حاميان عرب و غربي آنها در قبال همكاري مشترك روسيه- ايران در نابودي تروريست‌ها، بن بست تاكتيكي و راهبردي پيدا كرده‌اند. روس‌ها همواره از جاي پاهاي انگليسي در ايران از 200 سال گذشته نگران بوده‌اند كه كار ويژه آنها تخريب زمينه‌هاي همكاري روسيه و ايران بوده است. اكنون نيز همين شبكه‌هاي آگاه و ناآگاه با قبله لندن، كاري جز تكرار رفتارهاي تخريبي در روابط راهبردي تازه جان گرفته بين روسيه و ايران ندارند.