كدورت‌هاي وزارت ورزش و فدراسيون فوتبال تمامي ندارد؛ كدورت‌هايي كه همواره منافع ملي را نشانه مي‌رود. اما گويا تسويه‌حساب‌هاي شخصي براي آقايان بيش از منافع ملي اهميت دارد كه هر بار به بهانه‌هاي مختلف، مسئله جديدي را براي ايجاد تنش و ناآرامي باب مي‌كنند.
مشكل وزارت ورزش در واقع خط قرمزهايي است كه قوانين بين‌المللي ايجاد كرده و اجازه نمي‌دهد در امور فدراسيون فوتبال دخالت كند؛ مسئله‌اي كه باعث شده وزير و همكارانش مدام در پي گرفتن بهانهاي از اين فدراسيون باشند. در اين بين كرش، سرمربي‌اي كه وزارت هرگز نتوانست او را بپذيرد و با نشستنش روي نيمكت تيم ملي فوتبال ايران كنار بيايد، بهترين دستاويز براي بهانه‌جويي‌هاي وزارت ورزش و جوانان است. گاه قرارداد، گاه سفرها و اردوها، گاه بازي‌هاي تداركاتي و نتايج تيم و حالا هم مدتي است كه اسپانسر شخصي كرش براي وزارت‌نشينان دغدغه شده است.
در حالي كه ورزش سال مهم و حساسي را پشت سر مي‌گذارد و آوردگاهي چون المپيك را پيش‌رو دارد و به نظر مي‌رسد دغدغه وزارت ورزش بايد مهيا شدن هرچه بهتر و قوي‌تر كاروان ايران براي حضور در ريو باشد، آقايان تمام فكر و ذكرشان اسم و نشاني است كه روي لباسهاي كرش حك مي‌شود و قراردادهاي او با اسپانسرهاي شخصي‌اش است؛ چه آن زمان كه سرمربي تيم ملي اسپانسر شخصي‌اش متفاوت از اسپانسر تيم ملي بود و چه حال كه با اسپانسر تيم ملي توافق كرده و لباسهاي آنها را برتن مي‌كند.
درست در شرايطي كه تيم ملي به حمايت همه‌جانبه، نه‌فقط از سوي فدراسيون فوتبال كه از سوي وزارت ورزش نياز دارد، دريافتي كرش از اسپانسر تيم ملي كه حال اسپانسر شخصي او نيز محسوب مي‌شود به بزرگ‌ترين دغدغه مسئولان در وزارت ورزش تبديل شده و قرار است بابت آن جلساتي تشكيل و اين مهم به طور دقيق بررسي شود. اسپانسر كرش در حالي براي آقايان ايجاد حساسيت كرده كه در تيم ملي طبق قاعده و عرف حتي گلرها و بازيكنان نيز مي‌توانند اسپانسر شخصي داشته باشند و اين مسئله هيچ مغايرتي با قانون ندارد و سرمربي تيم نيز از اين قاعده مستثنا نيست. اما همين مسئله كامل حل شده و شفاف، بهانهاي شده تا بار ديگر وزارت ورزش با گذاشتن تفنگ روي شانه كرش، كفاشيان و فدراسيون او را نشانه برود.
وزارت ورزش در حالي از كاه، كوه مي‌سازد و پولي را كه كرش از اسپانسر تيم ملي به عنوان اسپانسر شخصي خود دريافت كرده در بوق و كرنا مي‌كند كه بر كسي پوشيده نيست نيت تمام اين شلوغ بازي‌ها تنها تحت فشار قرار دادن كفاشيان است؛ رئيس فدراسيوني كه دست وزير ورزش از دخالت در آن بسته است و اين مسئله چيزي نيست كه او بتواند آن را تاب بياورد و هر از چندگاهي براي تسويه‌حساب در اين مسئله شخصي، بهانهاي رو مي‌كند براي تنش‌زايي. حال آنكه حاشيه‌هايي كه وزارت ورزش به عنوان متولي ورزش براي تيم ملي و فدراسيون فوتبال به وجود مي‌آورد، منافع ملي يك كشور را تحت‌تأثير قرار مي‌دهد؛ مسئله‌اي كه گويا براي وزير ورزش و جوانان كمترين اهميتي ندارد كه هر از چندگاهي به آن مبادرت مي‌ورزد و حاشيه‌اي تازه را ترتيب مي‌دهد.
فدراسيون فوتبال و كرش، در حالي به سيبل وزارت ورزش تبديل شده‌اند كه ورزش اين روزها پر است از پرونده‌هاي ريز و درشت فساد كه كمترين اهميتي به آن داده نشده و تلاشي براي حل و فصل آن از وزارت ورزش ديده نمي‌شود؛ وزارتي كه سعي دارد وانمود كند حساسيتي كه روي مسئله كرش دارد، نشان از توجه خاصي است كه به مقوله فساد در ورزش دارد، اما واقعيت آن است كه نيت اصلي اين وزارتخانه مدت‌ها قبل فاش شده و كاملاً شفاف و واضح است كه اين اصرار تنها به دليل خصومتي است كه با فدراسيون فوتبال دارد؛ خصومتي كه منافع ملي فوتبال كشور را خدشه‌دار كرده است.
