ادبيات بازداشتگاهي انساني‌ترين گونه ادبي جنگ است

مرتضي سرهنگي گفت: ادبيات بازداشتگاهي انساني‌ترين گونه ادبي جنگ است و هيچ‌ يك از گونه‌هاي ادبي، كه به جنگ مربوط مي‌شود، مانند ادبيات بازداشتگاهي تأثيرگذار نيست. ادبيات بازداشتگاهي روايت انساني را در دل خود دارد كه دربند است. او از همه مواهب بي‌بهره است، هيچ‌ چيز تحت اختيار و كنترلش نيست، بايد در برابر يك چارچوب خشك و خشن زندگي كند، و حتي رنگ را هم نبيند. شايد خودمان ندانيم، ولي خيلي وقت‌ها كه به خيابان مي‌آييم رنگ لباس‌ها، درخت‌ها، ويترين‌ها، و كلي تنوع رنگي اطراف ما از لحاظ بصري به ما آرامش مي‌دهد، ولي اسير در اسارت از اين مواهب بي‌بهره است.