«جشن سينماي ايران» معروف به «جشن خانه سينما» مراسمي است كه هر ساله توسط خانه سينما برگزار مي‌شود. اين مراسم كه معمولاً در روز ۲۱ شهريور مصادف با روز ملي سينما برپا مي‌شود به آثار سينمايي برتر تنديس خانه سينما اهدا ميگردد.
اين جشن هر ساله با حواشي و اتفاقات عجيب و غريب نسبتاً زيادي برگزار مي‌شود. در رابطه با اصل ماهوي و چرايي چنين جشني اظهارات متفاوتي نقل شده و مي‌شود. كسي نمي‌داند وقتي در كشورمان جشنواره فيلم فجر قرار است آثار توليدي يك‌سال گذشته سينماي كشور را به داوري بنشيند و به برترين آثاري كه توسط تيم‌هاي مختلف داوري انتخاب مي‌شوند جايزه بدهد و كلي هزينه و بودجه صرف برپايي، اجرا، جوايز و... آن مي‌شود ديگر برگزار كردن چيزي به عنوان جشن خانه سينما چه معنا و توجيه عقلي و منطقي مي‌تواند داشته باشد؟! در اين رابطه به نظر مي‌رسد افراد و گروه‌هاي مختلفي در بدنه سينما حضور دارند كه مخاطبان، سينماگران و به طور كلي همه مردم مجبورند براي اِعمال سلايق و داوري آنها در رابطه با برخي آثار سينمايي كه احتمالاً از نظر آنها آثار خوبي بوده و بايد از آنها تقدير مي‌شده اما در جشنواره فيلم فجر كه يك برند و تابلو خاص تعبير و تعريف مي‌شود مورد تقدير قرار نگرفته‌اند. بنابراين لازم است كه يك جشن دوباره‌اي برپا شود(حال به هر عنوان و اسمي) و بخشي از بيت‌المال مسلمين كه بايد در مسير توليدات سينمايي قابل اعتنا و اتكا جهت طرح، بررسي و ارائه راهكار در مورد برخي معضلات، مشكلات يا واقعيات جامعه هزينه شود و همزمان كار سرگرم‌سازي و احترام به ارزش‌ها و سلايق را نيز مدنظر قرار بدهد، كاناليزه و مصرف گردد، دور ريخته شود! شاهد اين مدعا در نوع نگاهي است كه خود سينماگران و برخي كارگردان‌ها نسبت به حضور يا عدم حضور اثرشان در اين جشن قابل رصد و تشخيص دادند. چه اينكه آثاري كه شايسته تقدير هستند و همانطور كه گفته شد در داوري‌هاي نسبتاً حرفه‌اي‌تر جشنواره فيلم فجر قبلا مورد تقدير و تشويق قرار گرفته‌اند يا توسط خود كارگردان يا توسط تيم انتخاب آثار از ورود آنها به هر روش ممكن و غير ممكني به اين جشن جلوگيري مي‌شود! حال ممكن است كارگردان اعلام نارضايتي كند و اصلاً در اين به اصطلاح جشن شركت نكند مثل فيلم «دوران عاشقي» عليرضا رئيسيان. يا با اكراه، كارگردان اجازه حضور بدهد مثل فيلم «رخ ديوانه» ابوالحسن داوودي. يا اينكه فيلمي مانند «قصه‌ها» رخشان بني‌اعتماد كه به جهت حمايت از فتنه‌گران و كساني كه عليه مردم و كشورشان اقدام به برپايي فتنه سال 88 كردند و مورد انتقاد وسيع رسانه‌هاي ارزشي و انقلابي قرار دارد تا جايي كه وزير ارشاد چند بار جهت ارائه توضيح به خاطر اكران همين فيلم به مجلس و كميسيون فرهنگي فراخوانده شد. نكته اينكه ظاهراً اين جشن يك حركت جبراني براي تقدير و تشكر از فيلم و فيلمسازاني است كه به دلايل مختلف از دريافت جوايز ملي و معتبر محروم شده‌اند و قرار است با برپايي چنين جشن‌ها و جوايزي به نوعي از آنها حمايت و دلجويي گردد! وگرنه با توجه به داوري‌هاي(هر چند مشكل‌دار) جشنواره فيلم فجر كه اتفاقاً توسط برخي از همين دوستان هم صورت مي‌گيرد و اهداي جوايز و سيمرغ‌هاي معتبر به آثار داوري شده، چه نيازي به برپايي مجدد يك جشن با هدفي در ظاهر مشابه و دور ريختن بيت‌المال ذيل عناويني از اين دست است كه امري غير منطقي و بر خلاف عرف ديگر كشورهاي صاحب سينما محسوب ميگردد.
