قاعده جناب زيباكلام در اتخاذ مواضع سياسي از چارچوب عمل نظام تبعيت مي‌كند بدين معني كه هر آنچه مشي، نگاه و راهبرد نظام است با آن مخالفت مي‌كند و به محتوا و چيستي آن كاري ندارد. اصل بر مخالف‌خواني است و احتمالاً برداشت اين است كه در يك كشور كه آزادي نيست! خلاف آب شنا كردن خيلي جذاب است. اسرائيل را به رسميت شناخت چون نظام آن را به رسميت نمي‌شناسد.
اصل هسته‌اي را بي‌فايده دانست چون نظام پاي اصل آن ايستاده است. از رابطه با امريكا دم مي‌زند چون خط‌قرمز نظام است. نظام حساسيت خاصي بر عملكرد فرهنگي رضاخان دارد، وي به ستايش او روي مي‌آورد و بالاخره نظام محور كودتاي 28 مرداد را امريكايي مي‌داند، زيباكلام تلاش مي‌كند امريكا را هم تبرئه كند. براي راست‌آزمايي ايشان مي‌توان چند مسئله را به صورت تاكتيكي طور ديگري مطرح كرد تا قاعده ايشان كاملاً شفاف شود.
ايشان در روزنامه قانون 28 مرداد مي‌گويد: مردم ژاپن كاري ندارند كه امريكا ناكازاكي را بمباران كرد. ما هم نبايد كاري با امريكا داشته باشيم. ايشان عامل فاعلي كودتا را مجهول مي‌پسندند و مي‌گويند بايد دنبال آن باشيم كه چرا مصدق تنها ماند. اما نمي‌گويد كه رفتار خود مصدق مذهبيون را و دلارهاي امريكا بقيه را زمينگير كرده بود. باور كنيد اگر فرضاً نظام رسماً اعلام نمايد امريكا هيچ نقشي در كودتاي 28 مرداد نداشته، زيباكلام دهها سند ارائه ميدهد كه خلاف آن را ثابت كند و مخاطبين روزنامه‌‌هاي كشور با هر گرايش فكري و سياسي قاعده ايشان را شناخته‌اند و معمولاً نقل محافل رسانه‌اي است.
يك روز، يك نفر، 5 مطلب، 5 روزنامه !
صادق زيباكلام ديروز در پنج روزنامه قانون، آفتاب يزد، شرق، آرمان و اعتماد و احتمالاً چند سايت و خبرگزاري كه فرصت رصد آن را نيافتيم مطلب نوشت و اگرچه بعضاً موضوع آنان مشترك بود (كودتاي 28 مرداد) اما مطالب تكراري نبود. واقعاً علت صرف وقت براي نوشتن اين همه مطلب چيست؟ علت آن را بايد به دو عامل ارجاع داد. اول اينكه اگر شخصي در حوزه نوآوري و ابداع مطلب سرمايه اجتماعي داشته باشد، اشاره و كلامش همه رسانه‌ها را پر مي‌كند و لازم نيست همزمان در چند جا ظاهر شود. افراد مؤثر لب تر كنند، همه رسانه‌ها و حتي به تكرار از آن استفاده مي‌كنند اما توليد حجم انبوه مطلب در يك روز نشان ميدهد كه فرد از بي‌اثر بودن و عدم انفجار مطلب خود آگاه است.
عامل دوم مي‌تواند فروش كيلويي مطلب باشد. يعني با پرستيژ روشنفكري و مخالف‌خواني كلي درآمد حاصل مي‌شود. اين همه مطلب در يك موضوع براي پنج، شش رسانه به اين گزينه نزديك‌تر است. از قضا در روزنامه‌‌هاي ديگر اصلاح‌طلب كه بضاعت كمتري دارند، ردپاي زيباكلام ديده نمي‌شود. مردم‌سالاري، همبستگي و ابتكار شايد به نسبت با آناني كه مطالب زيباكلام را منتشر مي‌كنند، بضاعت كمتري داشته باشند و چيزي از ديگ آنان در ملاقه زيباكلام قرار نگيرد. ان‌شاءالله وضع مالي آنان هم بهتر شود تا ايشان براي 10روزنامه در يك روز بنويسد. خسته نباشيد جناب روشنفكر!
امان از سگان... 
