عباس عبدي از فعالان اصلاح‌طلب اخيراً پس از مدت‌ها سكوت بار ديگر در عرصه رسانه‌اي فعال شده است و به گفت‌وگو با رسانه‌هاي اين طيف پرداخته است. وي به علت انتقادي كه به هاشمي رفسنجاني داشته و آن را در مصاحبه اخير خود با اعتماد تكرار كرده است به شدت مورد انتقاد نشريات وابسته به كارگزاران از جمله آرمان روابط عمومي قرار گرفته است.
عبدي در مصاحبه اخير خود با روزنامه اعتماد با انتقاد از حضور هاشمي رفسنجاني در انتخابات سال 84 و توصيف اشتباه اصلاح‌طلبان از وي تصريح كرده است:آقاي هاشمي رئيس دولت بوده‌اند، چرا بايد دوباره به دنبال بازگشت به پست رياست‌جمهوري مي‌بودند؟ مگر قرار است نيروهاي ديگر پوك و بيهوده باشند؟
وي با اشاره به بحث عبور از بحران به عنوان بهانه‌اي براي حضور هاشمي در انتخابات رياست جمهوري ادامه مي‌دهد: اين تفكر، خودش معناي شكست مي‌دهد. فرض كنيم هاشمي يا رئيس دولت اصلاحات چهار سال ديگر هم رئيس دولت مي‌شدند و مي‌ماندند. با اين آمدن و در قدرت بودن چه چيزي را مي‌توانستند حفظ كنند كه در گذشته نكرده بودند؟ اين نوعي نگاه از بالا و غيرمسئولانه است. شما ٣٠ سال در انقلاب بوديد و در بالاترين سطح آن هم بوديد، اگر نتوانستيم ساختاري را ايجاد كنيم كه در درون خود بچرخد پس حتماً كارمان ايرادي دارد. فردا ممكن است آدم بميرد، با اين رويكرد انقلاب را با اين مردن بايد خاك كرد.
اين فعال اصلاح‌طلب با اشاره به اينكه نگاه هاشمي «قدرت به قيمت قرباني كردن سياست» است، در ادامه مي‌افزايد: همين نگاه در كشور بحران‌ساز بوده است. همين كه يا تنها من مي‌توانم و فرد ديگري نمي‌تواند. در كجاي دنيا اين‌طور نگاه مي‌كنند؟ ما مي‌خواستيم بحران را رفع كنيم. اگر توانستيم كه هيچ، اگر نتوانستيم كنار برويم. چرا در كشور هميشه بايد در بحران باشيم. عمر نوح كه نداريم. نوح هم بالاخره مي‌ميرد.
عبدي در ادامه سخنان خود با اشاره به اينكه اصلاح‌طلبان بايد تكليف خود را با برخي موارد روشن كنند، مي‌گويد: در چارچوب اصلاحات و آنچه در اين جريان گذشته بايد بازنگري شود. كار سختي هم نيست. اصلاح‌طلبان بايد موقعيت خودشان را نسبت به خود، ساخت قدرت و مشكلات گذشته مشخص كنند. اين بازنگري خيلي اهميت دارد. لازم نيست مدام بيايند و كسي و كساني را محكوم و تعدادي را حاكم كنند. اصلاح‌طلبان بايد از معيارهاي دوگانه دست بردارند. الزام به شيء الزام به تبعات آن هم هست. نبايد وسط راه پشيمان شوند و خود را با آن وضعيتي كه قبول ندارند، تطبيق دهند. معتقدم نوعي اعتماد‌سازي دروني ميان اصلاح‌طلبان ضروري است. خودشان را بايد نقد كنند و اين نقد را به عرصه عمومي هم بكشانند. اصلاح‌طلبي به گرايش‌هايي در جامعه ربط دارد كه جامعه بايد از آن مطلع باشد. در حوزه سياسي با پيغام دادن مشكلي حل نمي‌شود و حاكميت به گفتار كاري ندارد. تنها راه اصلاح‌طلبان براي تغيير اين وضعيت، عمل است.
