کد خبر: 720142
تاریخ انتشار: ۰۴ خرداد ۱۳۹۴ - ۱۷:۰۷
انتقاد كارگردان و تهيه‌كننده فرانسوي به جشنواره كن
پاسكال توماس بازيگر، كارگردان، نويسنده و تهيه‌‌كننده فرانسوي است كه تاكنون آثار متعددي در حوزه توليد فيلم سينمايي و نمايشنامه داشته ازجمله روز چهارشنبه ديوانه، ساعت صفر، والنتين والنتين و...، همچنين در فيلم‌هاي سينمايي زيادي هم بازي كرده است
معصومه طاهري
پاسكال توماس بازيگر، كارگردان، نويسنده و تهيه‌‌كننده فرانسوي است كه تاكنون آثار متعددي در حوزه توليد فيلم سينمايي و نمايشنامه داشته ازجمله روز چهارشنبه ديوانه، ساعت صفر، والنتين والنتين و...، همچنين در فيلم‌هاي سينمايي زيادي هم بازي كرده است. وي كه اين روزها در جشنواره كن حضور دارد نسبت به وضعيت زنان انتقادات شديد‌اللحني داشته است. پاسكال در يك جلسه نقد و بررسي فيلم‌هاي منتخب كن كه به نفع حقوق زنان به همراه كنفرانسي در اين زمينه برگزار شده بود، سخنراني كرد و گفت: تنها ارزشي كه در يك فيلم به زن داده مي‌شود آن است كه آنها به عنوان يك شيء جنسي، بيشتر از مردان درآمدزايي دارند. اين همان صنعت پورنو است كه وضعيت لعنتي و شرم‌آوري دارد. يك زن با پوشش بسيار ناجور خودش را در بزرگ‌ترين فعاليت‌هاي سينمايي نمايان مي‌كند كه به طرز وحشتناكي سينما را مبتذل كرده است، چنانكه تقريباً هيچ چيز پنهاني و پوشيده‌اي از او در سينما وجود ندارد. اين يك هشدار جدي درباره وضعيت زنان در صنعت سينماست كه اصلاً قابل قبول نيست. انتقادات اين كارگردان نسبت به جايگاه زنان در جشنواره كن تا حدي بود كه نشريه فيگارو را واداشت تا با وي گفت‌وگويي داشته باشد و نظرات او را بيشتر جويا شود.

اغلب زنان حاضر در جشنواره كن مانند سلما هايك (بازيگر و فيلمساز مكزيكي) بيشتر بدنشان را روي فرش قرمز به نمايش گذاشتند، نظر شما چيست؟
گابريل شانل(معروف به افسانه مد و طراح پيشتاز مد در فرانسه) به خوبي در آن زمان پيش‌بيني كرده بود، او حرفي زد كه امروز تصوير كاملي از آن وجود دارد. گفته بود: نبايد به زنان ناجور اجازه داد تا مدي داشته باشند زيرا آنها به روسپي تبديل خواهند شد. اين مايه تأسف است كه لجام‌گسيختگي مسخره‌اي بين زنان در جشنواره كن به عنوان يك فستيوال بزرگ سينمايي حاكم است، به شكلي‌كه زنان از همه طرف پوشش بدي دارند. من اين را بسيار تحقيرآميز مي‌دانم. وقتي اين وضعيت وجود دارد مردان كه مانند كوه نيستند تا دچار خطا و لغزش نشوند! پس چرا زنان
بايد با اين وضعيت حاضر شوند و اينگونه لباس بپوشند؟!

شما اين وضعيت زنان را مبتذل مي‌دانيد؟
بله، بلكه حتي مضحك مي‌دانم وقتي كه وضعيت ناجور سلما هايك را مي‌بينم، اين باعث مي‌شود تا من با او نه رفتار گرمي داشته باشم و نه سرد، بلكه يك رفتار مصنوعي از خودم نشان مي‌دهم. زنانگي واقعي در لباس و پوشش، عاقلانه‌تر نمايان مي‌شود. براي نمونه اندي مك‌داول بازيگر سرشناس سينما و تلويزيون امريكا هنگامي كه تن نيمه‌عريان او را مي‌بينيم مي‌توانيم حدس بزنيم از چه زماني شروع به كار كرده است و چند سال دارد. من خيلي خيلي اينجا حركات نفساني و شهواني مي‌بينم. وقتي زني مثل كارين دوميربك كه در نقش همسر ونسان ليندون در فيلم« قانون بازار» بازي كرده آن هم فيلمي ملودرام، در مراسم جشنواره با پوشش بسيار بدي حاضر مي‌شود كه تمام اندامش پيداست، بسيار نگران‌كننده و تحريك‌آميز است.

براي ورود به جشنواره كن از سال 1960 قوانين ورودي برداشته شد؟
در واقع، آن زمان هم كدهاي ورودي به جشنواره وجود داشت اما مانند امروز چنين وضعيتي با اين شدت حاكم نبود. آن دوره بيشتر فضا و محيط جشنواره مطرح بود اما حالا زنان. آنها مانند عروسك‌هاي باربي در جشنواره كن حاضر مي‌شوند و جلوه‌گري بيشتري دارند كه اين مسئله باعث نابودي زن است. به نوعي غوطه‌ورشدن در مدگرايي، امروز به بخشي از تاريخ جشنواره كن تبديل شده است.

منظور شما اين است كه مي‌گويد همه كساني كه بدنشان را روي فرش قرمز كن به نمايش گذاشته‌اند سنت‌شكن و قانون‌شكن هستند؟
نه فقط در جشنواره كن بلكه به طور كلي در عرصه سينما و هنر. امروز هنر هفتم تغيير كرده است. به‌جاي آن رفتار‌هاي عاشقانه حاكم شده است؛ بوسه‌هايي كه در آنها عشق و محبت نيست، زيرا معناي عشق هم تغيير كرده و بيشتر پورنو و حاكميت جنسي ديده مي‌شود تا صنعت سينما و هنر هفتم.

به نظر شما در جشنواره كن تمايل بيشتر به جنسيت و بدن زناني است كه روي فرش قرمز راه مي‌روند يا فيلم‌هاي نمايش داده شده؟
خوشبختانه نه همه چيز فراموش نشده است؛ البته زيبايي جشنواره كن فقط به اين نبايد باشد كه زنان روي فرش قرمز راه بروند و در صفحات بزرگ تلويزيوني به نمايش گذاشته بشوند تا محور توجه و تمركز گردند ولي اين چيزي است كه در جشنواره‌هاي مختلف ديده مي‌شود كه به عنوان سرمايه اصلي فيلم هم به حساب مي‌آيند.

علاوه بر اين، صحبت‌هايي كه درباره فيلم‌هاي منتخب جشنواره داشتيد به نظر شما فيلم «عشق» ساخته گاسپرنوئه (به عنوان آخرين فيلم پورنو در پاريس از آن ياد شده است) را هم يك عشق مصنوعي و شهواني قلمداد مي‌كنيد؟
اوه نه! من قصد ندارم آن را ببينم. اين فيلم يك شوخي مضحك در جشنواره كن بود كه حتي دخترم را هم منع مي‌كنم تا آن را ببيند.

ممكن است بگويند اين نوع رفتارهاي جنسي همه جا بين افراد غيرحرفه‌اي و عادي هم وجود دارد؟
نه، من اين را قبول ندارم. البته هوسراني و ميل به شهوات و نفسانيات وجود دارد، اما هرگز تمايلات جنسي به اين شدت كه در صحنه‌هاي بسياري از فيلم‌ها ديده مي‌شود، نيست. اين فيلم‌ها به‌خصوص فيلم «عشق» به‌گونه‌اي هستند كه تماشاگر حق را به زشت‌ترين صحنه‌ها با نام عشق مي‌دهد! من ترجيح مي‌دهم از اين صحنه‌ها فيلمبرداري نكنم و نداشته باشم. علاوه بر اين، در اين زمينه عشق با تمايلات شهواني و شيطاني فرق دارد. در اين سينما مديريت به سمت لمس زنانه و تمايلات جنسي پيش مي‌رود كه هيچ چيزي در آن نيست و سينما را به سمت پوچي مي‌كشاند.

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار