«باراک اوباما»، رئیس‌جمهور آمریکا طرح موسوم به «بازبینی توافق هسته‌ای در کنگره 2015» را امضا و رسماً آن را به قانون تبدیل کرد. مجلس نمایندگان آمریکا پنجشنبه هفته گذشته با 400 رأی موافق در برابر 25 رأی مخالف این طرح را به تصویب رسانده بود و یک هفته قبل‌تر هم نمایندگان سنا با 98 رأی در برابر یک رأی آن را تأیید کرده بودند.
رئیس‌جمهوری آمریکا در ابتدا این طرح را به وتو تهدید کرده و گفته بود آن را امضا نمی‌کند اما پس از توافق نمایندگان دموکرات و جمهوری‌خواه کنگره برای اعمال برخی اصلاحات و حذف برخی ماده‌های جنجالی برای امضای آن به قانون اعلام آمادگی کرد. بر این اساس، عملا واشنگتن حتی در صورتی که کنگره نهایتا نتواند وتوی اوباما را با جمع‌آوری 67 رأی مسدود کند، می‌تواند اجرای توافق و توقف اجرای تحریم‌ها را به بهانه اختلاف نظر با کنگره تا 52 روز به تأخیر بیاندازد.
در تبيين اين اقدام اوباما برخي محافل رسانه‌اي و سياسي بر اين عقيده‌اند كه
اين رويكرد اوباما از يك سو از رو ناچاري بوده است چرا كه با آرايي كه مجالس آمريكا به اين طرح داده عملا اوباما توان وتو نداشته و لذا تن به آن داده است. اين تن دادن از آن جهت مطرح مي‌شود كه اين اقدام عملا شكست اوباما در برابر جمهوريخواهان است.
در همين حال آمريكا با اين اقدام با سياست تهديد و تشديد تحريم و فشار به نوعي سعي كرده تا به زعم خود به ملت ايران چنان نشان دهند كه عاقبت مواضع تند داشتن و مخالفت با زياده خواهي آمريكا در روند مذاكرات نظر آنچه ايرانيان بر عدم پذيرش بازرسي از مراكز نظامي و بازجويي از دانشمندان هسته‌اي تاكيد كرده‌اند، به تشديد فشار عليه ايران منجر مي‌شود.
در همين حال آمريكا سعي دارد تا با اين طرح نظارتي ايران را به پذيرش ساير خواسته‌هاي خود در حوزه مقاومت و حتي رژيم صهيونيستي وادار سازد چنانكه اوباما بارها تاكيد كرده اين توافق به اجراي خواسته‌هاي آنها منجر مي‌شود. حفظ بنياد تحريم ها از ديگر اهداف اين طراحي است. نكته مهم آنكه آمريكا سياست تحقير ساير اعضا 1+5 و نمايش قدرت مطلق بودن خود را اجرا مي‌سازد. اقدام اوباما رسما نشانگر پايان ناپذيري دشمني آمريكاست و به نوعي همان دبه كردن است.
هر چند كه اين مولفه‌ها در رفتار رئيس جمهور كاخ سفيد قابل توجه است اما اوباما با اين اقدام نشان داد كه ادعاي وي در باب مذاكره ادعايي واهي است و وي نيز مانند ساير روساي جمهور آمريكا به دنبال زياده خواهي است. اين اقدام اوباما اثبات مي كند كه اين ادعا كه اوباما آخرين فرصت براي ايران است و دولت بعدي اگر بيايد سرنوشت مذاكره معلوم نيست ادعايي واهي و يك فريب است.
آمريكا با اين اقدام اوباما به زعم خود به دنبال انتقام گيري از ايران در منطقه است چرا كه الگوي مقاومت سلطه گري آمريكا در منطقه را شكسته است. آمريكا با انحراف افكار عمومي به مسئله ايران به دنبال پنهان سازي حمايت‌هاي خود از تروريست‌هايي است كه اكنون در عراق و سوريه جنايت مي‌كنند و البته عربستاني كه در يمن كشتار مي كند.
نكته مهم آنكه اقدام اوباما نشان داد كه وي برخلاف ادعاهايش قدرت و استقلال لازم براي توافق هسته‌اي را ندارد و وي در برابر جمهوريخواه شكست خورده است. با توجه به اين وضعيت و نيز عدم توان اوباما براي مقابله با رفتارهاي مغرضانه صهيونيست‌ها و برخي كشورهاي عربي در قبال مذاكرات، ايران اعتمادي به كاخ سفيد ندارد و حتي اين گزينه مي‌تواند مطرح باشد كه ايران تا تشكيل دولت جديد در آمريكا (پايان 2016) از ادامه مذاكرات خودداري نمايد چرا كه اوباما نشان داده هيچ ثبات و انسجام رفتاري ندارد و نمي‌تواند به قول‌ها و تعهدات آن اعتماد كرد.
ايران از روي زور و اجبار مذاكره نمي‌كند و پذيرنده زياده خواهي‌هايي مانند بازديد از مراكز نظامي و بازجويي از دانشمندان هسته‌اي نمي‌شود لذا با دولتمردان آمريكايي كه به دنبال اجراي زياده خواهي مي‌باشند اصل مذاكره عملا مغاير با چارچوب‌هاي اصولي ايران مي‌باشد.
لازم به ذكر است رئیس‌جمهور آمریکا که در بزرگترین «کنیسه» شهر واشنگتن و به مناسبت ماه موسوم به میراث یهودیان آمریکا صحبت می‌کرد گفت که او پیوندهای محکمی با اسرائیل دارد.وی گفت: «ایران تحت هیچ شرایطی نباید به سلاح‌های هسته‌ای دست پیدا کند»؛ و افزود: «به همین دلیل است که من تمام گزینه‌ها را روی میز نگه داشته‌ام.»
باراک اوباما با بیان اینکه توافق هسته‌ای همین حالا هم برنامه هسته‌ای ایران را متوقف کرده و به عقب رانده است گفت: «اکنون ما به دنبال راه حلی جامع هستیم و من توافق بد را قبول نخواهم کرد.»وی تصریح کرد که به دنبال توافقی با ایران است که «تک تک مسیرهای دست‌یابی» این کشور به «سلاح‌های هسته‌ای» را بنندد و اسرائیل را امن‌تر کند.
اين جملات اوباما نشان مي‌دهد كه وي استقلالي در تصميم گيري ندارد و همان راه سران قبلي آمريكا يعني خوش خدمتي به صهيونيست‌ها را مي‌پيمايد. وي منافع امريكا را قرباني خواست صهيونيست‌ها ساخته است. مسلما ايران به رئيس جمهوري كه منافع ملي كشورش را به خاطر رژيم كودك كش ناديده مي‌گيرد نمي‌تواند اعتماد كند . كسي كه براي كشورش و سوگندي كه براي حفظ منافع كشورش خورده عمل نكند مسلما طرف مناسبي براي مذاكره نيست و نمي‌تواند به تعهدات و قول‌هاي آنها اعتماد كرد.
به هر تقدير اقدام اوباما در امضاي طرح نظارت كنگره بر توافق هسته‌اي و مواضعي كه وي براي رضايت صهيونيست‌ها مطرح كرده نشانگر اين حقيقت بزرگ است كه آمريكا همچنان در توهمات گذشته براي نابودي تمام فعاليت‌هاي هسته‌اي ايران و در عين حال حفظ تمام تحريم‌ها است كه عملا با اصل مذاكره در تناقض است كه اساس و بنيان آن را زير سوال مي‌برد و حتي گزينه لغو مذاكرات را به همراه مي تواند داشته باشد.
