عربستان سعودي كه از پنجم فروردين ماه 1394 حملات هوايي گسترده‌اي را به يمن آغاز كرده بود ساعت 11 شب سه شنبه 22 ارديبهشت ماه به مدت پنج روز حملات خود را به حالت تعليق درآورد. اولين نكته‌اي كه در اينباره بايد مورد توجه قرار داد، اين است كه اساساً نمي‌توان از عبارت «آتش‌بس» استفاده كردزيرا آتش‌بس معمولاً بين نيروهاي درگيردر جنگ برقرار مي‌شود كه از نوعي قدرت و توان بازدارندگي در برابر يكديگر برخوردار باشند و برخورداري از همين وضعيت نوعي تضمين اتوماتيك براي دوام آتش‌بس فراهم مي‌كند و هر يك از طرف‌هاي درگير را در وضعيتي قرار مي‌دهد كه از ترس پاسخ طرف مقابل از نقض آتش‌بس و از سرگيري حملات خود خودداري كنند اما در مورد يمن هرچند انصارالله و كميته‌هاي مقاومت مردمي از قدرت دفاعي و حملات تلافي جويانه بالايي در برابر حملات هوايي عربستان برخوردار بودند اما با در نظرگرفتن شرايط منطقه‌اي و بين‌المللي و به خصوص براي خنثي كردن ترفندعربستان براي وجهه بين‌المللي بخشيدن به ائتلاف شكننده منطقه‌اي خود عليه يمن، با اتخاذ سياست «صبر استراتژيك» از پاسخ متقابل به حملات عربستان خودداري كرد، لذا در عمل اين عربستان بود كه در خلال 48 روز جنگ حملات هوايي يكجانبه را به يمن انجام داد و در حال حاضر نيزمسئوليت دوام و بقاي آتش‌بس برخلاف آنچه در ظاهر گفته مي‌شود متوجه عربستان است.
از طرف ديگر روال عمومي در خصوص آتش‌بس حين جنگ بر اين منوال استوار است كه بلافاصله بعد از توافق به مرحله اجرا در مي‌آيد تا اهداف آن به خصوص در زمينه ارسال كمك‌هاي بشردوستانه محقق شود اما براي اجراي آتش‌بس در يمن چهار روز زمان در نظرگرفته شد و اگر چه جان كري در مصاحبه مطبوعاتي خود در پايان نشست وزراي امور خارجه شش عضو شوراي همكاري خليج فارس و امريكا در پاريس هدف از تعيين چنين مهلتي را دادن فرصتي به انصارالله براي مطلع كردن اعضاي خود از مفاد توافق آتش‌بس اعلام كرد تا هيچ عذر و بهانه‌اي براي نقض آن وجود نداشته باشد اما عربستان از اين فرصت چهار روزه براي اجراي سياست زمين سوخته در استان صعده استفاده كرد و از اين طريق كوشيد موج جديدي از آوارگي را در اين استان به راه اندازد. همچنين تقارن زمان اجراي آتش‌بس با نشست سران شش عضو شوراي همكاري خليج فارس و امريكا در كمپ ديويد اين احتمال را مطرح كرده است كه گويا هدف اصلي امريكا از برقراري آتش‌بس ايجاد فضاي رواني مناسب براي اين نشست بوده و اهداف بشردوستانه برخلاف مواضع اعلامي در اولويت بعدي قرار داشته است. از قرائن و شواهد موجود چنين بر مي‌آيد كه امريكا در تلاش است دور جديد پروژه ايران هراسي را به گونه‌اي هدايت و مديريت كند كه از يكسو كشورهاي عربي حوزه خليج فارس را به پذيرش سامانه جديد دفاع موشكي وادار كند و از ديگر سو آنها را به سمت عادي‌سازي روابط خود با رژيم صهيونيستي سوق دهد و از اين جهت تعيين كمپ ديويد براي ديدار سران شوراي همكاري خليج فارس و امريكا معني داراست چراكه اين مكان از گذشته نماد عادي‌سازي روابط اعراب و اسرائيل بوده است، از اين رو در مجموع مي‌توان گفت برقراري آتش‌بس در يمن با اهداف سياسي كه در نشست كمپ ديويد ازهر دو سو دنبال مي‌شود كاملاً عجين شده است و از اين نظر ميزان دوام و بقاي آن تا حدود زيادي به تحقق اهدافي بستگي دارد كه شركت كنندگان در اين نشست در پي دستيابي به آن هستند و همين امر نيز مسئوليت دوام آتش‌بس را متوجه عربستان و ديگر شركت‌كنندگان در نشست كمپ ديويد مي‌كند.
