مرحله جديد مذاكراتي با امريكا و 1+5 براي تدوين توافق نهايي در 10روز گذشته از سوي امريكا به شكلي دنبال مي‌شود كه كارت‌هاي گوناگون سياسي، ديپلماتيك، تبليغاتي و نظامي در قالب راهبرد «استمرار تحريم و تهديد» در كنار مذاكره، در حد بي‌سابقه‌اي به صحنه آوردند.
در درون مقامات رسمي اگرچه گاهي سخن از ديگر گزينه‌ها و حتي گزينه نظامي روي ميز مطرح مي‌شد ولي در 10 روز تا دو هفته اخير ادبيات بسيار تندي به ويژه از سوي بايدن و برخي سناتورها مبني بر ضرورت حمله نظامي به ايران عنوان شد. اين در حالي بود كه اشتون كارتر هم با اين فضا همراهي كرده و فضاي تند ضد ايراني سناتورهاي كنگره براي تحريم‌هاي جديد يا لايحه بررسي و اعلام نظر در مورد مفاد هرگونه توافق با ايران را با رويكرد سختگيرانه و باج‌خواهانه فعالانه در حال تلاش بودند. استفاده از ادبيات توهين‌آميز و تحقيركننده نسبت به ايران كه «قابل اعتماد نيستند» و «فريبكار مي‌باشند» و تا اينكه به تعهدات خود عمل نكنند و به تأييد آژانس نرسد، كاهش تحريم‌ها (به جاي لغو يا تعليق) كه حداكثر 19 درصد تحريم‌ها را شامل مي‌شوند، اجرا نخواهد شد، به اين سمفوني فشار و تهديد اضافه شد.
نهايتاً كنگره با بالاترين رأي به لايحه بررسي و نظارت رأي داد تا كارت مذاكراتي و گستره مانور تيم امريكايي كامل شود.
در چنين شرايطي بديهي است كه از سوي تيم مذاكراتي و مراجع ذي‌صلاح ايراني، تدابير و اقدامات موازنه‌ساز و فعال و مؤثر براي مهار شانتاژ رواني يا ابزارهاي غيرقانوني تحريم و كارشكني در مسير مذاكره، ساماندهي و به كارگيري شوند. آنچه از سوي مقام معظم رهبري و سپس مقامات نظامي يا چهره‌هاي سياسي براي شكستن موضع مغرور و باج‌خواهانه و توهين‌آميز در چند روز گذشته شاهد هستيم، رويكردي براي نشاندن امريكا بر سر جاي خود است. از آنجا كه طرف امريكايي هم نيازمند يك توافق نهايي است و هم تحت فشار‌هاي نمايشي براي توليد قدرت چانه‌زني بيشتر در قبال ايران در مذاكره است و هم روح استكباري براي ارعاب طرف ايراني را چاشني ديپلماسي خود كرده، آرايش جديد مذاكراتي و گسترده كردن كارت‌هاي بازي در ايران نيز، امري ضروري است. اينكه در قبال هرگونه تحقير و توهين و تهديد جديد امريكا، تيم مذاكراتي بايد از ميز مذاكره جدا شود و پارلمان ايران در لايحه‌اي هوشمند و دقيق، جايگاه قانوني خود را در قبال هرگونه توافق بازيابد، اقدامي شايسته و عاقلانه در سناريوهاي مذاكراتي است. اگرچه دستگاه ديپلماسي بي‌رمق و غيرفعال با مديريت فعلي حتي حاضر نيست به مواضع مضحك و طلبكارانه سعودي پاسخ مناسب بدهد تا جايي كه از تمامي توان رشوه‌پردازي در قالب خريد تسليحات از فرانسه، امريكا و انگليس يا پرداخت‌هاي نقدي به سران كشور‌ها براي جلوگيري از هر گونه توافق بين ايران با 1+5 ممانعت به عمل مي‌آيد، ولي ابزارهاي ديگري براي ساكت كردن نظام فاسد شاهزادگان ديكتاتور و عقب‌مانده در سعودي بايد استفاده كرد و به حاميان غربي آنها، آنچنان فهماند كه متوقف نكردن اين صداهاي ناهنجار مي‌تواند هزينه‌هاي غيرقابل پيش‌بيني در بر داشته باشد.
حاميان تروريسم و ديكتاتوري‌هاي قبيله‌اي در كشور‌هاي غربي هم‌پيمان با امريكا بايد بدانند اولين گزينه پس از مذاكره محترمانه با ايران، ديپلماسي همه‌جانبه سپاه خواهد بود كه به خوبي با ادبيات قابل‌فهم امريكايي و ارتجاع عرب آشناست. موازنه‌سازي فعال براي مذاكره و در مقابل ابزارهاي نامشروع امريكايي و موازنه‌سازي مؤثر براي شرايط غيرمذاكراتي، با سرعت بايد آرايش و آمادگي كامل خود را داشته باشد و دستور اجرايي پيدا كند.
