کد خبر: 716759
تاریخ انتشار: ۱۵ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۱۶:۳۸
سلاح‌های هسته‌ای و دیگر عاملان مخرب عظیم، از زمان اولین بمب اتمی که توسط امریکا در هیروشیما و ناکازاکی زده شد، هفتاد سال است که ما را تهدید کرده‌اند

سلاح‌های هسته‌ای و دیگر عاملان مخرب عظیم، از زمان اولین بمب اتمی که توسط امریکا در هیروشیما و ناکازاکی زده شد، هفتاد سال است که ما را تهدید کرده‌اند. در این هفتاد سال «عصر اضطراب» اگر این گونه سلاح‌ها به وجود نمی‌آمد، می‌توانستیم از لحاظ روحی و روانی خیلی سالم‌تر باشیم.

در سال 2009 میلادی، وقتی باراک اوباما با شعار «جهان خالی از سلاح هسته‌ای» وارد رقابت انتخاباتی شد و هدف اصلی سیستم دفاعی امریکا را خلع سلاح کرد باعث شد که در انتخابات پیروز شود. اما نیویورک تایمز درباره این موضوع در 21 سپتامبر 2014 نوشت: «با وجود روسیه در خط جنگی، فشار پدافندهای چینی و گسترش اسلحه‌خانه‌های پاکستان، اوباما برای خلع سلاح کاری از دستش برنیامد.»

با این حال، این مسئله به قوت خود باقی ماند و به راحتی از این بین نخواهد رفت. اخیرا در مناظره‌ای تلویزیونی در انگلستان یکی از رهبران حزب علیه بازسازی پروژه هسته‌ای «تریدنت» اعتراض و مخالفت کرد؛ زیرا این پروژه دیگر مناسب و ضروری نبود و اینکه پولی که برای ساخت این پروژه در سال‌های بعد هزینه می‌شد (که حداقل 80 میلیارد پوند بود) می‌توانست برای کارهای بهتر نظیر ارتقای سطح سلامت و اجتماع صرف شود.

این یک سیاست بدسیرت است زیرا باعث شده مردم احساس کنند که باید در این راه پیش روند و حتی فراتر از اینگونه مخرب‌های هسته‌ای پیش بروند. این سیاست است اما مسئله‌ای شخصی نیز هست؛ برای مثال شما به عنوان یک انسان عادی و کسی که می‌تواند رئیس‌جمهور کشورش را انتخاب کند، آیا می‌توانید یک سلاح هسته‌ای را مجهز کنید و شلیک کنید؟ اگر نمی‌توانید پس چطور می‌توانید از کسی دیگر، مانند رئیس جمهور‌تان، بخواهید که این کار را انجام دهد؟

به عنوان مثال، یک مدرسه ابتدایی که در فاصله 250 متری محل وقوع حادثه هیروشیما واقع شده بود به کلی از بین رفت. آیا می‌توانید این را بپذیرید؟ دیگر تخریب‌ها، بیماری‌ها، تولد کودکان ناقص همه و همه به ما بر می‌گردند اگر ما به طور جدی جلوی آنها را نگیریم.

حتی اگر مردم ما (هرکسی که باشند) اولین کسانی نباشند که بمب‌های هسته‌ای را می‌سازند و منفجر می‌کنند، روح و ذهن ما در معرض خطر چنین کاری خواهد بود. در جهان امروز ما بیشتر از گذشته، به وضوح دیده می‌شود که مردم به یکدیگر پیوند خورده‌اند و انسانیت را نمی‌توان از آنها دور کرد. درایت، عطوفت و جرئت نیاز است تا اسلحه‌ها را زمین بگذاریم و به آنهایی که قبلا به دشمنی با آنها پرداختیم پیشنهاد دوستی دهیم.

در واقع دشمن حقیقی در ذهن و قلب ما جای گرفته است که باعث می‌شود ما مغرور و عصبانی باشیم. در صورتی که می‌توانیم بر تمام اینها غلبه کنیم. همه ما می‌توانیم بر اینها غلبه کنیم.

منبع : Psychologytoday

مترجم: علی اعتمادی

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار