کد خبر: 715265
تاریخ انتشار: ۰۵ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۲۱:۵۹
بدعهدي مجدد روسيه در ماجراي سامانه پدافندي اس- 300
با گذشت بيش از دو هفته از لغو ممنوعيت فروش سامانه پدافند هوايي اس- 300 به ايران توسط ولاديمير پوتين، حالا سرگئي ريابكوف معاون وزير امور خارجه روسيه مي‌گويد كه تحويل اين سامانه به ايران در آينده نزديك نخواهد بود. اين گفته‌هاي معاون وزير خارجه روسيه در حالي است كه انتشار خبر تحويل اين سامانه به جمهوري اسلامي ايران توسط روسيه، جنجال زيادي در رسانه‌هاي دنيا به پا كرد.
جعفر تكبيري
با گذشت بيش از دو هفته از لغو ممنوعيت فروش سامانه پدافند هوايي اس- 300 به ايران توسط ولاديمير پوتين، حالا سرگئي ريابكوف معاون وزير امور خارجه روسيه ميگويد كه تحويل اين سامانه به ايران در آينده نزديك نخواهد بود. اين گفتههاي معاون وزير خارجه روسيه در حالي است كه انتشار خبر تحويل اين سامانه به جمهوري اسلامي ايران توسط روسيه، جنجال زيادي در رسانههاي دنيا به پا كرد.

درست در همان زمان بود كه يووال اشتاينيتز، وزير اطلاعات رژيم صهيونيستي، طي بيانيهاي خصمانه در اين خصوص گفت: «اين نتيجه مستقيم مشروعيتي است كه ايران در پي توافق اتمي به دست آورده و نيز نشانگر آن است كه رشد اقتصادي ايران در نتيجه رفع تحريمها در خدمت رفاه مردم ايران نخواهد بود بلكه براي مسلح كردن جمهوري اسلامي از آن سوءاستفاده خواهد شد.» همچنين سخنگوي كاخ سفيد امريكا و جان كري وزير امور خارجه امريكا نيز از تصميم روسيه مبني بر تحويل موشكهاي اس- ۳۰۰ به ايران ابراز نگراني كرده بودند. تمامي اينها در حالي بود كه در طول اين مدت و در جريان ملاقاتهايي كه علي شمخاني، دبير شوراي عالي امنيت ملي كشورمان با ولاديمير پوتين، رئيسجمهور روسيه داشت و پس از آن نيز در جريان ديدار سردار حسين دهقان، وزير دفاع كشورمان با ارتشبد سرگي شويگو، وزير دفاع روسيه تأكيد شده بود كه جمهوري اسلامي ايران تا پايان سال جاري ميلادي خواستار به خدمت گرفتن اين سامانه دفاعي است، اما گفتههاي جديد معاون وزير امور خارجه روسيه در خصوص اين سامانه، بيانكننده موج تازهاي از كارشكنيهاي روسيه در قبال جمهوري اسلامي است؛ موجي كه براي ايرانيان چندان دور از ذهن و انتظار نيست.

بازي 8 ساله با اس- 300

قرارداد خريد سامانه پدافندي اس- 300 از روسيه توسط جمهوري اسلامي ايران در سال ۲۰۰۷ امضا شد. براساس اين قرارداد روسيه متعهد بود پنج سامانه دفاع هوايي اس- 300جمعا به ارزش ۸۰۰ ميليون دلار به ايران بفروشد و در همين راستا ايران يك پيش پرداخت ۱۶۷ ميليون دلاري نيز به حساب روسيه واريز كرد اما تا اواسط ۲۰۱۰ هيچ سامانهاي به جمهوري اسلامي ايران تحويل داده نشد. درست در سپتامبر سال ۲۰۱۰ بود كه دميتري مدودف، رئيسجمهور وقت روسيه در چارچوب قطعنامه ۱۹۲۹ شوراي امنيت درباره ايران، فروش اس- 300 را به ايران ممنوع كرد. اين در حالي بود كه بر اساس اين قطعنامه فروش تجهيزات نظامي تهاجمي به ايران ممنوع شده بود و اين سامانه به دليل آنكه جنبه دفاعي داشت، در زمره اين قطعنامه قرار نميگرفت. موضوع عدم تحويل اين سامانه دفاعي به جمهوري اسلامي ايران تا آنجا پيش رفت كه مقامات كشورمان در قبال اين عهدشكني روسها اقدام به طرح دعوي در مجامع بينالمللي كردند و گفته ميشد كه روسيه در اين دعوي محكوم به پرداخت 4 ميليارد دلار غرامت به ايران شده است. حالا بار ديگر روسها با زنده كردن پرونده اس- 300، ميكوشند به نوعي ديگر اين بازي را ادامه دهند.

سابقه تاريخي بد قولي روسها

اما عهدشكني روسها فقط به سامانه موشكي اس- 300 خلاصه نميشود، بلكه نام اين كشور در خصوص بد عهدي در تكميل نيروگاه اتمي بوشهر نيز در خاطره ايرانيان ماندگار است؛ نيروگاهي كه ساخت و تكميل آن نزديك به 40 سال طول كشيد. قرارداد ساخت اين نيروگاه در دي ماه سال ۱۳۵۳ و در زمان حكومت پهلوي با يك شركت آلماني به نام كرافت ورك اونيون منعقد شد. تا زمان وقوع انقلاب اسلامي در بهمن ماه سال 57، ساخت نيروگاه بوشهر پيشرفتي 75 درصدي داشت اما پس از انقلاب شركت طرف قرارداد آلماني، كار تكميل نيروگاه را نيمه تمام رها كرد تا ماجراهاي ايران با كشورهاي مختلف بر سر تكميل اين نيروگاه آغاز شود. پس از اين در حالي كه كار ساخت نيروگاه بوشهر متوقف بود، دولت وقت ايران كه از تكميل نيروگاه توسط آلمانيها نااميد شده بود، مذاكراتي را با برخي از شركتهاي ژاپني براي تكميل اين نيروگاه انجام داد، اما در شرايط جنگ تحميلي ژاپنيها نيز حاضر به حضور در بوشهر نشدند و اين پروژه ملي به صورت نيمه كاره رها شد. با پايان جنگ تحميلي و بازگشت آرامش به كشور، عزم دولت براي تكميل اين نيروگاه جديتر شد و در جريان سفر سال 68 آيتالله هاشمي رفسنجاني، رئيسجمهور وقت به روسيه قرارداد همكاري هستهاي ميان دو كشور به امضا رسيد كه بخشي از اين قرار داد مربوط به تكميل نيروگاه بوشهر بود. همين قرارداد پاي روسها را به جنوب ايران باز كرد و از سال 71 رسماً كار بازسازي اين نيروگاه توسط روسها آغاز شد. براساس قرارداد اوليه ساخت نيروگاه اتمي بوشهر كه بين ايران و روسيه امضا شد، قرار بود اين نيروگاه جولاي سال 1999 ميلادي يعني بيش از 14 سال پيش به كار افتد اما هربار روسها با بهانههاي مختلف اين راهاندازي را به تعويق انداختند، تا بدقوليهاي آنان در اين زمينه باعث اعتراضات مردم و مقامات مختلف كشور به اين روند شود. البته طي 14 سال گذشته، روسيه دلايل مختلف فني و مالي را عامل تعويق در تكميل اين طرح عنوان كرده اما واقعيت آن بود كه روسها ساخت و تكميل اين نيروگاه را به مسائل سياسي موجود در پرونده هستهاي ايران گره زده بودند.

نكتههايي از يك داستان

اما ماجراي پيمان شكنيهاي مكرر روسها در موضوع اس- 300و نيروگاه بوشهر، بايد سمبل و نمادي براي تمامي ايرانياني باشد كه براي پيشرفت چشمان خود را به دست طرفهاي خارجي دوختهاند. بيشك امروز اكثر مديران كشور به اين نكته واقف هستند كه چه هزينههاي گزافي بر اثر همين بدقوليها و سنگاندازيها بر دوش كشور گذاشته شد. هزينههايي كه بسياري معتقدند با آن امكان تحقيق و ساخت نمونههاي داخلي اين پروژهها وجود داشت. همانند پروژه باور 373 كه در رژه روز ارتش به نمايش درآمد و نشان داد كه ايرانيان اگر بخواهند، توانايي دستيابي به پيشرفتهترين تكنولوژيها را نيز دارند. درست پس از عهد شكني روسها در ارائه سامانه پدافندي اس- 300بود كه رهبر معظم انقلاب فرمان ساخت نمونه داخلي اين سامانه را دادند. سپس اين موضوع در دستور كار قرار گرفت و طراحي مفهومي آن در وزارت دفاع، قرارگاه خاتمالانبيا(ص) و برخي مراكز علمي و دانشگاهي كشور آغاز شد. طبق اعلام قبلي مسئولان دفاعي كشور، قرار است در اين سامانه از دو يا سه نوع موشك در لايههاي مختلف استفاده شود. سرانجام نمونه اوليه اين سامانه در رژه روز ارتش امسال رونمايي شد و در معرض ديد عمومي قرار گرفت. حالا كشور طي آيندهاي نزديك قرار است با كمك سامانهاي مدرنتر از اس- 300 كه در داخل كشور توليد شده، از آسمان خود دفاع كند.

پيشرفت از پس تحريمها

اما باور تنها نمونهاي كوچك از اتكا به توان داخلي و توسعه درون زا است. درست در جريان جنگ تحميلي و تحريمهاي سنگين نظامي، نيروهاي داخلي اين موقعيت را به پلهاي براي رشد و تعالي خود در عرصههاي مختلف علمي و صنعتي تبديل كردند. درست از همان روزهاي نخستين پيروزي انقلاب اسلامي بود كه غرب با مشاهده از دست رفتن منافع خود در ايران، تحريمهاي سنگيني را عليه كشورمان آغاز كرد؛ تحريمهايي كه در ابتدا منجر به مسدود شدن داراييهاي قانوني كشور در بانكهاي اروپايي و امريكا شد و سپس با آغاز جنگ دامنه آن به فروش تسليحات نظامي نيز كشيده شد، به گونهاي كه كشورهاي صنعتي حتي حاضر به فروش سيم خاردار به ايران نبودند.

اين در حالي بود كه در طرف مقابل تمامي قدرتهاي دنيا پشت رژيم بعثي عراق جمع شده بودند و با حمايتهاي مختلف از جمله در اختيار قرار دادن پيشرفتهترين تسليحات نظامي، دست در دست يكديگر، تمام تلاش خود را به كار بسته بودند تا نظام نوپاي جمهوري اسلامي را به زانو در بياورند اما به رغم تمامي اين فشارها، ملت ايران حاضر به پذيرش شكست نبود و نيروهاي مسلح از جمله سپاه و ارتش در كنار بسيج مردمي با تكيه بر تواناييهاي خود، اجازه ندادند كه تحريمها دليلي براي ضعف و مانع دفاع از كشور شود. حال امروز شاهد هستيم كه به بركت همين تحريمها كه زمينه ساز اتكا به توان داخلي شد، نه تنها تمامي تجهيزات مدرن دفاعي اعم از انواع هواپيما و بالگرد، انواع تانك، انواع موشك، انواع تجهيزات الكترونيك و جنگ الكترونيك، انواع رادار و انواع سلاحهاي سبك و نيمه سنگين در داخل كشور توليد ميشود، بلكه صنايع جنگ افزارسازي كشور در حال تبديل شدن به رقيبي جدي براي شركتهاي بزرگ اسلحهسازي دنيا است، چراكه اين تجهيزات دفاعي با كيفيتي بسيار بالاتر و قيمتي نازلتر از مدلهاي مشابه شرقي و غربي در كشور توليد ميشود.

نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار