کد خبر: 715264
تاریخ انتشار: ۰۵ ارديبهشت ۱۳۹۴ - ۲۱:۵۷
حسن رشوند
از معضلات جامعه ما يكي هم  اين است كه همواره واقعيات در پس پرده ابهامات و كلي‌گويي‌ها باقي مي‌ماند و آنچه در فضاي عمومي جامعه منتشر مي‌شود، صرفاً يك سري نكات تفسيربردار است. اين معضل ممكن است به جهت ويژگي و طبيعت علوم انساني در هر جامعه‌اي ديده شود ولي در جامعه ايران‌كه‌ دين وجه مميزه خوب از بد و پاكي از زشتي است، اگر به درستي فهم نشود، چه بسا بن مايه اصلي حركت يك ملت را با كژي همراه سازد و زمينه‌ساز بسياري ديگر از معضلاتي شود كه در كوتاه‌مدت مشكلات و معضلات ديگري را بر جامعه عارض كند.
تقريباً همه دولتي‌هايي كه در طول دو دهه گذشته در ايران سكان اداره كشور را بر عهده داشتند با اين مشكل يا بهتر است بگوييم با اين معضل اساسي مواجه بوده‌اند كه چگونه بايد با برخي پديده‌هاي ظاهري منكراتي جامعه برخورد شود؟ اصلاً دايره حقوق شهروندي در اين قضايا تا چه ميزان باز است و در كجاها بايد با نگاه مضيق به پديده‌هاي اجتماعي كه بوي ساختارشكني از آن استنشاق مي‌شود، وارد شد؟ طبيعت دولت‌ها همواره اين بوده است كه جذم انديشي در دستور كار باشد كه از قضا سياست درستي است، اما آنها حدود و ثغوري براي چنين جذبي قائل نبوده‌اند و تفاوت بين ساختارشكني سازماندهي‌شده يا احياناً ساختارشكني از سر ناآگاهي در بين دولتمردان معنا نداشته است. از همين روست كه دستگاه‌هاي متولي برخورد با چنين پديده‌هايي، همواره دچار سردرگمي و بعضاً افراط و تفريط مي‌شدند و طرحي در دستور كار قرار مي‌گرفت و در كمترين زمان از دستور كار خارج مي‌شد. اما حداقل حسن برخي دولت‌ها اين بود كه كمتر سعي داشتند براي جداسازي  اينكه فلان پديده اجتماعي در جرگه منكر از فرعيات است يا به نوعي اين منكر به اصول دين تنه مي‌زند، با خط‌كشي آنها را مشخص ‌‌كنند. برخي دولت‌ها سعي مي‌كردند به كلياتي در نحوه برخورد و پرهيز از افراط در مواجهه با منكرات اجتماعي بسنده كنند و دستگاه‌هاي انتظامي نيز در مقام مجري سياست‌هاي انتظامي دولت، برخوردهاي خود را شل و سفت مي‌كردند و مردم نيز هم سياست‌ها را فهميده بودند و هم جسارتاً بايد عرض كنيم برخي بندبازي‌هاي عناصر دولتي را درك كرده بودند. از اين رو نه سر خوردن روسري از فرق سر زنان به پايين را در دسته‌بندي اصول و فروع دين فرض مي‌كردند و نه برخي تذكرات و نهيب دادن دستگاه انتظامي مبني بر رعايت حجاب اسلامي و كشاندن روسري جلوي پيشاني را اتفاق فوق‌العاده‌اي مي‌دانستند، چرا كه پذيرفته بودند رفتار آنها و بي‌توجهي به برخي ارزش‌هاي ديني از سر غفلت و ناآگاهي و فراموشي مكرر بوده و همين تذكر را نيز به فال نيك مي‌گرفتند و جالب آنكه با يك تذكر خيرخواهانه از آمر به معروف و حتي مأمور انتظامي تشكر هم مي‌كردند. اين برخورد سنتي گذشته امري پذيرفته شده بود اما مدتي است برخي عناصر دولتي سعي دارند برداشت متفاوت و نگاه شبه امنيتي خود را به پديده‌هاي اجتماعي تسري دهند و دايره امر به معروف را محدود به ذهنيات خودشان كنند و جالب آنكه پديده‌هايي را منكر معرفي مي‌كنند كه اگر قرار است پاسخگويي داشته باشد، تنها خودشان بايد پاسخگو باشند. بيكاري اگر يك منكر است كه هست، كدام مرجع رافع اين پديده شوم در جامعه است و چه كساني مسئوليت زدودن چنين منكري را از چهره جامعه ايران دارند؟ كيست كه نداند بيكاري منشأ بسياري از منكرات يك جامعه است و اگر اين منكر از جامعه رخت بر بندد، طبيعي است كه بسياري از معضلات و منكرات ديگر نيز از بين خواهند رفت.
اشتباه برداشت نشود اگر رهبر معظم انقلاب پديده‌هاي «فقر، فساد و تبعيض» را از منكرات بزرگ براي يك جامعه مي‌دانند، اين بدان مفهوم نيست كه در دسته‌بندي فروع ‌دين تغييري صورت گرفته است.
امر به معروف و نهي از منكر يكي از فروع‌ دين مبين اسلام است و همواره بايد مورد توجه باشد. جامعه‌‌ ما امام زماني است و بايد خود را براي شرايط ظهور آماده كنيم‌ و بايد آنچنان مسائل معروف گسترش پيدا كند كه اگر حضرت ظهور فرمودند اين جامعه آمادگي انجام برخي اعمال و مناسك را كه امروز در جرگه مستحبات است و در دوران ظهور در زمره واجبات محسوب مي‌شود مثل نماز جمعه، داشته باشد، پس نمي‌توانيم به بهانه اينكه اين مسائل از فروعات دين است و بايد به اصول دين توجه داشته باشيم، از آنها غفلت كنيم. بايد دولتمردان ما بدانند چيزي كه امروز فروع دين است، در واقع پايه اصول دين است و از ابتدايي‌ترين مسائلي است كه يك مسلمان موظف به رعايت آن است كه اگر چنين نكند «نه از تاك نشان ماند و نه از تاك‌نشان.»
يقين بدانيم كه كشف حجاب برخي زنان كه ‌ امروز به صورت سازماندهي شده در شهر‌هاي بزرگ و توريستي كشور صورت مي‌گيرد، از پديده‌هاي منكري از جنس‌ همان بيكاري مورد تأكيد رئيس‌جمهور و چه بسا فراتر از آن است و حاكميت بر اساس تكليفي كه بر عهده دارد، موظف به رفع اين معضل از جامعه است. اينكه در مقام و جايگاه يك مسئول مكرر به اين طبل بكوبيم كه نبايد برداشت منكر بودن از چنين پديده‌اي داشت، قطعاً به صواب نيست و بي‌توجهي به آن چه بسا در آينده نه چندان دور، چنان گريبان جامعه را بگيرد كه از قضا دولتمرداني كه واهمه آن دارند كه برخورد با اين پديده زمينه امنيتي شدن جامعه را فراهم مي‌كند، ناخواسته با گسترش اين پديده شوم، جامعه را به سمتي سوق مي‌دهند كه راه‌حلي جز فضاي امنيتي ‌نداشته باشد.
دولتمردان ما بايد بپذيرند جرياني در مؤسسات و اتاق‌هاي فكر خارج نشسته‌اند و طراحي مي‌كنند كه چگونه مي‌شود روسري را از سر زنان ايراني برداشت و بعضاً به صورت سازماندهي شده اين سناريو در داخل اجرايي مي‌شود.
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار