تبعات ناشي از تنفس گازهاي شيميايي به ريههايم آسيب زد و وضع ريههايم خيلي خراب است و آسم شديد دارم. به دليل وضعيت بد ريههايم مجبورم از داروها و اسپريهاي تنفسي استفاده كنم و در معرض هواي آلوده قرار نگيرم كه حالم را خيلي بد ميكند. غير از مشكلات تنفسي پوست بدنم سوخت و چشمهايم آسيب ديد و الان اذيت ميشود. وضعيت جسمانيام بعد از شيميايي شدن ضعيف شد و ديگر به حالت پيش از آن برنگشت.
بعد از مجروحيت، بنياد شهيد مرا جانباز 25 درصد شيميايي دانست. البته همان زمان كه به دكترهاي بيمارستان بقيهالله در تهران مراجعه كردم آنها گفتند كه حداقل ميزان جانبازي برايت 35 درصد است ولي ديگر پيگير ميزان جانبازيام نبودم. الان هم مشكلي بابت ميزان درصد جانبازيام ندارم چراكه جانباز 25 درصد با 35 درصد چندان فرقي نميكند و بنياد شهيد به جانبازاني با اين ميزان درصد مزايا و حقوقي نميدهد. من بيشتر به اين روند اعتراض دارم و ميخواهم بگويم چرا براي دادن مزايا جانبازان بر اساس درصدشان سنجيده ميشوند و بين آنها تبعيض قائل ميشوند. ما انتظار مزاياي خاصي هم از بنياد نداريم و انتظار داريم حداقل هزينههاي درمانيمان پرداخت شود و ديگر براي دارو و درمان هزينهاي بر دوش جانبازان و خانوادههايشان نباشد.
الان تنها مزايايي كه بنياد برايم قائل است ويزيت پزشك را برايم رايگان كرده است. دكتري عمومي ميآيد، ويزيت ميكند و هزينهاي برايش پرداخت نميكنيم. قيمت دارو نسبت به چند سال پيش كه تحريمها شدت داشت كمتر شده ولي در همه حال هزينه درمان و داروها بر عهده خودم است.
اين در صورتي است كه گاهي ديده ميشود بين جانبازان با ميزان درصدي يكسان تبعيض و فرق گذاشته ميشود كه اين براي جانبازان موضوعي آزاردهنده است. اين تقاضا و خواهش را از طريق ستون تريبون آزاد جانبازان به گوش مسئولان ميرسانم كه حداقل نيازهاي درماني جانبازان توسط بنياد برطرف شود و ديگر اينكه بين جانبازان تفاوتي قائل نشوند. الان جانبازان شيميايي زيادي از دوستان را ميشناسم كه در تأمين هزينههاي درماني و خريدن دارو با مشكلات مالي روبهرو هستند و ادامه اين روند وضعيت را براي جانبازي كه جان و سلامتياش را براي كشور داده است، سخت ميكند. در كنار جانباز، خانوادهاش هم از چنين شرايطي رنج ميكشند كه اين برازنده و مناسب جانبازان نيست.