بيش از چهار سال است كه مردم و نظام سوريه تاوان ماجراجويي پروژه مشترك غربي – عربي- صهيونيستي براي براندازي نظام سوريه را به نام بيداري و انقلاب رنگي!! مي‌دهند. در اين پروژه دژخيمان و ديكتاتورهاي نامدار با نقاب آزادي‌‌خواهي در سوريه، ميليون‌ها نفر را وارد جنگ كور تروريستي كرده و آواره نموده و با ويراني گسترده كشور روبه‌رو كردند. بوق‌هاي تبليغاتي، آدم‌كش‌ها و تروريست‌ها و جانيان را انقلابي و مطالبه‌گر آزادي‌خواه معرفي كردند. سلاح و پول از همه‌سو در اختيار اين تروريست‌ها قرار گرفت و جالب‌تر از همه اينكه سازمان ملل را نيز كه تا به حال در نقاب بي‌طرفي ظاهر مي‌شد با چهره باز به حمايت از تروريست‌ها و عليه نظام سوريه وارد كردند. به جز غربي‌ها و اروپايي‌ها، صهيونيست‌ها و به ويژه حكومت نتانياهو كه براي جنايتكار بودن نياز به اثبات ندارد، در كنار عرب‌هاي فاسد و ديكتاتور مانند عربستان و اردن، امارات و قطر و تركيه در روياي عثماني‌گري جديد، نمايان شدند.
ابتداي اين رويداد براي بسياري چندان قابل تشخيص نبود و شايد در تحليل‌ها هم به بي‌راهه رفتند ولي تدريجاً براي همگان روشن شد كه «قاتل نمي‌تواند منجي باشد» و جلادهاي صهيونيست و ديكتاتورهاي عرب نمي‌توانند منادي آزادي مردم سوريه باشند و همزمان از فجيع‌ترين رفتار و عملكرد تروريست‌ها دفاع كنند.
با همه جناياتي كه در سوريه در پيش از چهار سال گذشته با حمايت‌هاي پيش گفته به وقوع پيوست، بشار اسد و مردم سوريه و با حمايت ايران، حزب الله و روسيه و بي‌مردم ديگر كشورها توانستند در مقابل سيل تروريست‌هاي اجير شده بين‌المللي – تكفيري ايستادگي كنند. تقريباً در دو سال قبل روندهاي نظامي و امنيتي و سياسي ما نشان داد كه اين پروژه شكست خورده است و تدابير امريكا براي نجات تروريست‌ها و حاميان آنها بي‌نتيجه ماند. مذاكرات ژنو 2 اوج احساس شكست امريكايي‌ها بود كه هيچ اهرمي در دست نداشتند ولي اميد به سازماندهي نيروهاي تروريستي جديد و با نام معتدل در سوريه و همچنين، حركت انفجاري داعش در عراق براي ساقط كردن حكومت مركزي هم به خرد شدن استخوان‌هاي اصلي يك جريان تروريستي منجر شد كه قرار بود براي 20 سال آينده، امريكا و ارتجاع عرب را در منطقه حفظ كند و آنها را نجات دهد.
امروز امريكا با دستان خالي‌تر از قبل و شكست‌هاي پي در پي در عراق و سوريه و يمن روبه‌روست و به همين دليل مقامات امريكايي از چند ماه قبل به موازات فرانسوي‌ها، دست به اعزام تيم‌هاي نظامي و امنيتي به سوريه زدند تا با حكومت سوريه وارد نوعي تفاهم شوند و در ازاي توقف حمايت از تروريسم، امتيازخواهي كنند كه بي‌نتيجه بود. فرانسوي‌ها درلبنان و در ملاقات با حزب‌الله، اعتراف كردند كه حزب‌الله در سوريه با تروريسم مي‌جنگد! و امروز امريكا هم با حذف ايران و حزب‌الله از ليست تهديدات خود و اعتراف به ضرورت گفت‌وگو و بازگشت به سوريه، مهر پاياني شكست پروژه خونين در سوريه را بر اين پرونده مي‌زنند. مقامات امريكايي در دور اول مذاكرات سياسي سوريه در مسكو، سرافكنده نمايان شدند و براي دور بعدي هم كارت بازي مؤثري ندارند. آنها دريافته اند كه چه بهتر است كه پيش از محروم شدن از حداقل‌هاي ممكن در بحران سوريه، توقف خون‌ريزي و ويراني در سوريه را اهرم مذاكره با بشار اسد قرار دهند.
همين اعتراف هم براي بشار اسد و مردم سوريه ارزشمند است و اگرچه هنوز امريكا با حمايت 70 ميليوني از تروريست‌ها در ليست حاميان تروريست قرار دارد ولي اگر رويكرد جديد امريكا از عرصه گفتار به عمل برسد، مي‌تواند به بحران سوريه پايان داده شود، البته مقامات امريكايي چاره‌اي ندارند و مجبورند رويكردهاي منطقه‌اي خود را تغيير دهند تا از سقف خسارت‌هاي خود در معادلات جديد در عراق، سوريه، لبنان و يمن و جايگاه قدرتمند ايران و در مذاكرات هسته‌اي بكاهند.
