امسال پشت ديوارهاي جام‌جم گويا باز هم از اتحاد و تجميع استعدادها خبري نيست. در آستانه فرا‌رسيدن نوروز و ايامي كه تلويزيون را براي شمار زيادي از مردم به مهم‌ترين اسباب سرگرمي‌ساز دو هفته تعطيلات تبديل مي‌كند، رقابت و سبقت‌هاي دقيقه نودي بين شبكه‌هاي مختلف تلويزيون بالا گرفته است؛ از «ما فلان برنامه را براي تحويل سال در نظر گرفته‌ايم»، «ما سورپرايز داريم» و «امسال برنامه‌مان سر و شكل ديگري دارد» گرفته تا تبليغ سريال‌ها و فيلم‌هاي سينمايي، شبكه‌هاي مختلف سيما انگار هر يك از يك منظومه كهكشاني هستند كه راه خودشان را مي‌روند و به ديگري كاري ندارند، هدف ربودن مخاطب از ديگري است. فارغ از اينكه اين اقدام باعث مي‌شود سورپرايزهاي تلويزيون در اين رقابت مانند گوشت قرباني شوند!
چندي پيش كه نشستي درون‌سازماني در صداوسيما برگزار شده بود تا در آن مديران شبكه‌هاي مختلف تلويزيون برنامه‌هاي نوروزي خود را اعلام كنند، مدير يكي از شبكه‌هاي سيما در حركتي به ظاهر متفاوت دفترچه‌اي را در جمع توزيع مي‌كند، او به جاي آنكه مثل ساير مديران برنامه‌هايش را براي آقاي رئيس بخواند، برنامه‌هاي نوروزي شبكه تحت مديريت خود را در اين دفترچه به جمع معرفي مي‌كند.
ناگهان در واكنشي جالب يكي از مديران لب به اعتراض مي‌گشايد و مي‌گويد: اين ليستي كه شما تهيه كرده‌ايد همه برنامه‌هاي آرشيوي است ولي برنامه‌هاي نوروزي شبكه تحت مديريت من همه توليدي است و اين‌گونه مي‌شود كه بحث در اين جلسه بالا مي‌گيرد. رقابت ميان شبكه‌هاي مختلف سيما براي ايامي مثل نوروز بايد مؤيد بالا رفتن كيفيت برنامه‌هاي تلويزيون در اين ايام باشد. در همين نشست، نقد و اعتراض مطرح شده به خوبي مؤيد رقابت و چالش ميان مديران براي عرض‌اندام بهتر و جذب مخاطب بيشتر است.
رقابت همان عنصر گمشده‌اي در رسانه ملي است كه سال‌ها منتظرش بوديم. ما اينجا بر آن نيستيم كه رقابت ميان شبكه‌هاي مختلف رسانه ملي را نقد كنيم چه بسا وقتي رقابتي وجود نداشته باشد، روزمرگي بر مديران سيما و برنامه‌هاي تلويزيون مستولي مي‌شود و نتيجه‌اش چيزي نيست جز ربوده شدن گوي رقابت توسط شبكه‌هاي ماهواره‌اي كه تعدادشان هم كم نيست. صحبت در اينجا درباره رقابتي است كه در نهايت به يك نتيجه كيفي در‌خور توجه ختم نمي‌شود و روي سخن بيش از هر چيز درباره «نوروز» و برنامه‌هاي تحويل سال شبكه‌هاي مختلف رسانه ملي است كه اغلب به ايستگاه محل آمد و شد بازيگران و خوانندگان تبديل مي‌شوند، يعني همان قشري كه در ادبيات عاميانه به سوپراستار مشهورند و مردم كنجكاوي خاصي براي سردرآوردن از زندگي‌شان دارند؛ سبك زندگي سوپراستاري كه در بسياري از موارد لاكچري است، به همين ترتيب هر سال در ساعاتي پيش از تحويل سال به مردم نمايش داده مي‌شود، سال تحويل مي‌شود و سپس پخش برنامه‌هاي از پيش‌ضبط‌شده و سريال‌ها و فيلم‌هاي سينمايي تا پايان تعطيلات آغاز مي‌شود. اين برنامه هر سال رسانه ملي در ايام عيد نوروز است. با اين حساب رقابت در يك قالبي كه هر سال تكرار و تكرار مي‌شود توفير زيادي به حال كيفيت برنامه‌هاي تلويزيون نخواهد داشت.
حالا امسال هم رقابت بين شبكه‌ها بالا گرفته است. احسان عليخاني در برنامه نوروزي شبكه 3 سيما سورپرايز دارد. او تازه ازدواج كرده و شايد سورپرايز اين برنامه دعوت از همسر عليخاني به برنامه است. برنامه ديگر سبك گفت‌و‌گو با مهمانانش را تغيير داده و يكي ديگر از شبكه‌ها هم يك مجري خوش بر و زبان را به عنوان مجري تحويل سال برگزيده است. در نهايت مشخص است كه قرار است برنامه‌هاي تحويل سال رسانه ملي همه و همه همان برنامه‌هاي گفت‌و‌گو‌محوري باشند كه هر چند دقيقه يك بار استوديوي خود را با حضور يك هنرپيشه يا هنرمند و مهمان ويژه تغيير رنگ مي‌دهند. تنها تفاوت را بايد در برنامه تحويل سال شبكه قرآن جست‌وجو كرد كه اعلام كرده است مي‌خواهد در اين لحظه زيبا، صحنه‌هايي از فيلم «محمد رسول‌الله» مجيد‌مجيدي را پخش كند، بي‌شك بسياري از مردم كه اين خبر را شنيده‌اند در لحظه تحويل سال شبكه قرآن را تماشا خواهند كرد.
هنوز هيچ خبري از خلاقيت در برنامه‌هاي تحويل سال ساير شبكه‌هاي رسانه ملي نيست؛ روزي كه يكي از مهم‌ترين روزها در تقويم ايران است و شمار بيننده‌هاي رسانه ملي در آن به يك آمار خيره‌كننده مي‌رسد. در چنين روزي شايد بد نباشد كه مديران شبكه‌ها به جاي رقابت‌ها و سبقت‌هاي سردرگمي كه در نهايت به مقصد مشخصي نمي‌رسد، استعدادها و خلاقيت‌هايشان را يك‌جا تجميع كنند. چه مي‌شود اگر صداوسيما در اين روز تمام برنامه‌هاي خلاقانه شبكه‌هاي اول و دوم و سوم و ساير شبكه‌ها را در يك ظرف بريزد و آن را به مردم عيدي دهد تا آنكه بينندگان بخواهند در چنين روزي ميان شبكه‌هاي مختلف سرگردان باشند و آمار مهماناني كه به شبكه‌هاي مختلف مي‌آيند و مي‌روند را بگيرند.
