عبد ربه منصور هادي در تازهترين اظهارات نسبت به اقدامات اخيرش گفته كه براي اعلام جدايي جنوب كشور از شمال آن، صنعا را ترك نكردم بلكه هدفم از ترك صنعا، حفظ وحدت بين دو بخش كشور بوده است. شايد او با صداقت اين حرف را زده و در خروج از صنعا نيت حفظ وحدت در كشور را داشته اما تمامي شواهد دلالت بر اين دارند كه تمام اقدامات او از زمان فرارش از صنعا در روز جمعه 20 فوريه تا كنون بر مبناي برنامهاي براي تجزيه اين كشور بوده است. در اين ميان، نبايد نقش عربستان و متحدانش در شوراي همكاري خليج فارس را فراموش كرد كه اين برنامه را مد نظر داشتهاند و شخص منصور هادي هم ابزار آنها براي پيشبرد مقاصدشان بوده است. به نظر ميرسد كه منصور هادي تا اندازهاي متوجه اين امر شده و به همين دليل است كه تسليم فشار عربستان براي تعيين معاون نشده است. عربستان و متحدانش بعد از انجام مرحله اول برنامه در فرار او از صنعا به عدن، سفارتخانههاي خود را به عدن منتقل كردند تا آنكه به حضور هادي در عدن مشروعيت سياسي بدهند و حالا سفير عربستان در عدن از هادي ميخواهد هر چه سريعتر براي خود معاون انتخاب كند. روشن است كه كارايي هادي براي عربستان تا اين مرحله بوده تا آنكه در برابر حضور انصارالله در صنعا، پايگاهي در عدن ايجاد كنند و شخص هادي از اين به بعد مبدل به مهره سوختهاي براي عربستان شده كه بهتر است هر چه زودتر اين مهره كنار زده شود. اگر هادي معاون براي خود انتخاب كند به خصوص معاوني كه مد نظر عربستان باشد، معاونش در يك انتقال صوري قدرت جاي او را خواهد گرفت تا آنكه برنامه مشروعيتسازي عربستان با فرد مطمئن رياض پيش برود.
هادي سعي دارد حداقل براي حفظ خود در همين مقام ادعايي، از تعيين معاون سرباز بزند اما تا اينجا كه پيش آمده، كشور را به پرتگاه تجزيه كشانده و عربستان با كمك ميانجي مغربي سازمان ملل ادامه كار را دنبال ميكنند. عبداللطيف الزياني، دبير كل شوراي همكاري خليج فارس و جمال بن عمر، فرستاده مغربي سازمان ملل به يمن، ديدارهايي با هادي در عدن داشتهاند تا طرح تشكيل دو دولت را با او در ميان بگذارند. اين طرح معنايي جز تجزيه يمن ندارد كه حالا هادي بعد از فرار و ادعاهاي روزهاي گذشته با آن روبهرو و متوجه شده كه عامل اصلي براي تجزيه كشور شده و ميداند كه معناي اين اتفاق چيست. او از تاريخ كشور مطلع است و ميداند كه تجزيه اختلاف و درگيري را پايان نميدهد بلكه به شدت آن خواهد افزود همانند همان اتفاقي كه در اواخر دهه 70 پيش آمد و كار شمال و جنوب يمن را به جنگ كشاند. علاوه بر تشديد اختلافات و درگيري در صورت تجزيه، نكته مهمتر اين است كه جدايي شمال و جنوب يمن در وضعيت فعلي بر چه محور و مبنايي ممكن است. جدايي شمال و جنوب يمن تا قبل از دهه 90 بر اساس بلوكبندي شرق و غرب آن زمان بود اما حالا كه آن بلوكبندي وجود خارجي ندارد، بايد محور ديگري مبناي جدايي بين شمال و جنوب باشد. نگاهي كوتاه به نحوه توزيع قدرتهاي موجود در يمن محور اين جدايي را معلوم ميكند. اكثر قريب به اتفاق استانهاي يمن شمالي سابق در دست جنبش انصارالله است و استانهاي جنوبي به نوعي در دست نيروهاي وفادار به هادي، القاعده و انصارالشريعه است. بنابر اين، محور تقابل فعلي بر اساس رو در رويي بين انصارالله و اتحاديهاي از نيروهاي هادي با القاعده و انصارالشريعه است و پيشنهاد سفير عربستان، دبير كل شوراي همكاري خليج فارس و نماينده مغربي سازمان ملل در يمن براي تجزيه هم حفظ اين تقابل با تجزيه يمن به دو بخش شمال و جنوبي است. تجربه قبلي از جنگ با انصارالله در زمان حكومت علي عبداللهصالح اين درس را به عربستان آموخت كه نميتواند از طريق نظامي با انصارالله رو در رو شود و حالا كه انصارالله نسبت به آن موقع از توانايي بسيار بالاتري برخوردار است، چنين چيزي براي عربستان بسيار سختتر از آن موقع شده است. عربستان از اين جهت است كه از زمان تسخير كاخ رياست جمهوري به دست انصارالله به جاي رو در رويي برنامه ديگري را براي يمن و به هدف تجزيه اين كشور در نظر گرفته است. اين برنامه تا كنون در مراحل فرار هادي، انتقال سفارتخانهها به عدن، ايجاد پايگاه سياسي در عدن انجام شده و حالا سفير عربستان بيپرده تجزيه كشور را با هادي مطرح ميكند. منصور هادي چه بخواهد چه نخواهد ديگر در اين برنامه عربستان جايي ندارد چنانكه پايگاه اجتماعي در جنوب يمن نداشته و جنبش نافرماني مدني اين منطقه او را هم هدف گرفته است. آنچه ميماند بخش جنوبي يمن است كه عربستان سناريوي تجزيه كشور را براي تقديم اين بخش به القاعده و انصارالله دنبال ميكند تا در برابر قدرت انصارالله، بتواند اين دست جريانهاي سلفي- تكفيري را در يمن حفظ كند. بنابر اين، اگر تجزيه يمن بار ديگر تكرار شود نه بر آن محور بلوكبندي قدرتهاي جهاني در زمان جنگ سرد، بلكه بر محور جريانهاي منطقهاي است كه بيشك يك سوي مسئله القاعده و متحد تكفيري- سلفي آن است كه عربستان با تجزيه يمن سعي دارد بقاي اين گروهها را در اين كشور تضمين كند.