در سينماي كلاسيك ژانرها و موضوعات دسته‌بندي شده و براي هر يك نام و دسته‌اي مشخص مي‌شود. در اين بين برخي از حوزه‌ها وجود دارند كه به سختي بتوان براي آنها چارچوبي مشخص در نظر گرفت. فيلم‌هاي ديني در اين دسته قرار دارند. اينكه چه فيلمي ديني است و چه فيلمي نه، محل مناقشه كارگردانان و كارشناسان سينما است. در هفته جاري، جشنواره فيلم‌هاي كوتاه ديني «رويش» در تهران برگزار مي‌شود.
اسفنديار شهيدي، عضو هيئت انتخاب و داوري اين جشنواره درباره اينكه‌هيئت انتخاب و داوري و چگونگي انتخاب فيلم‌ها مي‌گويد: از قبل اهداف جشنواره فيلم رويش مشخص شده بود كه تلاش كرديم در همان مسير حركت كنيم؛ نگاه مقام معظم رهبري در رأس اين خصوصيات قرار داشت و خط اصلي را براي تشخيص يك فيلم ديني برايمان مشخص كرده بود. به هر حال در حال حاضر سينماي ديني براي ما يك ژانر محسوب مي‌شود. اگر كمي فيلم‌هاي سينماي جهان را مرور كنيم در مي‌يابيم كه ساير كشور‌ها بنا به نگاه ديني كه دارند و همچنين اعتقاداتشان فيلم‌هاي ديني نيز مي‌سازند تا نوع نگاه ايدئولوژي خود را از اين طريق به ديگران منتقل كنند.
شهيدي در پاسخ به اين سؤال مبني بر اينكه چگونه بايد يك فيلمساز ارزشي موضوعات ناب را براي به تصوير كشيدن انتخاب كند، گفت: از نگاه من موضوعات ناب يا سوژه ناب يك معضل بزرگ محسوب مي‌شود. در حقيقت نمي‌خواهم وارد اين مبحث شوم كه فيلمسازان بايد به موضوعات ناب يا خاص بپردازند. فيلمساز بايد به اين نتيجه برسد كه تفاوت فيلم‌ها با هر موضوعي كه باشد در مرحله اول به نوع پرداخت وي باز مي‌گردد. فيلمساز به عنوان فردي كه مسئوليت ساخت و پرداخت يك فيلمنامه را برعهده مي‌گيرد بايد درك درستي از سوژه مورد‌نظر داشته باشد. وي ادامه مي‌دهد: نگاه زيبايي‌شناسي و همچنين عمق درك فيلمساز و هنرمند است كه به فيلم جهت مي‌دهد و يك موضوع يا سوژه را براي مخاطب به صورت خاص جلوه مي‌دهد. در برخي مواقع شاهد هستيم فيلم‌هايي با موضوعاتي كه ارتباط مستقيم با اهل بيت دارند توسط يك كارگردان به گونه‌اي به نمايش در مي‌آيند كه اصلاً نگاه ديني ندارد يا به دليل پرداخت غلط نه تنها نتوانسته در اين مسير حركت كند بلكه شايد ناخواسته نگاه بيننده را نسبت به مقوله دين خدشه‌دار كند. اگر نگاه خود را تغيير دهند به اندازه موهاي سرمان موضوعات ناب وجود دارد.
شهيدي با اشاره به اينكه پيدا كردن موضوعات از اينترنت تبديل به معضلي بزرگ شده است، مي‌گويد: در مرحله‌اي كه بايد فيلم‌ها را انتخاب مي‌كردم نزديك به 540 فيلم ديدم كه 500 فيلم به موضوعاتي پرداخته بودند كه در اينترنت به راحتي مي‌شد آنها را يافت. شايد كلمه درستي نباشد اما برخي از موضوعات بيشتر شبيه به جوك بودند. غالباً شاهد فيلم‌هايي بوديم كه كارگردان تمام تلاش خود را انجام داده بودند تا بعد از مدت زمان طولاني كه از فيلم گذشته بيننده با يك مسئله عجيب روبه‌رو شود اما بايد كارگردانان جوان به اين نتيجه برسند كه فيلم از همان پلان اول شروع مي‌شود و بايد مخاطب را جذب كند.
