کد خبر: 700436
تاریخ انتشار: ۰۷ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۳:۲۵
شهاب الدین حسین پور در گفتگو با «جوان‌آنلاين»
اتفاق عجیب نمایش ما این بود که زمانی اعلام بازخوانی نتایج، من در حال بازی نمایش بالاخره این زندگیه مال کیه بودم.
سپیده آماده
شهاب الدین حسین پور که تجربه کارگردانی آثار موفقی مانند «بیوه های غمگین سالار جنگ» را در کارنامه اش دارد در بخش مسابقه تازه های ایران جشنواره سی و سوم تئاتر فجر با «یک زندگی بهتر» حضور یافته است، نمایشی که در فضایی انتزاعی راوی زندگی خانواده ای است که سالها پس از پایان جنگ روزگار می گذرانند. «یک زندگی بهتر» در دو سانس 18 و 20 چهارشنبه در سالن استاد سمندریان تماشاخانه ایرانشهر اجرا خواهد داشت، به همین بهانه گفتگویی با شهاب الدین حسین پور داشته ایم تا از حضورش در جشنوراه سی و سوم و برنامه اش برای اجرای عموم بپرسیم.


«یک زندگی بهتر» حاصل دغدغه من نسبت به جنگ بود


آقای حسین پور! با توجه به «بیوه های غمگین سالار جنگ» در جشنواره و همچنین اجرای عمومی الان همه نگاه ها به سمت اجرای جدید شما در جشنواره تئاتر فجر است، چی شد که این سوژه جنگ را برای اجرای جدیدتان انتخاب کردید؟


«یک زندگی بهتر» حاصل دغدغه من نسبت به جنگ بود و در میان نمایش نامه هایی که به دستم رسید، با این متن بیشتر احساس نزدیکی کردم، نمایش ما روایتگر تاثیراتی است که جنگ سالها پس از پایانش در میان خانواده ها و جامعه باقی می گذارد. اینکه انسان ها در شرایطی که تحت فشار قرار می گیرند ممکن است دست به چه اعمالی بزنند. این مسئله در«بیوه های غمگین سالار جنگ» هم وجود داشته است اما این نمایش به هیچ کدام از کارهای پیشینم قابل مقایسه نیست، چون من کلا به کمدی تلخ علاقمند بودم و این اولین نمایشی است که وارد قاب تراژدی شده ام، تجربه جدید است برای من و گروه پارکینگ. در نمایش «یک زندگی بهتر» شاید لحظه های کمدی هم وجود داشته باشد، اما بستر کار تراژدی است. متن نمایش نامه کار ناتورالیستی بود و من تمام تمام سعیم را کردم که متن را از فضا ناتورالیسم به یک فضای فانتزی برسانم، داستان نمایش ما در یک ناکجا آبادی اتفاق می افتد و در بازی و صحنه و نور و صدا هم تلاش کردم که کار را از ناتورالیسم دور کنم.

تمرین کار را از چه زمانی آغاز کردید؟

اتفاق عجیب نمایش ما این بود که زمانی اعلام بازخوانی نتایج، من در حال بازی نمایش بالاخره این زندگیه مال کیه بودم و با دشوارهای بسیاری کار را استارت زدم ، من 15 روز به دنبال هنرپیشه بودم و بالاخره پس از سختی های بسیار 25 روز پس از اعلام نتایج بازبینی اولین جلسه تمرینم را برگزار کردم و کل جلسات این نمایش پس از بازبینی 20 جلسه بود و خدا را شکر، کار پذیرفته شد. من سه روز پیش از بازبینی مجبور به تعویض بازیگر شدم و  16 جلسه هم پس از قبولی اثر، تمرین داشتیم. مشکل همیشگی ما سالن تمرین است چون با این کمک هزینه ها نمی شود پلاتویی برای تمرین اجاره کرد و مسئولان جشنواره باید پلاتوهای رایگان در اختیار شرکت کنندگان جشنواره بگذارند، پلاتوهای اداره تئاتر هم دو ساعت سه ساعت در روز به گروه ها جا می دهد در حالی که نمایشی که قرار است در جشنواره تئاتر فجر اجرا برود، باید روزی 8 ساعت تمرین داشته باشد.

برنامه ای برای اجرای عمومی دارید، آقای حسین پور؟


فعلا برنامه مشخصی در این خصوص ندارم و امیدورام بتوانم اجرای عمومی موفقی را تجربه کنم.

جشنواره امسال تئاتر فجر را چطور دیدید؟

ما تلاش بسیاری برای اجرای این کار داشتیم و امیدوارم نقدها و داوریها امسال نمایش ها براساس زمانی که کارگردانان برای تولید اثر داشتند، مطرح شود. مشکل جشنواره این است که نمایشی که سی اجرای عمومی را تجربه کرده است باید با نمایشی که در پروسه چهل روزه بسته شده است رقابت کند امیدوارم داوران محترم جشنواره این را در نظر بگیرند چون حدود هفت هشت اثر ما مرور هستند. تجربه ای که من در بیوه های غمگین داشتم که به ناگاه دو روز مانده به برگزاری جشنواره از بخش مسابقه کنار رفت و این نمایش در جشنواره حضور پیدا نکرد. امیدوارم همه اجراهای امسال جشنواره بتوانند تجربه اجرای عمومی را داشته باشند و مشکل پرداخت نکردن حقوق گروه ها رفع شود. به عنوان مثال حقوق گروه ما که دو سال پیش نمایش «سرآشپز پیشنهاد می کند» را اجرا رفته، هنوز از سوی انجمن حقوق پرداخت نشده است.

 
نظر شما
جوان آنلاين از انتشار هر گونه پيام حاوي تهمت، افترا، اظهارات غير مرتبط ، فحش، ناسزا و... معذور است
تعداد کارکتر های مجاز ( 200 )
پربازدید ها
پیشنهاد سردبیر
آخرین اخبار