مراسم رونمايي از مستند‌هاي «هزار و‌يكمين سنگر» و «جاي خاي يك عكس» كه با موضوع شهداي زن دوران انقلاب اسلامي توليد شده‌اند، طي مراسمي رونمايي شدند. در اين مراسم پژمان لشكري‌پور تهيه‌كننده اين آثار مستند از بي‌توجهي به مادران شهدا به عنوان گنجينه‌هايي كه اطلاعات دست اولي از زندگي شهيدان دوران انقلاب و دفاع مقدس دارند به شدت گلايه كرد.
در اين مراسم لشكري‌پور با اشاره به اينكه هر روز شاهد آن هستيم كه جبر زمانه مادران و پدران شهدا را از ما مي‌گيرد و قطعه صالحين بهشت زهرا هر روز پر‌تر مي‌شود، گفت: با از دست رفتن هر مادر شهيد، گنجينه‌اي از اطلاعات درباره زندگي شهيد از بين مي‌رود.
در سي و سومين جلسه سينما روايت از مستند‌هاي «هزار و يكمين سنگر» و «جاي خاي يك عكس» رونمايي شد. اين دو مستند به كارگرداني اميرحسين نوروزي توليد شده و به زندگي دو شهيده دوران انقلاب اسلامي مي‌پردازد. اين دو مستند از مجموعه 6 قسمتي است كه انجمن سينماي انقلاب و دفاع مقدس در حال توليد با محوريت شهداي زن است.
هزار و يكمين سنگر درباره غائله شهر آمل در سال 60 بود كه طي آن گروهك كمونيستي با عنوان سربداران در تاريخ 6 بهمن ماه به شهر آمل حمله مي‌كند و با مقاومت مردم مقام اين شهر با شكست فضاحت‌باري از بين مي‌رود. طي مقاومت مردم شهر آمل 40 تن از اهالي به شهادت مي‌رسند كه يكي از آنها دختر 14 ساله‌اي به نام شهيد طاهره هاشمي است كه حين كمك به مجروحين درگيري با گلوله مستقيم ضد انقلاب به شهادت مي‌رسد.
«جاي خالي يك عكس» نيز به زندگي و شهادت خانم شهربانو نجاتي مي‌پردازد، دختري انقلابي كه در غائله شهر گنبد در سال 58 به شهادت مي‌رسد، شهربانو نجاتي پرستار بيمارستان شهر گنبد بود و در حين انجام وظيفه و كمك به مجروحين حمله ضد انقلاب به شهر، مورد اصابت چهار گلوله قرار مي‌گيرد و به شهادت مي‌رسد.
اميرحسين نوروزي تلاش كرده بود تا هم تصويري از وقايع شهر‌هاي گنبد و آمل ارائه دهد و هم دو تن از شهداي زن كه كمتر نام آنها شنيده شده بود را به نوعي معرفي كند و از گمنامي خارج نمايد. در نشست نقد و بررسي اين مستندها، پژمان لشكري‌پور تهيه‌كننده اين دو فيلم با اشاره به ارزش‌هاي نيروهاي جوان فيلمساز اظهار داشت: امثال اميرحسين نوروزي جزو رويش‌هاي انقلابند و اين رويش‌ها بايد محافظت شود چون زمان تعارف گذشته و بي‌تعارف بايد حواسمان به رويش‌هاي انقلاب باشد. وي ادامه داد: در جريان درگيري‌هاي آمل، تمامي شهدا با تير مستقيم به شهادت رسيدند و اين بيانگر اوج خيانت ضدانقلاب است. دو شهيدي كه در اين دو مستند درباره‌شان حرف زده‌ايم حدود 30 سالي از شهادتشان گذشته است اما متأسفانه در شهرشان هم غريب مانده‌اند. تاريخ ما چه بلايي سرش آمده كه به علت كم‌كاري فرهنگي مردم شهرستان‌هاي ما شهداي خود را هم چنان كه بايد، نمي‌شناسند.
لشكري‌پور افزود: در جاده شمال عكس شهيد هاشمي را در كنار تابلوي سفربخير زده‌اند و انگار كه ايشان در نتيجه تصادف فوت شده است! اين در شرايطي است كه ضدانقلاب در غائله آمل بدترين جنايات را مرتكب شدند. همين قدر بدانيد كه فقط در يك مورد يكي از منافقين يك خشاب ژ3 را در دهان كسي خالي كرد كه حاضر نشد به امام(ره) توهين كند!
وي خاطرنشان ساخت: حتي در خود آمل هم شهداي حماسه آمل خوب شناخته نشده‌اند. كمتر كسي است كه مي‌داند در آن ماجرا فقط 15 پاسدار در شهر مانده بود و اين مردم بودند كه جانانه منافقان را تارومار كردند. اين خوب نيست كه تا حرف آمل مي‌شود همه به ياد جاده چالوس و سفر به شمال بيفتند و كسي از شهداي اين شهر خبر نداشته باشد.
اين تهيه‌كننده ضمن انتقاد از دست خالي تلويزيون در توليد فيلم و مستند درباره شهداي انقلاب به خصوص شهداي زن، تصريح كرد حتي اگر شده اين مستندها را بايد توليد كرد و به صورت رايگان در اختيار تلويزيون قرار داد تا با نمايش آنها از شبكه‌هاي تلويزيوني مردم با تاريخ انقلاب و شهداي آن آشنا شوند.
