حال با توجه به انتخاب محمد، که به این گمانه زنی ها پایان داد، باید گفت که این مسئله ناشی از دو ضرورت در مقطع کنونی و در آینده نزدیک است. ضرورت اول، وارد کردن نسل سوم شاهزادگان به چرخه جانشینی است که تا کنون در مناصب امیری مناطق و وزارتی مشغول به کار بوده اند. در واقع تعیین بن نایف ضمن شکستن این سنت، راه را برای ولیعهدی و پادشاهی نوادگان در سال های آینده عملا فراهم کرده است. چرا که با مرگ احتمالی سلمان در آینده نزدیک، عملا محمد به ولیعهدی خواهد رسید و این یعنی پیچیده شدن طومار منشور عبدالعزیز.
ضرورت دوم که برای پادشاهی و تحکیم قدرت سلمان امری ضروری به نظر می رسید، انتخاب چهره ای از جناح سدیری بود که هم مقبولیت داخلی داشته باشد و هم از نظر آمریکایی ها یک چهره مهم و قابل به حساب آید. امیر محمد ٥٧ ساله سال ها معاون سیاسی و امنیتی پدرش نایف در وزارت کشور بود و در سال ٢٠١٢ پس از برکناری احمد از وزارت کشور، این سمت را عهده دار شد. او بر نیروهای ویژه وزارت کشور مسلط است و از مسئولان اصلی مبارزه با القاعده در داخل عربستان به شمار می رود. او چندین بار مورد سوءقصد قرار گرفته که هر بار جان سالم به در برده است. به همین دلیل، هم در عرصه داخلی و هم در نزد آمریکایی ها، به عنوان یک چهره کارآمد در سرکوب القاعده شناخته می شود.
بنابراین ملک سلمان با انتخاب محمد بن نایف به عنوان ولیعهد دوم و در واقع معاون دوم نخست وزیر، قصد دارد تا جایابی نسل سوم شاهزادگان را از رهگذر جناح سدیری عملیاتی سازد. بویژه که بن نایف حمایت بخش هایی از نهاد وهابیت را همراه خود دارد. بنابراین این انتخاب ضمن تحکیم قدرت در جناح سدیری، می تواند احتمال به حاشیه راندن فرزندان ملک عبدالله را به دنبال داشته باشد. این مسئله در مورد مقرن ولیعهد جدید هم صدق می کند. چرا که داشتن مادر یمنی کافی است که او نیز جای خود را به دیگر عضو قدرتمند سدیری یعنی احمد بن عبدالعزیز برادر سلمان بدهد.
منبع: الوقت