رئيس جمهور آمريكا: راه نظامي را كنار نگذاشته‌ايم

كدام‌يك پيروز جنگ مذاكره و تحريم است، اوباما يا كنگره؟

به همان اندازه كه باراك اوباما در چنين شرايطي خود را نيازمند مذاكره و مصالحه مي بيند، جمهوريخواهان فعلا نيازي به آن ندارند و توافق هسته اي را در راستاي سياست ها و برنامه هاي يكي دو سال آينده خود نمي دانند. بنابراين حاضر هستند هر چوبي را كه پيدا مي كنند لاي چرخ مذاكرات بگذارند.

اين مسئله باعث شده تا صداي تحريم هاي جديد بار ديگر از كنگره شنيده شود. همزمان نيز باراك اوباما تاكيد كرده است كه تصويب تحريم هاي جديد را وتو خواهد كرد. رئيس جمهور آمريكا كه روز گذشته در يك كنفرانس خبري با ديويد كامرون،‌ نخست وزير انگليس شركت كرده بود به صراحت اعلام كرد كه تحریم‌های جدید «امکان دستیابی به یک راه‌حل دیپلماتیک برای پرونده هسته‌ای ایران را به مخاطره می‌اندازد».

آيا مي توان اين جمله را به آن معنا دانست كه دولت كنوني آمريكا واقعا خود را محتاج توافق و مصالحه با جمهوري اسلامي ايران مي داند؟ اين تنها جمله مهم اوباما در اين كنفرانس، نبود بلكه وي تاكيد كرد كه اگر توافق صورت نگيرد، مسئله به «دشوارترین و طولانی‌ترین مشکلات امنیت ملی آمریکا» تبديل خواهد شد كه آمريكا تاكنون با آن مواجه بوده است.

مقصود واقعي اوباما از اين جمله چه مي تواند باشد؟ آيا اين جمله جداي از رقباي خود در داخل كشور، مي تواند پالسي براي متحدانش در منطقه خاورميانه و ديگر نقاط جهان باشد كه خود را براي توافق آماده كنند؟ با اين وجود آيا ديگر متغيرهاي موجود در مذاكرات هسته اي اين اجازه را به رئيس جمهور آمريكا خواهند داد كه خود را در اين زمينه موفق ببيند.

ظواهر امر نشان مي دهد كه رقابت سياسي داخلي و اصرار جمهوريخواهان براي پيرزوي در انتخابات رياست جمهوري آينده به مشكل اصلي اوباما در اجراي سياست هايش تبديل شده است كه اين مسئله تنها به مذاكرات هسته اي با جمهوري اسلامي ايران مربوط نمي شود بلكه ديگر زمينه ها همچون مباحث بيمه اي و اجتماعي و همچنين مبارزه با مخالفان در ديگر نقاط جهان نيز باز مي گردد.

با اين وجود كنگره در حال اجراي سياست هاي خود است تا با تصويب لايحه اي تحريم ها عليه ايران را افزايش دهد. طبيعي است كه چنين سياستي مي تواند واكنش هاي خاصي را از تهران به همراه داشته باشد. در دوره قبل لايحه تحريم هاي جديد عليه ايران به راي گذاشته نشد و علت اصلي آن نيز اين بود كه دموكرات هاي حاضر در كنگره مخالف آن بودند در حالي كه در انتخابات پيشين جمهوريخواهان توانستند كرسي ها را از آنها بگيرند و فضا را براي اجراي سياست هاي خود باز كنند. با اين وجود براي اجرايي كردن قوانين خود نيازمند امضاي رئيس جمهور هستند.

البته باراك اوباما با اين چشم انداز كه امكان دارد مذاكرات موفقيتي به همراه نداشته باشند تهديد كرده است كه اگر راه هاي ديپلماتيك به نتيجه نرسد،‌ تمايل به راه هاي نظامي افزايش پيدا مي كند.

همزمان خبرگزاري رويترز نوشت كه رابرت منندز سناتور دموكرات آمريكايي پس از كنفرانس خبري اوباما و كامرون تاكيد كرده است كه كنگره فعلا تحريم هاي جديد را اعمال نخواهد كرد. وي يكي از مهره هاي اصلي حامي تحريم عليه ايران است.