با تغيير اين فصل از اكرانها و آمدن فيلمهاي جديد، لزوم فراهمشدن ردهبندي سني براي تماشاگران به طور محسوسي به چشم خواهد آمد.
به گزارش «جوان» به رغم اينكه ردهبندي سني فيلم در اكثر كشورهاي جهان مسئلهاي عادي و پذيرفته شده به شمار ميآيد، در كشور ما رده بندي سني بسيار محدود و موردي درباره فيلمها اعمال شده است. محدوديتي كه هيچ پشتوانه اجرايي نداشته و تنها باعث ايجاد تبليغ غيرمستقيم و جذابيت كاذب براي فيلم شده است. به طوري كه معمولاً لفظ محدوديت سني كف فروش فيلم را چند پله بالاتر برده است. اما اكنون با توجه به ورود فيلمي كه در آن خشونت به صورت عريان به نمايش گذاشته شده است، ايجاد راهكاري براي ردهبندي درست و اعمال آن در سالنهاي سينما لازم به نظر ميرسد. فيلم سينمايي «همه چيز براي فروش» بعد از پايان اكران «شيار143» در گروه سينمايي آزادي اكران خواهد شد. اين فيلم در جشنواره سي و دوم فيلم فجر حضور داشت و جزو آثار سينمايي مخاطب خاص به شمار ميآيد. امير ثقفي بعد از فيلم «مرگ كسب و كار من است» موضوعي اجتماعي را براي فيلم جديدش برگزيد و پدرش نيز تهيهكنندگي كار را بر عهده گرفت تا فيلم «همه چيز براي فروش» با بازي صابر ابر توليد شود. نمايش اين فيلم در جشنواره فجر، انتقادات زيادي را درباره نمايش خشونت به همراه داشت.
در انگلستان از سال 1912 يعني سالهاي نخستين سينماي حرفهاي هيئتي را براي رده بندي سني فيلمها راه اندازي كردند.
« British Board of Film Classification » يا هيئت ردهبندي سني فيلمهاي بريتانيا اين وظيفه را بيش از يك قرن است بر عهده دارد. اما در سينماي ايران كه عمري بالاي يك قرن دارد و ادعاي جهاني بودنش نيز بسيار بيشتر از سينماي انگليس است، همچنان در اكران فيلمها به روش سنتي عمل ميكند. در اين روش يا فيلمي قابل نمايش است يا نيست در صورتي كه بسياري از فيلمهايي كه قابل نمايش هستند براي همه اقشار مناسب نيست. ردهبندي سني فيلمها بر اساس چند شاخصه اصلي صورت ميگيرد. از بين اين شاخصهها شايد تنها بخش «سكس و برهنگي» را در سينماي ايران نداشتنه باشيم اما «خشونت»، « توهين»، «مصرف سيگار، مواد مخدر و الكل» از جمله مواردي است كه در فيلمهاي ايراني بدون در نظر گرفتن گروههاي سني مخاطب فيلم به نمايش گذاشته ميشود. رده بندي سني فيلمها احترامي است كه به حقوق تماشاگر گذاشته ميشود. با اين كار كسي كه به سينما ميرود ميداند كه فيلم كه به نمايش در ميآيد براي او يا خانوادهاش مناسب است يا خير.
«همه چيز براي فروش» نمايشي عريان از خشونت دارد كه حتي اكران آن در گروه سينماي آزادي به عنوان يكي از مهمترين گروههاي سينمايي جاي سؤال دارد. در حالي كه سازمان سينمايي مدتي است با راهاندازي گروه «هنر و تجربه» زمينه را براي ديدهشدن آثاري كه قابليت اكران گسترده را ندارند، فراهم كرده است و حتي فيلم «ماهي و گربه» كه جوايز جهاني نيز كسب كرده است، در آن اكران شده و مخاطبان خود را داشته است. تدوين دستورالعملي براي ردهبندي سني فيلمها ميتواند در كنار ايجاد گروه سينمايي « هنر و تجربه» كه مختص به اكران فيلمهاي خاص است، گامي ديگر براي احترام به مخاطبان سينماي ايران باشد و شايد با اجراي آن كمتر شاهد توقيف فيلمهاي سينمايي نيز باشيم.