در سال 1316 كشوري با تمدني به قدمت 8 هزار سال، صاحب اولين موزه ملي رسمي خود مي‌شود كه در آن زمان جزو يكي از زيباترين و بنام‌ترين موزه‌هاي معتبر دنيا بوده است؛ حالا 77 سال گذشته و ما هنوز طي اين سال‌ها نتوانسته‌ايم ساختمان جايگزين و مدرني را براي اين موزه فرسوده كه مخازنش انبار اشياي باستاني شده است، بسازيم. دست روي دست گذاشته‌ايم و منفعل به پيشرفت كشورهاي همسـايه نگـاه مـي‌كنيم.
بد نيست بدانيم كه بر اساس يكي از آخرين گزارش‌هاي روزنامه «ديلي‌تلگراف» از امريكاي جنوبي گرفته تا اروپا، آفريقا و به ويژه آسيا كشورهاي مختلف دنيا در حال رقابت براي ساخت موزه‌هاي مدرن و شگفت‌انگيزي هستند كه نمادهاي‌آينده دنيا را تشكيل خواهند‌داد.
بيش از هفت دهه از تأسيس موزه ملي ايران در خيابان 30 تير گذشته و افزايش ميزان حفاري‌ها و كشف آثار باستان‌شناسي طي 70 سال گذشته در كنار عوامل ديگري چون مقاوم نبودن ساختمان موزه ملي در برابر سوانح طبيعي به ويژه زلزله سال‌ها است لزوم ساخت يك ساختمان جديد براي حفاظت از مواريث ملي كشور را يادآوري مي‌كند. از طرفي كشوري به تمدن و پيشينه تاريخي ايران واجب‌تر از هر كشور ديگر سزاوار داشتن يكي از بهترين موزه‌هاي دنيا با امكانات و ويژگي‌هاي مدرن است اما ساخت موزه جديد ملي براي كشور بنا به دلايل مختلفي هيچ وقت عملي نشده است.
موزه ملي در سال 1316 جزو يكي از بهترين موزه‌هاي دنيا محسوب مي‌شد. حكايت ساخت موزه جديد ملي براي ايران حكايت ساخت ورزشگاهي به عظمت آزادي است. زماني كه اين ورزشگاه ساخته شد، دلهره به دل هر بازيكن و تيم خارجي مي‌انداخت كه وارد زمين آن مي‌شد. اين شكوه با شكوه ايران بزرگ و تاريخي برابري مي‌كرد. اما حالا شايد ديگر فضاي استاديوم آزادي همچون سابق براي آنها دلهره‌آور نباشد. دنيا منتظر نمي‌ماند تا ايران براي هميشه نادرترين و با شكوه‌ترين پايگاه‌هاي فرهنگي يا ورزشي را داشته باشد و همان طور كه در ساليان گذشته ورزشگاه‌هاي عظيم‌تر از ورزشگاه آزادي در اقصي نقاط دنيا ساخته شده، ساخت موزه‌هاي مدرن و سبقت در تزريق تكنولوژي به اين مكان‌هاي فرهنگي در دنيا روز به روز بيشتر مي‌شود.
اين روزها نيز هر چند اشياي موجود در موزه ملي ايران همواره بار غنا و اعتبار اين موزه محسوب مي‌شوند اما حالا سال‌هاي سال است كه ساختمان قديمي اين موزه و امكانات سطحي و پيش پا افتاده آن در كنار سالن‌هاي كنفرانس نم كشيده‌اش ديگر در حد شكوه و عظمت ايران و تاريخش نيست. موزه ملي 300 هزار شيء را در معرض نمايش گذاشته است اما چيزي حدود يك ميليون شيء باستاني و تاريخي با ارزش كه ميراث هشت هزار ساله اين تمدن قديمي محسوب مي‌شود به علت كمبود فضاي نمايش در مخازن موزه ملي خاك مي‌خورند. ساخت مكاني جديد و مدرن براي موزه ملي ايران در سال 90 و از سوي سيدحسن موسوي، رئيس وقت سازمان ميراث فرهنگي مطرح شد اما هيچگاه عملي نشد.
اين در حالي است كه امروز دنيا شاهد ساخته شدن شمار زيادي از موزه‌هاي وسيع و مدرن در كشورهاي مختلف است. روزنامه ديلي تلگراف انگليس به ليستي از موزه‌هاي در حال ساخت در دنيا اشاره كرده است كه شماري از آنها در همين آسياي خودمان و در كشورهايي چون هنگ‌كنگ، چين و امارات متحده عربي ساخته مي‌شوند. اين روزنامه آنها را نمادهاي آينده دنيا معرفي كرده است چون اين موزه‌ها آنقدر با عظمت و مدرن و شگفت‌انگيز هستند كه به نظر مي‌رسد حتي اگر ويترينشان را با اشياي پيش پا افتاده تاريخ معاصرشان هم پر كنند باز هم مخاطب به سوي آنها سرازير مي‌شود.
در يك مورد تنها كافي است بدانيم كه امارات متحده عربي در جزيره سعديات خود مي‌خواهد مجموعه‌اي از هتل‌هاي شگفت انگيز و شعب هتل‌هاي معروف دنيا را به طراحي معماران مشهور دنيا بسازد كه هتل لوور از جمله آنها است. با اين حال ايران، كشور نفتي بزرگ و صاحب نام خاور ميانه با آن همه عظمت تاريخي، هنوز كه هنوز است نتوانسته از پس ساختن يك موزه مدرن و بزرگ براي حدود يك ميليون اثري كه در مخازن خاك مي‌خورد بر بيايد؛ آثاري كه اگر ذره‌اي از آنها در اختيار كشوري چون امارات بود خدا مي‌داند كه چه تبليغاتي براي آن صورت مي‌گرفت و چه امكاناتي براي نمايشش فراهم مي‌شد.
