بالاخره وزارت خارجه دست به كار شد و سفير پاكستان را احضار كرد تا مدير كل غرب آسياي اين وزارتخانه مراتب اعتراض و ناخرسندي ايران نسبت به استفاده و تردد گروههاي تروريستي واشرار از خاك پاكستان براي حمله عليه نيروهاي ايران را به اطلاع سفير برساند و از او درخواست كند تا با پيگيري جدي و انجام اقدامات لازم مانع تكرار اين قبيل حوادث بشود.
جناب سفير پاكستان هم با ابراز تأسف از كشته و مجروح شدن مرزبانهاي ايراني اطمينان داد كه مراتب نگراني و ناخرسندي ايران را به دولت متبوعش منتقل و موضوع را پيگيري خواهد كرد.
اين احضار و پاسخ درست بر طبق عرف ديپلماتيك انجام شده كه از عهده وزارتخارجه برميآيد و همين مقدار متعارف لفظي هم دير انجام شد و لازم بود وقتي كه چهار مرزبان نيروي انتظامي در مرز سراوان با حمله تروريستها به شهادت رسيدند، وزارت خارجه سفير پاكستان را احضار كند.
گذشته از احضار سفير بايد پرسيد اين وزارتخانه در قبال فعاليت تروريستها در مرز جنوب شرقي چه كرده، به خصوص اينكه خاك پاكستان از مدتها پيش مبدل به موطن تروريستها شده و با استقرار در آن سوي مرز است كه برنامههاي خود را ساماندهي ميكنند. حادثه دلخراش حمله اين تروريستها به يك پايگاه مرزي در شامگاه 17 بهمن سال گذشته را به ياد بياوريم كه منجر به اسارت پنج مرزبان ايراني شد.
وزارت خارجه همين برنامه احضار سفير را انجام داد و حتي قرار شد كميته مشتركي براي رسيدگي به امور مرزي تشكيل بشود. هر چند مرزبانهاي اسير با تلاش مقامات دولتي و محلي آزاد شدند اما بايد پرسيد كار اين كميته مشترك به كجا رسيد، چون به نظر ميرسد كه وضعيت مرز تغييري نكرده و تروريستها همچنان با امنيت در خاك پاكستان مستقر هستند.
اين سؤال و مسئله به خصوص با توجه به شرايط فعلي اهميت خاصي دارد و همين شرايط است كه بايد مورد توجه مسئولان قرار بگيرد تا امنيت مرزهاي شرقي با جديت بيشتري پيگيري بشود. گروه تروريستي داعش در عراق و سوريه بحران جهاني ايجاد كرده و نبايد مجالي به گروههاي مشابه آن در منطقه داد تا مجالي براي شرارت داشته باشند و نسخه داعش را در منطقه توسعه دهند. اين گروه تروريستي مستقر در خاك پاكستان هم از همين جنس است و به همين دليل، بايد همان نوع برخورد قاطع در برابر داعش را در مورد اين گروه انجام داد.
مسئله اصلي در اقدام قاطع عليه اين گروه تروريستي در توجه به دو نكته اساسي است: مسئوليت دولت پاكستان و دوم حقوق مشروع ايران. بدون ترديد، دولت پاكستان در قبال اعمال تروريستي اين گروه مسئول است و اين مسئوليت به دليل استقرار تروريستها در خاك اين كشور متوجه دولت پاكستان است.
بنا بر اين، دولت پاكستان بايد به وظيفه خود بر مبناي حقوق و تعهدات شناخته شده بينالمللي عمل كند و به تروريستها اجازه ندهد تا از خاك خود عليه ايران استفاده بكنند. بايد توجه داشت كه دولت افغانستان بارها پاكستان را متهم به حمايت از تروريستها كرده و نبايد اجازه داد تا پرونده اين اتهامات قطورتر شود و به مرزهاي پاكستان با ايران كشيده شود. جنبه ديگر در حقوق مشروع ايران است كه حق دفاع مشروع در صدر هر حق و قاعده بينالمللي است.
حق دفاع مشروع اصل بديهي مورد قبول جامعه جهاني است كه به هر كشوري اجازه ميدهد براي دفع تعرض از خود دفاع كند ولو اينكه لازم باشد اين تعرض در خاك كشور همسايه تعقيب و سركوب شود. بنابر اين، كوتاهي دولت پاكستان در تأمين امنيت مرزي، خود به خود چنين حقي را براي ايران ايجاد ميكند تا تروريستها نتوانند به راحتي از خاك پاكستان به عنوان پايگاهي امن استفاده بكنند.
حالا كه ماجراي ناامني در مرزهاي جنوب شرقي دنبالهدار شده بايد تكليف قضيه را مشخص كرد تا يا دولت پاكستان به تعهد بينالمللي خود عمل كند يا آن كه حق دفاع مشروع ايران را بپذيرد و نگذارد خاكشبيش از اين در اختيار تروريستها باشد. از آنجايي كه پديده شوم تروريست در اين اوضاع كل منطقه را به آشوب كشيده، تعيين تكليف اين قضيه اهميت ويژهاي پيدا كرده و از اين جهت ديگر نبايد به احضارهاي ديپلماتيك و ابراز نگرانيهاي لفظي بسنده كرد بلكه بايد اقدامي جدي و قاطع انجام داد تا اين معضل در مرز جنوب شرقي كشور به نحو اصولي حل شود.