این بخش با 23 هزار نفر جمعیت و 187 روستا تا اوایل دهه شصت جزئی از استان لرستان بود اما پس از اتمام جنگ تحمیلی بنا به دلایلی به خوزستان پیوست و در تقسیمات کشوری جای جدیدی یافت. تغییری که قرار بود تحول و رونق همه جانبه ای برای این بخش به همراه داشته باشد اما حالا هنوز همان بخش مانده با کمبودهای گذشته که با افزایش جمعیت تعداد آنها چندین برابر شده است. قرار گرفتن این بخش در نقاط کوهستانی و صعب العبور و در انزوا قرار گرفتن آن بر محرومیت این منطقه افزوده است. محرومیت هایی که انگار به چشم مسئولان نمی آید چرا که در طی این چند سال جز وعده و وعید و قول بی عمل نصیب اهالی این بخش نشده است.
/////////
محرومیت در روستاها بیداد می کند
در میان تمام کمبودها و محرومیت های اهالی بخش الوار گرمسیری اندیمشک آنچه بیش از پیش خودنمایی می کند زندگی سخت و بی امکانات روستاییان منطقه است. با وجود آنکه 95 درصد از انرژی برقابی کشور در استان خوزستان تولید می‌شود اما ده‌ها روستای منطقه الوار گرمسیری در چند کیلومتری سد دز (قدیمی‌ترین منبع انرژی برقابی در کشور) هنوز از نعمت برق محرومند. علاوه بر این در بسیاری از این روستاها از آب سالم و بهداشتی و یا لوله‌کشی شده هم خبری نیست.
وضعیت تحصیل و آموزش در این منطقه هم که مشکلات خاص خودش را دارد. با وجود اینکه مسئولان آموزش و پرورش کشور بارها اعلام کرده اند حتی در مناطق دور افتاده کشور هم مدرسه کپری وجود ندارد اما در برخی روستاهای این منطقه از جمله «ری گلال» هنوز بچه ها در کپرمشغول تحصیل هستند. حالا بماند که دانش آموزان سایر روستاها نیز به دلیل کمبود امکانات زندگی برای اسکان معلم از تحصیل بازمانده اند.
در تعدادی از روستاها هم به دلیل به حد نصاب نرسیدن دانش اموزان دوره ابتدایی، دانش اموزان مجبورند برای ادامه تحصیل، رنج طی کردن مسافت طولانی تا روستاهای دیگر را متحمل شوند. آن هم در جاده هایی که از حداقل استاندارد یک جاده برخوردارند. جاده هایی که اصلاح، تعریض و رسیدگی به وضعیت آنها سالهاست در دستور کار مسئولان شهرستان جا خوش کرده است!
هزار وعده برای هیچ!
از آنجا که یکی از مهمترین مشکلات این بخش محروم نداشتن فرصت اشتغالزایی است از این رو احداث کارخانه سیمان این بخش از سالها پیش در دست اجرا قرار گرفت.
از زمانی که الوار گرمسیری قسمتی از استان لرستان بود به دلیل وجود پتانسیل و ذخائر عظیم در منطقه برای احداث کارخانه سیمان، نیاز به اشتغالزایی و دسترسی به بازار عراق در صد کیلومتری منطقه، نمایندگان مردم استان در مجلس به دنبال کسب مجوز احداث کارخانه سیمان در این منطقه بودند، بالاخره پس از چندین سال پیگیری ها به صدور مجوز منتج شد اما از انجام اقدام عملی خبری نشد تا اینکه سال 85 پس از فراز و نشیب فراوان کلنگ احداث کارخانه به زمین زده شد. البته مدتی بعد خبر جابجایی مکان در نظر گرفته شده برای احداث این کارخانه به گوش رسید. عاملی که خود سبب تعلل در اجرای پروژه شد.
نهایتا با ورود بخش خصوصی مراحل ساخت کارخانه سیمان آغاز شد و هر بار آمار مختلفی از پیشرفت فیزیکی آن منتشر می شد .اواسط سال 90 بخشدار الوار گرمسيري انديمشك از پيشرفت 65 درصدي روند ساخت كارخانه توليد سيمان در زمینی به مساحت 70 هزار متر مربع در شمالي ترين نقطه انديمشك خبر داد. پروژه ای که با اعتبار بالغ بر یک هزار میلیارد ریال برای تامین اشتغال 400 نفر به طور مستقیم و دو هزار نفر به طور غیرمستقیم آغاز به کار کرد تا برای 150 سال آینده استان را از تولید ذخائر معدنی بی نیاز کند!
این در حالی است که پس از گذشت سه سال نماینده مردم اندیمشک در مجلس پیشرفت فیزیکی پروژه را تنها 50 درصد اعلام کرد . سید عیسی دارایی با انتقاد ازعدم حمایت دولت از پروژه مذکور گفت: دولت آنگونه که باید و شاید وارد کار نشده است و در حال حاضر بخش خصوصی پروژه را پیش می برد.
طبق اظهارات دارایی قرار بود فاز نخست این کارخانه در اردیبهشت سال جاری وارد مدار تولید شود و در کمتر از یک سال و با رسیدن فاز اول به حداکثر تولید سیمان، فازهای بعد این کارخانه نیز وارد خط تولید شوند ، اما تاکنون خبری از فعالیت این کارخانه منتشر نشده است.
طبق گفته های اهالی این بخش، تاکنون بارها برای تسریع در شروع فعالیت این کارخانه و جذب نیروهای بومی وعده ها داده شده اما در حد حرف باقی مانده است!
تاریخ ها و قول ها ادامه دارد اما همچنان جوانان الوار گرمسیری با بیکاری دست و پنجه نرم می کنند و محرومیت از سر و روی این منطقه می بارد.
پای بیمارستان هم می لنگد
علاوه بر احداث کارخانه سیمان، بیمارستان امام رضا(ع) بخش الوار گرمسیری نیز از جمله پروژه هایی بوده که مورد بی مهری مسئولان قرار گرفته است.
چند سال پیش با توجه به وسعت و پراكندگی 187روستای بخش الوار گرمسیری، بعد مسافت تا مركز شهرستان و همچنین عبور جاده ترانزیتی از این بخش احداث بیمارستان 24 تخت خوابی برای خدمات رسانی به اهالی این منطقه و مجروحان حوادث جاده ای در دستور کار قرار گرفت وبه دلیل اهمیت وجود این بیمارستان به عنوان تنها مرکز درمانی قرار بود عملیات اجرایی آن بلافاصله آغاز شود، اما این طرح هم معلق ماند.
در سالهای ابتدای تصویب این پروژه عدم تخصیص اعتبار از منبع دولتی به عنوان دلیل توقف اعلام می شد تا اینکه بالاخره چندی پیش فرماندار اندیمشک با اشاره به پیش بینی چهل میلیارد ریال برای اجرای طرح، اعلام کرد: با پیگیری نماینده مردم اندیمشك در مجلس شورای اسلامی، فرمانداری و مسئولان بهداشت و درمان استان خوزستان امسال پانزده میلیارد ریال از محل اعتبارات ملی به اجرای این طرح اختصاص یافت.
اما ظاهرا مشکل، تنها اعتبار نیست و می توان گفت مسئولان عزم جدی برای اتمام این پروژه ندارند با وجود اینکه نه در بخش الوار گرمسیری اندیمشک هیچ مرکز درمانی وجود ندارد و حتی شهرستان اندیمشک هم فقط یک بیمارستان با حداقل تجهیزات و امکانات بهداشتی و درمانی دارد اما حتی از تاریخ احتمالی بهره برداری از این بیمارستان هم اطلاعی منتشر نمی شود.
البته چندی پیش مدیر شبکه بهداشت و درمان اندیمشک از پیشرفت 45 درصدی عملیات ساخت بیمارستان الوار گرمسیری این شهرستان خبر داد و گفت: با توجه به شرایط خاص مهاجر پذیری شهرستان و جمعیت ساکن در منطقه با راه اندازی و بهره برداری از این بیمارستان بخش زیادی از مشکلات بهداشت و درمان ساکنان حل خواهد شد. احمد مجیدی با بیان اینکه این بیمارستان در فضایی به مساحت سه هزار متر مربع و زیر بنای یک هزار و 600 متر احداث می شود افزود: تاکنون 20 میلیارد ریال برای ساخت آن هزینه شده است.
این مسئول نیز از زمان افتتاح و بهره برداری از این بیمارستان هیچ اطلاعاتی نداد!
