اواخر پاييز سال گذشته بود كه پس از چند ماه بالاخره معاون قرآن و عترت وزارت ارشاد، از سوي علي جنتي انتخاب شد.
حجتالاسلام محمدرضا حشمتي، معاون فرهنگي مؤسسه تنظيم و نشر آثار امام خميني(ره) گزينه انتخابي از سوي سكاندار فرهنگ كشور براي معاونتي تازه تأسيس و مهم به نام قرآن و عترت بود.
زمزمه انتخاب حشمتي به دليل حاشيههاي پررنگ سياسي وي، باعث سؤالاتي در بين اهالي رسانه و دلسوزان جامعه قرآني كشور و حتي باعث برخي اعتراضات و ابراز نگراني نسبت به سياسيكاري و حتي حمايت از فتنهگران در اين معاونت شد كه حشمتي در همان ابتداي كار، تأكيد كرد كه معاونت را به محلي براي اقدامات سياسي خود تبديل نخواهد كرد.
هرچند اين يكسال معاونت قرآني تقريباً در سكوت و با حاشيههاي محدودي سپري شد اما آگاهان كمكم متوجه شدند كه زير پوست ساختمان خيابان هاشميفر، اتفاقاتي در حال وقوع است كه چندان خوشايند نيست؛ نفوذ برخي چهرههاي سابقهدار امنيتي و فعالان فتنه 88 در اين معاونت كه امر مقدس ترويج كلامالله را بر عهده دارد، نگرانيها را تشديد كرده بود.
يكي از افرادي كه حضورش در معاونت قرآن و عترت تعجب همگان را برانگيخت و تعدادي از فعالان قرآني كشور نيز در تماس با «نسيم» نسبت به حضور و نقش تأثيرگذار وي در معاونت قرآني ارشاد ابراز نگراني كردند، «داود دشتباني» است؛ وي كه اكنون بدون هيچ سابقهاي در فعاليتهاي قرآني، سمت مسئول دفتري معاون قرآن و عترت وزارت فرهنگ ارشاد و اسلامي را بر عهده گرفت، البته به صورت چراغ خاموش و بدون هيچ حكم رسمي از جانب حجتالاسلام حشمتي اما با حضوري قدرتمندانه و تأثيرگذار در مهمترين نهاد قرآني دولت.
اما داود دشتباني كيست؟ دشتباني، يكي از اعضاي رسمي ستاد يكي از سران فتنه و نيز عضو شوراي مركزي انجمن اسلامي دانشگاه تهران در جريان فتنه بود. البته پيش از سال 88 و در سال 84 كه مرحوم آيتالله عميد زنجاني به رياست دانشگاه تهران منصوب شد، مسئول دفتر فعلي و دست راست معاون قرآن و عترت وزير ارشاد از جمله عوامل اصلي توهين و هتاكي به وي بود كه به همين دليل از سوي دادسراي كاركنان دولت به دليل «توهين به روحانيت» فراخوانده شد. اما بهمن ماه سال 88 در پي فعاليتهاي شديد ضدانقلابي و ملتهب كردن فضاي اين دانشگاه در حمايت از فتنه توسط وي، كميته انضباطي دانشگاه تهران، حكم به اخراج اين عنصر افراطي از محيط علمي دانشگاهي داد.
چند روز پيش از انتصاب حجتالاسلام حشمتي به عنوان معاون قرآن و عترت وزير ارشاد بود كه داود دشتباني در 16 آذر 92 در مناظره دانشگاه سيستان و بلوچستان، با افتخار از لزوم بوسيدن دست عبدالكريم سروش (كه صراحتاً وحياني بودن قرآن را زير سؤال ميبرد) نام برد و گفت: «من پيشاپيش ميگويم من تلاش سروش را ترجيح ميدهم به تلاش سعيد عسگر با اسلحهاش! سروش با شبههاندازيهايش بيشتر به اسلام خدمت كرده است! روشنفكري را وادار كرده است به امامت، نبوت و وحي فكر كنيم. ما بايد دست سروش و بازرگان را ببوسيم!»
وي پيش از اين نيز در مراسمي كه براي تجليل از هاشم آغاجري، ديگر فعال فتنه و توهينكننده به مراجع تقليد برگزار كرده بود با افتخار اعلام كرد كه «هاشم آغاجري در عين حال كه براي ما نماد و مجسمه استقامت بر آرمانها و انديشههاي بلندپايه است، نماد آزادانديشي است.»